You have to re-invent yourself. Να επαναπροσδιορίσεις τα όρια, να βάλεις νέους κανόνες. Κυρίως για να τους παραβαίνεις. Ότι κανόνα έβαλες μέχρι τώρα, τον έχει παραβεί. Πρέπει, άρα, να αρχίσεις το παιχνίδι από την αρχή. Όχι ακριβώς από εκεί που το άφησες. Λίγο πιο κάτω.
Τα πράγματα είναι απλά. Και πρέπει να κάνεις τον εαυτό σου να χωράει σε αυτά. Όχι να αλλάζεις εσύ για να προσαρμόζεσαι σε αυτά, όσο το να ξέρεις να παίζεις το παιχνίδι καλά. Δεν υπάρχει ήττα. Το μόνο χαμένο είναι ο χρόνος που περνάει μέχρι να βάλεις πίσω σου συναισθήματα και σκέψεις που νόμιζες ότι θα κράταγαν για λίγο ακόμη.
Και ίσως μάλλον αυτό με δυσκολεύει. Το «λίγο ακόμη», το «αν ήξερα πως θα ήταν η τελευταία φορά που θα σε έβλεπα, θα σε φιλούσα άλλη μια φορά, θα σε κρατούσα λίγο ακόμα». Γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα είναι η επόμενη φορά. Και δεν είναι το «δεν πρόλαβα», γιατί θεωρώ ότι είναι κύκλος. Δεν υπάρχει κάποιο τέλος (νομίζω) στη φάση αυτή.
Δεν είναι ότι μπερδεύομαι μέσα σε καταστάσεις και φάσεις. Όχι δεν είναι αυτό. Ή δεν είναι ακριβώς αυτό. Ξέρω. Πάντα ήξερα. Λίγο μόνο τα μπέρδεψα στο μυαλό μου, αλλά βαθιά μέσα μου πάντα ήξερα. Δεν είναι η αποκλειστικότητα, διότι ποτέ δε στη ζήτησα ούτε την απαίτησα από εσένα. Είναι αυτός ο κόμπος στο στομάχι και το γεγονός ότι δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου. Σκέφτομαι συνεχώς τι μου έχεις πει. Τι σου έχω απαντήσει. Πως με ακούμπησες. Πως σε κοίταξα. Πως με φίλησες. Πως με έκανες να νιώσω. Και όλα αυτά τα βιώνω πολύ έντονα! Τέτοια οικειότητα και τέτοια αμηχανία όταν είμαι μαζί σου... Μου βγήκαν πολύ φυσικά κάποια πράγματα και μου άρεσε αυτό. Και, ασφαλώς, και μόνο αυτά εάν είναι όλα όσα πρόκειται να έχουν συμβεί, είμαι ευχαριστημένη.
Οι σχέσεις είναι δύσκολες και όσα αθεράπευτα ρομαντικά πιστεύεις ότι μπορεί και να συμβαίνουν, δεν συμβαίνουν. Αυτή είναι η αλήθεια. Καλώς ή κακώς και χώνεψέ το πια. Είσαι αρκετά μεγάλη για παραμύθια και ακόμα πολύ μικρή για να μην τα πιστεύεις κιόλας.
Και επειδή πιστεύω και στο timing, νόμιζα ότι το χα πετύχει. Δύο άνθρωποι ελεύθεροι για να ζήσουν το πάθος. Αυτό. Μόνο αυτό και τίποτε άλλο. Αλλά μάλλον, timing is a bitch. Γιατί και την χημεία την πετύχαμε. Και ξέρεις κάτι; Έτσι μόνο για αυτή τη φάση.
Παίζει μπροστά στα μάτια μου συνέχεια σαν κασέτα. Σε αμοντάριστα πλάνα και δεν ξέρω και πώς να το χειριστώ. Γενικά, προσπαθώ να αποφύγω το revival όλων αυτών των στιγμών και των συναισθημάτων. Προσπαθώ. Αλλά αυτό με αγχώνει περισσότερο. Δε με νοιάζει που δεν το είδες διαφορετικά. Δε με νοιάζει που θες να δεις πως θα πάει κάτι με κάποια άλλη (από την αρχή φάνηκε τι ζητάς, απλά εγώ νόμιζα ότι το απευθύνεις σε μένα και όχι γενικά). Δεν με νοιάζουν όλα αυτά. Με νοιάζει το να διαρκούσε αυτό το διάστημα λίγο ακόμα... Πόσο; Ειλικρινά δεν μπορώ να πω. Όσο ακόμα. Αυτό. Και γιατί δεν θέλω να είμαι η δεύτερη δική σου επιλογή.Απλά πράγματα, όμορφα και ξεκάθαρα. Θέλω. Θέλεις;
Κατάφερες να ξεκλειδώσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τόσα πολλά πράγματα και συναισθήματα. Είπαμε, είσαι το wake up call μου. Απλά τώρα που θέλω να είμαι σε αυτή τη φάση μαζί σου, δε μπορώ (δε θέλω κιόλας) να σε πάρω και να σου πω έλα, τι κάνεις απόψε. Γιατί, δεν θέλω την απόρριψη σου και γιατί δεν θέλω να μπω σε κάτι ανάμεσα που θες να δεις πως θα πάει. Γιατί είναι και η ρημάδα η αξιοπρέπεια στη μέση και δεν μπορώ να υπερβώ κάποια όρια (και ας είναι αυτά που έβαλα εγώ για να με κρατάνε απέξω). Και αν πάλι, όπως λένε, πρέπει να διεκδικείς αυτό που θέλεις, για πες μου εσύ τι να κάνω;
Και αν, όπως λες, δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή, θα σου πω εγώ. Τα φέρνει έτσι, που όταν όλα πάλι θα ναι αλλιώς!
Οι σχέσεις είναι δύσκολες και όσα αθεράπευτα ρομαντικά πιστεύεις ότι μπορεί και να συμβαίνουν, δεν συμβαίνουν. Αυτή είναι η αλήθεια. Καλώς ή κακώς και χώνεψέ το πια. Είσαι αρκετά μεγάλη για παραμύθια και ακόμα πολύ μικρή για να μην τα πιστεύεις κιόλας.
Και εάν εσύ θέλεις να είσαι φίλος μου, να μου μιλάς. Διότι, εγώ και cool είμαι και σου μιλάω και το παίζω το παιχνιδάκι καλύτερα από εσένα. Και ελπίζω, αν είσαι λίγο έξυπνος, ότι όσα σου είπα όχι απλά τα κατάλαβες αλλά κατάλαβες και τα όσα δεν είπα. Και εύχομαι να ταλαιπωρείται το μυαλό σου, όσο και το δικό μου. Όχι από κακία, ούτε για να καταλάβεις, έτσι απλά για το δικό μου εγωισμό.
Πολύ ωραία η βόλτα.
Γαμάτη.
Αλλά τρέξαμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και πέρασε πολύ γρήγορα ο χρόνος.
"When the wind blows, do you hear my whispers in your ear?"
σχόλια