Είμαι 16 χρονών. Σε λίγες εβδομάδες θα έχω τελειώσει την δευτέρα λυκείου και θα είμαι τελειόφοιτη. Δεν πάνε πολλές μέρες από τότε που άκουσα μία είδηση που με σόκαρε η οποία αναφερόταν σε ένα παιδί το οποίο πριν δώσει Πανελλαδικές αυτοκτόνησε. Δεν ξέρω πραγματικά τι σκεφτόταν ή το πως ένιωθε, αλλά πιστεύω πως η πίεση και το άγχος έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Ακούγοντας αυτό λοιπόν, δεν ξέρω πραγματικά τι να περιμένω από την τελευταία μου χρονιά στο λύκειο.
Η αλήθεια είναι πως δεν φανταζόμουν έτσι τα μαθητικά μου χρόνια, γεμάτα πίεση,άγχος,στρες και ατελείωτες ώρες διαβάσματος. Αυτό είναι όμως το εκπαιδευτικό μας σύστημα, δεν σου αφήνει πολλές επιλογές αν δεν το υποστείς και δεν δεχτείς την πίεση για να έχεις μια αξιοπρεπή μόρφωση και μία θέση στην κοινωνία. Βέβαια όταν ακούς ειδήσεις σαν κι αυτές σκέφτεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Σε αυτήν την φάση της ζωής μας αυτό που χρειαζόμαστε είναι ελπίδα. Ελπίδα ότι το μέλλον μας θα είναι καλύτερο και ότι δεν θα χρειαστεί να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο.
Έχετε ακούσει ποτέ την φράση "τα καλύτερα πράγματα στην ζωή είναι δωρεάν"; Αυτή η φράση είναι αλήθεια. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας και ίσως εκπλαγούμε και οι ίδιοι από τις δυνάμεις μας. Η ζωή μπορεί να σε ζορίσει πολύ μερικές φορές, αλλά αν προσέξεις τα μικρά πράγματα που κάνουν την διαφορά, θα βρεις ελπίδα στα λόγια ενός παιδιού ή στους στίχους ενός τραγουδιού ή στα μάτια κάποιου που αγαπάς.
Μπορεί να επιλέξεις να κατηγορήσεις την κατάστασή σου στην κακή τύχη, στην μοίρα ή στις λανθασμένες επιλογές. Ή μπορείς να αγωνιστείς και να παλέψεις για το μέλλον σου. Τα πράγματα δεν θα είναι πάντα δίκαια, αλλά συνήθως ότι δίνεις παίρνεις. Το υπόλοιπο της ζωής μας σχηματίζεται τώρα, με τα όνειρα που κυνηγάμε, τις επιλογές που κάνουμε και το άτομο που επιλέγουμε να γίνουμε. Το υπόλοιπο της ζωής μας είναι πολύς καιρός και ξεκινάει τώρα!
