Από τη μέρα που γεννιέται ο άνθρωπος μέχρι τη στιγμή που θα φύγει μαθαίνει να αγαπάει. Όταν ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο ασυναίσθητα αγαπάμε τους ανθρώπους που μας έκαναν αυτό το υπέρτατο δώρο. Η πορεία από εκεί και πέρα μοιάζει με δύσβατο δρόμο που άλλοι φοβούνται να διαβούν ενώ οι πιο τολμηροί προχωράν ακόμα και όταν δεν βρίσκουν αντίκτυπο. Όλοι μας θυμόμαστε την πρώτη φορά που νιώσαμε αυτό που λέμε ''φτερούγισμα στην καρδιά'' λίγο πριν εισέλθουμε στην εφηβεία.
Όταν μπούμε όμως σε αυτήν τα πράγματα δυσκολεύουν και οι άνθρωποι αλλάζουν. Τα συναισθήματα γίνονται αντιληπτά και έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις. Άλλες φορές η έκβαση αυτών είναι θετική και οι άνθρωποι βιώνουν την αγάπη και τον έρωτα. Ωστόσο δεν είναι λίγες οι φορές που η κατάληξη δεν είναι αυτή που περιμένουμε. Τότε όμως τι γίνεται; Άλλοι λένε δεν πειράζει πάμε για άλλα ενώ κάποιοι μένουν εκεί ''στρατιώτες'' των θέλω τους.
Είναι ωραίο να πολεμάς για όσα επιθυμείς, να δείχνεις ότι δεν είσαι ένας απλός περαστικός. Σε αυτή τη στιγμή έρχονται να σε βοηθήσουν οι φίλοι. Να σου δώσουν ώθηση είτε να συνεχίσεις να προσπαθείς είτε να προχωρήσεις παρακάτω. Εσύ όμως πιστός σε όσα νιώθεις δε θες να πας παρακάτω και ας πονάς. Μείνε εκεί δείξε ενδιαφέρον και αγάπα τον άλλον ακόμα και όταν δεν είναι αμφίδρομη η κατάσταση. Από την αγάπη κανείς δεν έχασε.
Αν δεν τη γευτείς και νιώσεις ευτυχισμένος μη στεναχωριέσαι φτάνει μέσα σου να ξέρεις ότι εσύ προσπάθησες όσο μπορούσες. Τότε θα γίνεις ένα καλύτερος άνθρωπος και ας το αισθάνεσαι μόνο εσύ. Το σημαντικότερο είναι να μη χάσεις εσύ ποτέ την αισιοδοξία σου και να ξέρεις ότι η αληθινή αγάπη ότι και να γίνει πάντα θα είναι εκεί και θα περιμένει. Δεν έχει νόημα να αναλώνεσαι σε περιστασιακές καταστάσεις για μία απλή επιβεβαίωση.
Όλος ο δρόμος της ζωής είναι μία αγάπη με διάφορες μορφές. Αγάπα σαν να μην υπάρχει αύριο, κράτα τα καλά, πρόσφερε στη ζωή σου και κοίτα να μάθεις γιατί όπως λένε στον έρωτα ποτέ δε ξέρεις...
σχόλια