Το καλοκαίρι του 2012 δεν το λες και το πιο συναρπαστικό που μπορούσε να υπάρξει. Ήταν, όμως, το τελευταίο καλοκαίρι που ήμουν σε σχέση. Ερωτευμένη πολύ, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ήταν όλα ρόδινα. Γιατί άντε και γνωρίζεις τον άντρα των ονείρων σου. Για να σε δω να προσπαθείς πραγματικά να ταιριάξεις μαζί του και να κάνεις τη σχέση να λειτουργήσει. Όλοι γνωρίζουμε πως δεν είναι πάντα εύκολο.
Από τα χίλια ανάποδα, λοιπόν, που μπορούσα να του βρω και από τις τρεις φορές την ημέρα που μου ανέβαζε την πίεση, υπήρχε τουλάχιστον ένα καλό που δεν είχα βρει ποτέ σε άλλον άντρα, ούτε καν στον μπαμπά μου. Μάλλον ιδίως στον μπαμπά μου. Ό,τι κι αν μαγείρευα, όσο αποτυχημένο κι αν ήταν, δεν μου έκανε ποτέ άσχημη κριτική. Ένα πρωινό, χαρούμενη από την προηγούμενη νύχτα μαζί του και θέλοντας να τον ευχαριστήσω αποφάσισα να του κάνω banana pancakes, με soundtrack το ομώνυμο τραγούδι του Jack Johnson. Κάθισε ο καημένος στο τραπέζι με λαχτάρα. Κάθε pancake που έβγαζα από το τηγάνι έμοιαζε πιο αηδία από το προηγούμενο. Συνέχιζα την προσπάθεια, πιστεύοντας ότι κάποια στιγμή θα πετύχω τουλάχιστον ένα που να μην μοιάζει με τα χυμένα ρολόγια στους πίνακες του Dali.
Κάποια στιγμή ο Dany ήρθε πίσω μου, μου έπιασε τα χέρια και με απομάκρυνε από το τηγάνι. “Baby, it’s ok. You made enough skata. Just don’t make more skata.”, μου είπε με τα σπαστά Αγγλικά του και με μία απίστευτη γλυκύτητα, προσπαθώντας μάλλον να μην με προσβάλλει.
Μου φάνηκε τόσο αστείο. Γελούσα για ώρα. Προφανώς πέταξα τα pancakes και τον πήρα να πάμε για brunch στο bar της παραλίας. Από τότε σκέφτομαι τα λόγια του πολύ συχνά: όταν κάτι πάει στραβά στη δουλειά, όταν η προσωπική μου ζωή πιάνει πάτο, όταν δεν φέρομαι απολύτως σωστά στους ανθρώπους που αγαπώ. Με ένα μαγικό τρόπο η φράση αυτή με απενοχοποιεί και με κάνει να χαμογελάω. It’s ok να τα κάνεις skata. Άνθρωποι είμαστε, είναι λογικό να τα σκατώνουμε ορισμένες φορές. Απλώς stop making more skata. Βάλε φρένο, πες τέλος και ξεκίνα από την αρχή δίνοντας αυτή τη φορά τον καλύτερο εαυτό σου!
σχόλια