Το μεγαλείο της ξάπλας

Το μεγαλείο της ξάπλας Facebook Twitter
5

Τι έκανε ο Θεός πριν μας εφεύρει;

Πώς αξιοποιούσε όλον αυτόν τον αδιανόητα άπειρο ελεύθερο χρόνο που είχε προ της Δημιουργίας;

Πόσο τέλεια θα ήταν η ζωή τότε;

Ένα θα σας πω. Μαρτυρίες λένε πως δεν υπήρχαν Δευτέρες ή ακόμα και να υπήρχαν έπεφταν πάντα του Αγίου Πνεύματος!

Αν ρωτάς τη γνώμη μου, που δεν το κάνεις,  ο God είχε αράξει σε ένα δερμάτινο μπορντό καναπέ Chesterfield, έβλεπε σήριαλ τρώγοντας μακαρονάδες και πίνοντας Coca colες. Αυτά τους χειμώνες,  διότι όταν καλοκαίριαζε άραζε στην αιώρα του, σε ένα κήπο γεμάτο κερασιές και θέα το σύμπαν και έβλεπε τα ποτιστήρια του να στριφογυρνάμε μουσκεύοντας  το γκαζόν. Ζωάρα!

Ναι, καλά κατάλαβες, είμαι μεγάλος οπαδός του «δεν κάνω τίποτα». Για να είμαι πιο ακριβής, ας πούμε ότι δεν μεταθέτω ποτέ για αύριο ό,τι μπορώ να κάνω μεθαύριο.

Η κοινωνία όμως, μου και μας, στήνει παγίδες καθότι   έχει επιλέξει από μόνη της την ποσότητα μόχθου, ιδρώτα και αίματος που θα πρέπει να σπαταλήσουμε. Για ποιόν λόγο;  I don't get it.

Για παράδειγμα, από τους προσωκρατικούς μέχρι και πολύ μετά από εμάς, όλοι οι μεγάλοι άντρες και οι μεγάλες γυναίκες, ενταγμένοι σε ένα σύστημα, που απαιτούσε και θα εξακολουθεί, εις τους αιώνας των αιώνων, να προπαγανδίζει τον κόπο, μας ζαλίζουν για την αξία της προσπάθειας. Άστε ρε θύματα να πούμε! Κανείς θνητός δεν μπορεί να δίνει συμβουλές.

Η ψευδαίσθηση ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν αν κουνήσεις το χέρι σου  είναι το υπ' αριθμών τρία παγκόσμιο σφάλμα λογικής. Τις άλλες δυο θέσεις καταλαμβάνει το τραγικό δόγμα Πάολο  Κοέλο πως αν θέλεις κάτι συνωμοτεί το σύμπαν για να το πετύχεις  καθώς και η ψευδαίσθηση ότι ένα και ένα κάνουν δυο. Δεν έχω αποδείξεις  αλλά κάτι μέσα μου, μου λέει, πως το τελευταίο θα αποδειχθεί λάθος.

Οι πιο σοφοί άνθρωποι που έχω γνωρίσει  ήταν χαλαροί από τον Μπάμπη τον Σουγιά ως τον Μπάμπη τον Φλού. Παρατηρήσατε ότι και εγώ, έτσι δεν είναι; Το έχει το όνομα; H μήπως έτυχε;

Πώς να στο πω αλλιώς; Δεν μπορώ να  διανοηθώ τον Σωκράτη να κάνει σκι στον Παρνασσό, τον Διογένη να πετάει μολότοφ με χλαμύδα ή τον Βασίλειο Κωστέτσο  να τρέχει σαστισμένος και νευρικός  και να φωνάζει «την Stirella!», τους προτιμώ ντάγκλα στην ζέστη του μεσημεριού.

Σύμμαχό μου σε αυτόν τον αγώνα,  υπέρ της ελάχιστης προσπάθειας, έχω τον Βηλφεγώρ.  Ο δαίμων της οκνηρίας, που λέτε,   έχει βάλει την τεμπελιά στα όρια πολλών αρετών.

Σκέψου το λογικά,  αν είσαι φορέας πολλών αρετών, δεν είναι φυσιολογικό να κουράζεσαι; Αντέχεται τόσο μεγαλείο ωρέ; Εμένα προσωπικά με εξαντλεί.

Είναι δυνατόν, για παράδειγμα,  να ζητούσε ο μπαμπάς του Woody Allen,  από τον μικρό Woody,  να πάει στο περίπτερο για τσιγάρα και αυτός να μη βαριότανε; Ας είμαστε ρεαλιστές κύριοι. Αποκλείεται.

Αν του άρεσε δεν θα γινόταν ποτέ αυτό που έγινε αλλά Courier, που μια χαρά δουλειά είναι.

Η τεμπελιά είναι καταστροφική για τις μετριότητες για εμάς που συχνάζουμε σε αυτό το site είναι εποικοδομητική. Να με ακούτε εμένα, σας συμφέρει.

