Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (Σκιάθος 4 Μαρτίου 1851 - Σκιάθος 3 Ιανουαρίου 1911), «η κορυφή των κορυφών» κατά τον Κ. Π. Καβάφη, είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες . Γνωστός και ως «κοσμοκαλόγερος» μιας και ήταν ένας άνθρωπος που δύσκολα έπιανε φίλους, πολύ απομονωμένος, ζούσε κλεισμένος στον πνευματικό του κόσμο. Να σημειωθεί πως η απόκοσμη ζωή του υπήρχε παράλληλα με την βαθειά θρησκευτική του προσήλωση και ευλάβεια.
Έγραψε πλήθος διηγημάτων και για αυτό από πολλούς θεωρείτε και ο πρώτος διηγηματογράφος στην Ελλάδα. Από το έργο του δεν θα μπορούσε να λείπει η θρησκευτική διάθεση σε συνδυασμό με το έντονο ηθογραφικό περιεχόμενο.
Ολόκληρη η ουσία της πεζογραφίας του περικλείεται μέσα σε μια φράση που ο ίδιος μας άφησε : "Το έπ έμοι, ενόσω ζω, και αναπνέω καί σωφρονώ, δεν θα παύσω να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ' έρωτος την φύσιν, καί να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη".
Μέσα στα περισσότερα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, του συγγραφέα και υμνητή «του ρόδινου νησιού του», γίνεται συχνή αναφορά στο φυσικό περιβάλλον της Σκιάθου, στις ρεματιές, τις χαράδρες, τα υψώματα, με διαφορετική το καθένα βλάστηση. Επίσης αναφέρεται συχνά και η θαλασσα, με τα αμέτρητα λιμανάκια, τους κόρφους και τους κάβους, τους γκρεμούς, τις σπηλιές, τα νησάκια, τις αμμουδιές, τα ακρογιάλια. Αυτές οι αλησμόνητες παιδικές μνήμες κυριαρχούν στη σκέψη του Παπαδιαμάντη και τις κάνει διηγήματα, εμπλουτισμένα με τα θρησκευτικά βιώματά του και με τα βάσανα, τους καημούς και τις μικροχαρές της σκιαθίτικης φτωχολογιάς. Οι ήρωές του είναι ψαράδες, αγρότες, ιερωμένοι, μετανάστες, πολυφαμελίτες, εργένηδες, αναξιοπαθούσες χήρες, όμορφες ορφανές, αλλά και κακάσχημες μάγισσες και διάφορες αγύρτισσες.
Με αφορμή λοιπόν την σημερινή μέρα ας κάνουμε ένα παιχνίδι. Αναζητήστε το ονομά του στο google, και απομνημονεύστε ένα βασικό στοιχείο για τη ζωή του(όχι αυτά που σας παρέθεσα). Ακόμη και η μικρότερη γνώση για τους έλληνες λογοτέχνες, είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για την προσωπική μας εξέλιξη. Κάντε το κόπο, αξίζει!
Υ.Γ. Η πληροφορία που απομνημόνευσα εγώ είναι ότι ο Παπαδιαμάντης δεν ευτύχησε να δει τυπωμένο σε βιβλίο κανένα έργο του. Μετά το θάνατό του, τυπώθηκαν από τις εκδόσεις Φέξη έντεκα τόμοι με όσα διηγήματα βρέθηκαν τότε.
