Διαβάζοντας μια ιταλική εφημερίδα διάβασα ότι οι Ιταλοί μας αποκαλούν ξυπόλυτους. Στην αρχή απογοητεύτηκα πολύ που μας χαρακτήριζαν με αυτόν τον τρόπο. Μετά σκέφτηκα ότι δεν είναι και τόσο κακός χαρακτηρισμός και αποφάσισα να βρω τα οφέλη της γυμνοποδίας.
- Καλύτερη προσγείωση: Όταν περπατάς ή τρέχεις ξυπόλυτος, προσγειώνεσαι με το σημείο αυτό που ενώνονται τα δάχτυλα των ποδιών με την υπόλοιπη πατούσα ή με το πλαϊνό μέρος του πέλματος, μεταφέροντας το βάρος προς τα εμπρός και όχι με τη φτέρνα, όπως συμβαίνει όταν φοράς παπούτσια. Με αυτό τον τρόπο το γόνατό σου λυγίζει ελαφρώς, κάνεις πιο μικρές και ελαφριές δρασκελιές, το σώμα σου έχει πιο σωστή, ευθυγραμμισμένη στάση και δεν επιβαρύνεις τους συνδέσμους.Έτσι, γλιτώνεις από τους χρόνιους τραυματισμούς των αστραγάλων, των γονάτων και των γοφών.
- Αποτελεσματικότερη εκγύμναση: Η φυσική κίνηση του σώματος που επανέρχεται όταν ξεκινήσεις το... απελευθερωμένο από παπούτσια τρέξιμο σε βοηθά να χρησιμοποιείς τους μυς σου περισσότερο και πιο αποτελεσματικά, σμιλεύοντας γρηγορότερα τα πόδια σου.
- Μεγαλύτερη αίσθηση: Όσο πιο χοντρά είναι τα παπούτσια σου, τόσο περισσότερο εμποδίζεις τους αισθητήρες των ποδιών σου. Αντίθετα, όταν είσαι ξυπόλυτος, αξιοποιείς το 100% των αισθήσεων των ποδιών σου και έρχεσαι σε άμεση επαφή με τη φύση.
- Περισσότερη ενέργεια: Έρευνες έχουν δείξει ότι τρέχοντας με τα αθλητικά σου μειώνεις κατά 4% την ενέργειά σου, καθώς αυτά αποτελούν ένα επιπλέον βάρος στο πόδι σου, κάτι που δε συμβαίνει όταν τα πόδια σου είναι γυμνά.
Όταν συνειδητοποίησα σε τι διαδικασία μπήκα όταν διάβασα αυτό το άρθρο κατάλαβα ότι εμείς οι Έλληνες ακόμα και αν πέσουμε σε μια λακκούβα θα βρούμε ένα θετικό στοιχείο να παρουσιάσουμε .Είμαστε τόσο αισιόδοξοι ή άπλα θέλουμε να φτιάχνουμε το δικό μας παραμύθι και να ζούμε μέσα σε αυτό .Εγώ νομίζω ότι απλά θέλουμε να φτιάχνουμε τα δικά μας σενάρια και να δίνουμε το δικό μας τέλος σε καθένα από αυτά .Αν ισχύει αυτό τότε γιατί δεν μπορούμε να φτιάξουμε το δικό μας σενάριο για την οικονομική κρίση και να δώσουμε ένα δικό μας τέλος.Αφού είμαστε τόσο καλοί σε αυτό. Γιατί δεν τολμάμε ?Γιατί δεν κάνουμε μια προσπάθεια .Από πότε δειλιάζουμε .Μήπως ξέρουμε το τέλος και δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα απλό σενάριο..
Μήπως μας λείπει η ελπίδα ?Τι είναι η ελπίδα? Όταν ρωτήθηκε ο Αριστοτέλης τι είναι η ελπίδα: « Εγρηγορότος, » είπεν, «ενύπνιον. »΄΄το όνειρο ενός ξύπνιου'' απάντησε. Μήπως κοιμόμαστε .γιαυτο ξέρουμε το τέλος και όχι την αρχή .Βλέπουμε καθημερινά ανθρώπους να διαχειρίζονται το μέλλον μας το οικονομικό και μείς, κοιτάμε ,τσαντιζόμαστε,αντιδρούμε .κοιμόμαστε όμως στην ουσία..Πρέπει να αρχίσουμε να ελπίζουμε ξανά.Η ελπίδα δεν είναι νίκη ,αυτό πρέπει να το βάλουμε καλά μέσα στο μυαλό μας .Όταν ελπίζεις δεν νικάς αλλα πολεμάς .Πρέπει λοιπόν να μπούμε μέσα στο πόλεμο αυτό με όλα μας τα όπλα .και να μην ξεχνάμε ότι''Ένα δυνατό μυαλό πάντα ελπίζει, και έχει λόγους να ελπίζει.''
σχόλια