Ξυπνάς για άλλη μια φορά, τριγυρνάς μες το σπίτι χαζεύεις στο internet και διαβάζεις για ότι σκουπίδι κυκλοφορεί εκεί έξω, τρως κάτι κι έπειτα φτιάχνεις ένα καφέ... Ακούς το νερό να βράζει όπως μέσα σου βράζεις κι εσύ. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί να είναι τόσο μίζερη η ζωή σου; Πέρα από τις ασχολίες, τους φίλους και τα ξενύχτια, το αίσθημα σου, την οικογένεια, τη νοηματοδοτεί στα αλήθεια κάτι αυτή τη βολική και συνηθισμένη ζωή σου; Σκέφτηκες ποτέ πως ίσως να έχεις φτιαχτεί για κάτι διαφορετικό και ασύμβατο με όλη αυτή τη κοινή καθημερινότητα; Μάλλον αυτή τη σκέψη του: εγώ είμαι διαφορετικός, εγώ είμαι για άλλα πράγματα, την έχει σκεφτεί όλη η ανθρωπότητα. Η "υγιής" ανθρωπότητα τουλάχιστον. Όμως τολμά κανείς να επιτελέσει το σκοπό του; Όχι να σκεφτεί τι θέλει να γίνει και με τι να ασχοληθεί ή τι να αγαπήσει αλλά "να γίνει αυτός που είναι".
Αυτός είναι ο βασανιστικός σκοπός της ζωής μας, το να αυτοπροσδιοριστούμε. Δεν έχει σημασία το επάγγελμά σου, δεν έχει σημασία το αν θα στενοχωρήσεις κοντινά σου άτομα, δεν έχει σημασία η καταγωγή και η κουλτούρα σου. Πρέπει να τα αποτινάξεις όλα αυτά και για μια φορά να γίνεις εγωιστής και κύριος του εαυτού σου, να ταχθείς στο εγώ σου και να γίνεις το εγώ σου. Κάθε άτομο έχει να διαδραματίσει ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό στη ζωή του, τόσο συγκεκριμένο που δε ταυτίζεται με κανενός άλλου το σκοπό. Όμως έχει καταφέρει κανείς άραγε να γίνει αυτός που πραγματικά είναι; Και ποιος μπορεί να είμαι εγώ και ποιος να είσαι εσύ; Ίσως να το γνωρίζαμε απ'την αρχή της ύπαρξής μας και στη συνέχεια να αποπροσανατολιστήκαμε... Το νερό έβρασε και σε λίγο θα χυθεί. Πρέπει να φτιάξεις το καφέ σου, να ντυθείς και να συνεχίσεις τη ρουτίνα σου. Έκανες το διάλειμμα σου και για σήμερα.
σχόλια