Θυμάμαι εκείνα τα καλοκαίρια με τους γονείς μου στην παραλία. Πηγαίναμε λέει σε μια συγκεκριμένη παραλία και κάθε χρόνο παρατηρούσα τα βράχια. Κάθε φορά ήταν όλο και πιο κατεστραμμένα από την προηγούμενη χρονιά. Μετά από καιρό κατάλαβα πως το νερό της θάλασσας είχε την ιδιότητα να τα διαβρώνει ολοένα και περισσότερο.
Κάπως έτσι αλλάζουν και οι άνθρωποι, άλλοι γρήγορα και απότομα, άλλοι πιο αργά και συστηματικά. Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές δεν είμαστε έτοιμοι να συνειδητοποιήσουμε αυτές τις αλλαγές.
Κάποιες φορές χαμένοι μέσα στις σκέψεις μας δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να καταλάβει. Άλλες πάλι σαν να βρισκόμασταν σε λήθη προσπαθούμε να ανασύρουμε πρόσωπα και καταστάσεις για να κατανοήσουμε τι συνέβη.
Προσπάθειες άλλες φορές πετυχημένες και άλλες πάλι τόσο ελεεινά αποτυχημένες. Και όμως δεν χάνουμε το κουράγιο μας είναι αυτή η ελπίδα που μας κρατά ζωντανούς, αυτή η ελπίδα που μας κάνει να πιστεύουμε πως τίποτα δεν άλλαξε και τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει. Δεν χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στους ανθρώπους κάποιες φορές προτιμούμε να αγκιστρωνόμαστε σε εικόνες του παρελθόντος και να μένουμε εκεί.
Και όμως όπως τα βράχια κάθε χρόνο που περπάταγα στην ίδια παραλία άλλαζαν, αποκτούσαν άλλο σχήμα, άλλη μορφή έτσι πολλές φορές και οι άνθρωποι αλλάζουν. Άλλοι προς το καλύτερο, άλλοι πάλι προς το χειρότερο, εκπλήξεις άλλοτε όμορφες, άλλοτε άσχημες. Και όλα αυτά αφημένα στην τύχη, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο και αν θα αλλάξει κάποιος. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι θα φέρει το αύριο.
Συχνά όμως χάνουμε το μυαλό μας στην προσπάθεια μας να προβλέψουμε κάθε βήμα, κάθε κίνηση. Αυτή μας η ελπίδα μας κάνει να φαινόμαστε σαν ένα κόκκο άμμου σε μια ολόκληρη ακρογιαλιά.
Και όσο και αν προσπαθούμε να ξεφύγουμε πάντα καταλήγουμε στην ίδια κατάσταση, κάνουμε σβούρες γύρω από τον εαυτό μας νομίζοντας πως προχωράμε ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνουμε ούτε βήμα.
Να μια λοιπόν και πάλι στην ίδια παραλία, όλα μοιάζουν τόσο αλλιώτικα σχεδόν ξένα... Η σκέψη που μου τριβελίζει το μυαλό είναι μονάχα μια ίσως η λύση θα ταν απλά να αποδεχτούμε πως κάποια πράγματα αλλάζουν, μαζί τους και εμείς πολλές φορές.
Μην σταματήσεις την προσπάθεια λοιπόν και όσο και αν δυσκολεύεσαι να καταλάβεις πως όλα γύρω μας αλλάζουν να επιμένεις.
Άλλωστε, το μοναδικό πράγμα που γνωρίζουμε για το μέλλον μας είναι ότι θα είναι διαφορετικό.
