Ο καινούργιος χρόνος μου μπήκε καλά. Κάθε φορά λέω ότι θα ξεκινήσω από την αρχή και πάντα κάτι μένει πίσω, ένα μικρό κομμάτι μου για να μου θυμίζει αυτά που έζησα και αυτά που δε θέλω να ξεχάσω. Καλημέρα και αποφάσισα πως τους καλούς οιωνούς τους δημιουργούμε μόνοι μας. Θέλω φέτος να είμαι πιο ήρεμη, αυτή είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα για τη χρονιά που έρχεται, τι και αν η Μαρία τα έφτιαξε με τον Κώστα, τι και αν δεν πέρασα το μάθημα που το διάβαζα τρεις εβδομάδες. Να μάθουμε να δημιουργούμε τις συνθήκες που θέλουμε αυτή θα είναι η ευχή μου γι αυτό το χρόνο, γιατί αν μάθεις να το κάνεις αυτό, έχεις κερδίσει το παιχνίδι. Όχι απαραίτητα ευνοϊκές για τον εαυτό μας, αλλά σίγουρα καλύτερες από αυτές που μας χαρίστηκαν. Ό,τι σου χαρίζεται είναι δώρο αλλά ό,τι κερδίζεις είναι η ζωή σου. Όλα πρέπει να γίνονται στην ώρα τους, αλλιώς χάνουν την αξία τους. Είναι σαν να στολίζεις χριστουγεννιάτικο δέντρο μετά την πρωτοχρονιά, μόνο θλίψη μπορεί να σου δημιουργήσει αυτή η εικόνα. Θλίψη και απορία. Να πιστεύεις ότι σε περιμένουν πολλά και γι αυτά να ζεις, να ζεις για το τώρα και για τα πολλά. Γι'αυτά που θα σε στεναχωρήσουν πολύ και γι'αυτά που θα σε κάνουν περισσότερο χαρούμενο απ' όσο πίστεψες. Για αυτά αξίζει να χαμογελάς. Αυτά λέγονται ζωή και αυτά καθορίζουν το ποιος είσαι. Ευτυχισμένος να είναι και αυτός ο χρόνος και καλοδεχούμενο ό,τι θα σου φέρει. Αμήν;
σχόλια