Για σένα...
Η πρώτη μας φορά, νύχτα καλοκαιρινή, στην άμμο. Το βράδυ στο βουνό περιμένοντας αγκαλιά να ξημερώσει. Οι κρύες νύχτες του χειμώνα μπροστά στο τζάκι στο σπίτι μας στο χωριό. Όταν θα διαλέγω τι θα φορέσεις γιατί το γκρι με το καφέ δεν πάει. Οι βόλτες στη παραλία. Τα χρωματιστά μαϊμούδια που στολίζουν το ποτό. Το κυνηγητό μέσα στο σπίτι για ένα φιλί. Οι περίπατοι στο κέντρο, Χριστούγεννα. Η ημέρα των γενεθλίων μου, όταν θα κρύβεσαι πίσω από έναν τεράστιο αρκούδο.
Το ταξίδι στη Πράγα. Η επιμονή μου να μαγειρέψω και συ να παραγγείλουμε απ’ έξω. Μόλις σφουγγάρισα και συ πατάς και τα κάνεις χάλια. Η μέρα του γάμου που κλαίω συνεχώς γιατί ό,τι θέλω απλά το έχω. Βγήκε θετικό. Η μεγάλη μου κοιλιά και η γκρίνια για τα κιλά που πήρα. Το χωνάκι παγωτό στο ένα χέρι, η pizza στο άλλο και ένα φιλί που σε πασαλείβει ολόκληρο. Τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού.
Τα ψώνια για το δωμάτιο του μωρού μας. Εκείνα τα βράδια που κλαίω χωρίς λόγο και για όλα φταις εσύ. Έσπασαν τα νερά κι εγώ απλά φοβάμαι. Πρέπει να έρθεις γρήγορα. Η απέραντη ευτυχία με το «εμείς» στην αγκαλιά μας. Το κλάμα του μωρού κάθε βράδυ. Οι ώρες που σας χαζεύω να παίζετε οι δυο σας. Οι πρώτες του λέξεις κι εμείς από πάνω να ακούσουμε αν θα πει «μαμά» ή «μπαμπά». Οι συνεχείς καβγάδες για το όνομα του μωρού. ‘Ιδιωτικό’ , όχι ‘δημόσιο’. ‘Πόλο’ όχι ‘μπάσκετ’.
Οι ώρες που είμαι χάλια στη δουλειά, ένα μήνυμα στο κινητό ‘Σ’αγαπάω’. Οι καβγάδες… πέντε λεπτά αντέχω. ‘Συγνώμη’. Η χάρη που μου κάνεις να μην δεις ποδόσφαιρο απλά για να δούμε ρομαντική ταινία αγκαλιά. ‘Πάλι θα πας στη Βίκυ’; ‘Ρε μωρό μου είναι η κολλητή μου και είναι χάλια δεν μπορώ να την αφήσω’. Η ευχαρίστηση σου όταν με βλέπεις να δοκιμάζω τα ρούχα που μόλις αγόρασα.
Τα βράδια που μαζεύεστε με τα παιδιά για να υποστηρίξετε την ομάδα σας και γω κλείνομαι στο δωμάτιο για να μην ακούω τις φωνές σας. Όταν είσαι άρρωστος και σε νταντεύω σα μωρό. Οι ξαφνικές επισκέψεις της μαμάς σου για να δει αν περνάει καλά ο γιος της. Οι συμβουλές της μαμάς μου για το πώς να σε φροντίζω. Οι φωνές που βάζω στον μπαμπά μου για τα τόσα παιχνίδια που φέρνει στο μικρό. Η στιγμή που έρχεσαι στο σπίτι χωρίς να σε περιμένω και χαλάει όλη η έκπληξη.
Στο cinema, με τα τεράστια ποπ κορν στο χέρι. Μια Κυριακή πρωί όπως τόσες άλλες κι όμως τόσο διαφορετική. Τα ψώνια στα μαγαζιά για το καινούριο σου κοστούμι . Οι ώρες που πηγαίνουμε γυμναστήριο και γω ζηλεύω όποια μιλάς. Ο σκύλος που θέλει βόλτα... ’Σειρά σου’. Έξω βρέχει και μεις αγκαλιασμένοι συζητάμε για το πριν, το τώρα, το μετά, το μαζί. Το δείπνο που σου έχω ετοιμάσει αλλά ένα μήνυμά σου στο κινητό ‘Μωρό μου θ’ αργήσω.. έχω πολλή δουλειά’..
Εσύ εκεί κι εγώ εδώ.. Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ.
Μικρή
