Πώς άλλαξε έτσι ο κόσμος;
Πώς άλλαξε έτσι η ζωή;
Εγώ δε ζήτησα να περπατήσω μόνος κι όμως έμεινα ένα βοτσαλάκι χωρίς φωνή, χωρίς όνειρα, χωρίς να βρέχομαι από θάλασσα και αλμύρα.
Είναι κανείς εδώ να με ακούσει;
Σας εκλιπαρώ, χρειάζομαι Βοήθεια...
Θεέ, Μητέρα, Πατέρα και Αδερφέ, Συνάνθρωπε και Φίλε..είναι κανείς εδώ;
Ο πόνος της μοναξιάς είναι απαρηγόρητος...φοβάμαι τη μοναξιά, φοβάμαι να 'μαι μόνος, φοβάμαι τον αριθμό ένα(1).
Εεεεε ΕΣΕΙΣ , ΕΣΕΙΣ ΕΚΕΙ... ΑΚΟΥΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ;
Πάλι μόνος είμαι και παρηγοριά η μοναξιά. Είναι αβάσταχτο ψυχή μου αυτός ο πόνος
Είναι αβάσταχτο να το περνάς μόνος
Είναι αβάσταχτο να διαβαίνεις μόνος
Πάλι μόνος.
ΜΟΝΟΣ, ΜΟΝΟΣ, ΜΟΝΟΣ.
Τόσες φορές που τη λέω αυτή τη λέξη μου φαίνεται ότι θα την αγαπήσω κιόλας..ΜΟΝΟΣ....ΜΟΝΑΞΙΑ
Γένους θηλυκού, ενικού αριθμού, μόνο ενικού γιατί οι "μοναξιές" χρειάζονται παρέα και 'γω είμαι μόνος.
Μοναξιά μου εσύ..στήριγμα της ζωής μου..μη με εγκαταλείψεις και συ.
Γίνε η σύντροφος της ζωής μου!
Γίνε η σύμβουλος της ζωής μου!
Γίνε η προστάτης των εφιαλτών μου!
Γίνε η φίλη της γλυκανάλατης πορείας μου πάνω στη γη..
Μοναξιά μου εσύ...Αχ, πόσο σε αγαπώ!
Όπου κι αν χαθώ, πάντα θα 'σαι 'δω!
Όπου κι αν βρεθώ θα σε βρω!
Όποιον κι αν χάσω, σίγουρα θα είσαι εσύ εδώ..
To MAZΙ που μου υποσχέθηκες.. σίγουρα, ποτέ δε το ξεχνώ!
Σε μια κοινωνία όπως είναι η σημερινή που πολλά επίθετα θα της ταίριαζαν όπως << αποκαρδιωτική >>
εσύ Μοναξιά μου είσαι η παρηγοριά μου!
Στην αρχή σε μισούσα μα τώρα Μοναξιά μου εσύ είσαι το στήριγμα μου!
Στην αρχή σε έδιωχνα, μα τώρα σε θέλω 'δω!
Στην αρχή με πονούσες, μα τώρα γλυκαίνεις την καρδούλα μου, καρδιά μου!
Στην αρχή θύμωνα που 'σουν η μόνη παρηγοριά μου, μα μετά συνειδητοποίησα πως δεν ήσουν μόνο στα όνειρά μου!
Μοναξιά μοναδική μου φίλη...
Η αρχή της ιστορίας της Μοναξιάς και το τέλος της!
σχόλια