Βέβαια, για να διατηρήσω την αξιοπιστία μου ανόθευτη θα συμπλήρωνα ότι ποτέ  δεν θα έπαιζα μπουνιές με κάποιον που θα έλεγε το αντίθετο. Όπου αντίθετο η πεποίθηση ότι η οκνηρία είναι ο θεμέλιος λίθος πολλών άσχημων πραγμάτων.

Το επιχείρημά μου θα ήταν ότι  ακόμα και το πιο ηδονικό και απολαυστικό σεξ κουράζει, είναι καρατσεκαρισμένο.  Έχω πάει με πάνω από 4 γυναίκες στη ζωή μου οπότε μάλλον θα πρέπει να με  ακούς.

Δεν ξέρω αν έχει συμβεί και σε εσάς, αλλά πρόσφατα, σε μια ερώτηση της Μαρίας για το πως πέρασα τη μέρα μου, δεν ήξερα τι να απαντήσω. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, οι lazy people  έχουμε μια ροπή προς το ψέμα, διότι έχουμε χρόνο να μιξάρουμε την πραγματικότητα και να της δώσουμε άλλες προεκτάσεις.

Το λοιπόν,  κατόπιν της ερώτησης της Μαρίας,  αντελήφθην, ότι  όσο λιγότερα πράγματα έχει να κάνει κανείς, τόσο λιγότερο χρόνο μπορεί να βρει για να τα εκτελέσει. Αν έχεις ένα 24ώρο για να πας Super Market  και να βγάλεις τον σκύλο βόλτα, ίσα που θα σου φτάσει.  Αν πάλι έχεις να κάνεις μόνο το ένα από τα δυο, τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο σου δικέ μου. Οριακά θα το προλάβεις!

Αλλά πώς να της το πεις όταν εκείνη εργάζεται 25 ώρες τη μέρα; Είναι προκλητικό, δεν το συζητώ.

Με αυτό που είπα δεν αφήνω αιχμές  ότι ο τεμπέλης δεν θα κάνει τα πράγματα όπως πρέπει. Αντιθέτως, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που περνά η χώρα προτρέπω τους κυβερνώντες,  αν έχουν κάτι δύσκολο να κάνουν,  να το αναθέσουν σε έναν τεμπέλη. Πιστέψτε με,  θα βρει έναν εύκολο τρόπο να το κάνει. Ένας σπουδαίος τεμπέλης μπορεί να σου εκμηδενίσει το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών όση ώρα διαρκεί το διάλειμμά για διαφημίσεις. Και χωρίς κομπιουτεράκι! Να σημειωθεί το τελευταίο παρακαλώ.

Φτάνει πια με αυτούς που προσποιούνται τους φίλεργους και φωτογραφίζονται με σηκωμένα μανίκια, εξαιρώ από αυτό τον αφορισμό μόνο εκείνες τις φίλεργες που θα φωτογραφηθούν με σηκωμένες φούστες. Για αυτές ποτέ δεν φτάνει.

Ο τεμπέλης δεν είναι αντιπαραγωγικός  αλλά νοσταλγικός!

Ναι, που λες νοσταλγικός. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που θα ήθελε να είχε κάνει  χθες και τόσα λίγα αυτά που θέλει να κάνει σήμερα.  Ο τεμπέλης θα ήθελε να έχει κατακτήσει τη μισή υφήλιο όπως ο Μέγα Αλέξανδρος, να έχει εφεύρει το facebook  όπως ο Mark, να έχει πάει στο Δέλτα του Κενταύρου και να έχει γυρίσει χωρίς διαστημόπλοιο. Αλλά παλιά.

Αυτή η συνειδητοποίηση, του ανεκμετάλλευτου παρελθόντος,   γεμίζει τον τεμπέλη με μια θλίψη, τόση με το συμπάθιο. Δείτε ένα γάιδαρο, ένα σκύλο ή μια αγελάδα στα μάτια, ζώα που αντιπροσωπεύουν την τεμπελιά,  μια θλίψη την έχουν, δεν μπορείς να πεις!

Κλείνοντας, όταν ακούτε την λέξη τεμπελιά, τι σας έρχεται στο μυαλό;

Ο έρωτας. Πολύ σωστά.

Αν δεν είναι ο έρωτας το χόμπι των αργόσχολων τότε τίνος είναι;

Αν ο έρωτας δεν κρύβεται στο νωχελικό βάδισμα ενός τροπικού κουβανέζικου κώλου, στο αμέριμνο άπλωμα των σεντονιών της γειτόνισσας,  στο ήπιο τέμπο της φωνής της Lana Del Ray, τότε που στο διάολο βρίσκεται;

Αυτή τη φορά υπήρξα σύντομος και όλοι φαντάζεστε τον λόγο.

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια