Ιστορίες πολλές έχω να σου πω για ανθρώπους που βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο επιλογές. Από την αέναη αντίθεση καλού-κακού και τους αμέτρητους ήρωες που μπλέχτηκαν σε αυτή τη διαρκή πάλη, μέχρι και το «από την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω» που όσο να πεις, πολλούς άνδρες θα ταλαιπώρησε.
Ο αρρενωπός Johnny Depp είχε δηλώσει κάποτε σε συνέντευξή του πως «If you love two people at the same time, choose the second; cause if you really loved the first, you wouldn't have fallen for the second». Το απόφθεγμα θα μπορούσε να οδηγήσει τη συζήτηση προς την μεριά της αφοσίωσης και της απιστίας μέσα σε μία σχέση, αλλά δε θα πάω προς τα εκεί. Ξέρω επίσης πως μπορεί να σε διχάσει, εφόσον εξαρτάται και από το ποια σειρά κατάταξης έχεις.
Σε όποια θέση όμως και αν βρίσκεσαι, δεν είναι λίγο άδικο να είσαι σε μία τέτοια κατάσταση σε πρώτη φάση; Ναι μεν προφανώς και είναι επιλογή σου, γιατί πάντοτε υπάρχει έξοδος κινδύνου από κάτι που μοιάζει ριψοκίνδυνο για την ψυχοσυναισθηματική σου νηφαλιότητα, αλλά αν θες να παλέψεις για κάτι που επιθυμείς, αυτή είναι εν προκειμένω, η αρχή του νήματος παύλα μπερδέματος παύλα δώσεμουΘεέμουκουράγιο.
Να, για παράδειγμα, όταν ξέρεις τι θέλεις από έναν άνθρωπο, αλλά αυτός δε γνωρίζει εάν θέλει εσένα ή την πρώην σχέση του. Στέκεσαι από την μία πλευρά του γηπέδου, με παραταγμένες όλες τις δυνάμεις σου και έτοιμους όλους τους άσους στο μανίκι σου, αλλά αναπόφευκτα, κάποια στιγμή αναρωτιέσαι «αξίζει να μπαίνω στη διαδικασία αυτού του άτυπου διαγωνισμού;».
Ακόμα κι αν προσπαθήσουμε να αποφύγουμε αυτού του είδους την ταμπέλα, ξέρουμε πολύ καλά πως έτσι έχουν τα πράγματα. Το –ας το θέσουμε- αντικείμενο του πόθου σου γίνεται αυτοβούλως ένα ωραιότατο μπαλάκι πινγκ πονγκ που πάει με ταχύτητα από σένα στο παρελθόν και πάλι πίσω. Όσο κι αν χαίρεσαι τις μικρές καθημερινές νίκες που έχεις, τις μικρές καθημερινές ατάκες που σου αποδεικνύουν πως κάτι υπάρχει στον αέρα και κάτι ερωτικό πλανάται στην ατμόσφαιρα, κακά τα ψέματα, περισσότερες ανασφάλειες έχεις να κερδίσεις παρά οποιαδήποτε επιβεβαίωση πως είσαι η μοναδική και πρώτιστη επιλογή κάποιου. Το είχε πει και η Νατασούλα, που ξέρεις σε ζητήματα καρδιάς ποτέ δεν κάνει λάθος: «δεύτερη αγάπη, δεύτερα φιλιά ήμουν στην καρδιά σου πάντα στα κλεφτά».
Και κάπου εκεί που αρχίζει η λογική σου να δρα ή που μάλλον, την αφήνεις να δράσει, έρχεσαι εσύ σε δίλημμα. Από την μία σκέφτεσαι πως είναι πολύ λίγο για σένα να προσπαθείς τόσο πολύ για κάτι που θα μπορούσες να έχεις αποκλειστικά και από την άλλη, το πείσμα σού θυμίζει καθημερινά πως αυτό το κάτι το θέλεις και το σκέφτεσαι συνεχώς.
Ποια η λύση; Μακάρι να μπορούσα να στη δώσω, γιατί κι εγώ, ακόμα την ψάχνω!
σχόλια