Ήθελα να ζήσω κοντά σου
Μα στη λίμνη της απελπισίας βυθίστηκα
Ήθελα να δω το φώς
Μα στο σκοτάδι παγιδεύτηκα
Οι σκιές γύρω μου είναι οι νέοι μου φίλοι
Και οι πληγές στο σώμα μου το νέο καταφύγιο σου
Ο πόνος, μια νέα συνήθεια
που καλωσορίζει αυτή τη μοναχική νύχτα
Πίστεψα πως θα περπατήσω στο φεγγάρι μακριά από τα κρυμμένα μυστικά μου
Στη σιωπή πως θα χαθώ, μακριά από κάθε ψίθυρο και ενοχή
Εκεί που το ψέμα και η αλήθεια ακολουθούν παράλληλους δρόμους
πριν παραδοθούν στο σκοτάδι
Δεν θα κρύβομαι πια πίσω από τα γκρίζα σύννεφα
Ούτε θα πέφτω μαζί με τη βροχή, είπα
Θα σε αναζητήσω σε νέους τόπους και θα διασχίσω ανάλγητες θάλασσες
Λένε πως υπάρχουν μέρη που λάμπουν στο σκοτάδι
Εκεί, λένε πως ανθίζουν τα λουλούδια την άνοιξη
Και το κρύο διαρκεί λιγότερο από 365 μέρες
Ίσως να μην ακούγονται θρήνοι παρά μόνο τραγούδια νυμφών πριν χαθούν στη δύση του ηλίου παλεύοντας με τον πόνο
Εκεί θα ταξιδέψω μαζί με όλες τις επιθυμίες μου
Ψάχνοντας το θησαυρό που κρύβεται πίσω από την πυκνή ομίχλη...
Ψάχνοντας εσένα...
Photographer: George Griefy
Model: Alexander Varelidis
σχόλια