Κάθε αναγνώστης μιας ιστορίας έχει κάτι κοινό με κάθε άλλο αναγνώστη της. Ξεχωριστά ο καθένας, αλλά και μαζί κατά κάποιον τρόπο, ξαναδημιουργούν την ιστορία του συγγραφέα στη δική τους φαντασία - μια πράξη που είναι
ταυτόχρονα ιδιωτική και δημόσια, προσωπική και κοινή, ατομική και διεθνής. Και αυτό ίσως είναι ό,τι καλύτερο μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι.
Συνεχίστε να διαβάζετε!
Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου
Τα παιδικά βιβλία με έχουν σημαδέψει. Συνέχεια τα διάβαζα γιατί με έκαναν να σκέφτομαι τι θα μπορούσα να γίνω όταν μεγαλώσω. Κάποιες φορές ήθελα να γίνω εξερευνητής και άλλες φορές κύκνος. Τελικά έγινα συγγραφέας. Με αυτό τον τρόπο, συνέχεια φτιάχνω μαγικούς κόσμους για να κρύβομαι και να μπορώ να γίνω ότι θέλω, αλλά κυρίως μπορώ να σώζω τα πάντα. Στις ιστορίες μου πάντα νικάει το καλό και η αλήθεια.
Από τότε κάθε παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου αποφάσισα να διαβάσω το αγαπημένο μου παιδικό ανάγνωσμα. Ένας φόρος τιμής στο παιδί που κρύβω μέσα μου και είμαι περήφανο για αυτό. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το κάνετε και εσείς.
Το αγαπημένο μου παιδικό βιβλίο είναι «Ο σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο» της Γαλάτειας Γρηγοριάδο -Σουρέλη.
Εσάς;
