Ο κόσμος είναι μικρός κι Αθήνα ένα μεγάλο κρεββάτι****

Ο κόσμος είναι μικρός κι Αθήνα ένα μεγάλο κρεββάτι**** Facebook Twitter
1
Ο κόσμος είναι μικρός κι Αθήνα ένα μεγάλο κρεββάτι**** Facebook Twitter

Το να ζεις στην Αθήνα, ναι μεν σου προσφέρει μια ανωνυμία (όσο την αναζητάς) αλλά τις περισσότερες φορές θα καταλήξεις στο τετριμμένο "ο κόσμος είναι μικρός κι Αθήνα ένα μεγάλο κρεββάτι".

Όχι, το άρθρο μου αυτό δεν είναι σεξουαλικού-ερωτικού χαρακτήρος, απλά θέλω να σου τονίσω ότι το να ακολουθείς μια ρουτίνα ή συγκεκριμένους κοινωνικούς κύκλους, θα σε φέρουν σε επαφή με ανθρώπους που ναι μεν δεν επιλέγεις ή αποζητάς να συναναστραφείς μαζί τους αλλά θα πέσετε κάπου μούρη με μούρη, κάπως θα βρεθείτε με κάποιον κοινό γνωστό έμμεσα ή άμεσα, θα πείτε ένα τυπικό γεια, θα κάνετε ένα νεύμα στην τελική ρε παιδί μου...

Γενικώς τα καλοκαίρια ο κόσμος είναι πιο εξωστρεφής. Κατά ένα περίεργο τρόπο κάθε καλοκαίρι κατέληγα με κάποιο παρεάκι το οποίο θα είχε συσταθεί με ανορθόδοξο τρόπο, φίλος φίλου νυν πρώην αει κοκ, με το οποίο θα λέγαμε την σάχλα μας πάνω στην βουτιά στο μπάνιο μας άντε και κάνα καφέ στα χαζά μετά... κι όλο αυτό συνήθως με μικρά ονόματα χωρίς επώνυμα, άντε και στην καλύτερη με ένα αίτημα φιλίας στο FB, το οποίο είχε lifespan 2-3 μήνες το πολύ, όσο και η καλοκαιρινή ρουτίνα των απογευματινών καφέδων και του Κυριακάτικου μπάνιου.

Από το περσινό παρεάκι, το οποίο ήταν ένα αποτυχημένο μείγμα ανθρώπων για λόγους χαρακτήρων, υπήρξε ένα escalation συναθροίσεων γιατί πολύ απλά οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν αργόσχολοι, ή άνεργοι ή freelance...

H συχνότητα των συναθροίσεων η οποία δεν έμεινε στο pattern της κλασσικής συνταγής Κυριακή Μπάνιο - Σάββατο Καφέ έφερε αρκετές εντάσεις τις οποίες δεν είχα όρεξη να αντιμετωπίσω και δεν με αφορούσαν κιόλας οπότε για ποιον λόγο να χαλαλίσω το καλό μου καλοκαιρινό Mood με ανθρώπους που 99,9% θα ξαναθυμηθώ το επόμενο καλοκαίρι (και αν);

Σκάω λοιπόν στην Σαρωνίδα, εκεί όπου συχνάζω για μπάνιο χωρίς ρακέτες, ταπεράκια, μανούλες και παιδάκια.


Eκεί πετυχαίνω στο 1ο μου μπάνιο ένα από τα παιδιά που απάρτιζαν το περσινό παρεάκι, σημειωτέον πως το συγκεκριμένο παρεάκι κατάφερε να συνεχίσει τις μαζώξεις του μέχρι αρχές του 2015, όπου βέβαια όπως κάθε μικρογραφία της κοινωνίας έτσι και μεταξύ τους είχε πέσει τρομερό φτυάρισμα γιατί το Κουτσομπολιό δίνει την αίσθηση ότι μετέχουμε στο κοινωνικό γίγνεσθαι...
Φευ, όμως επειδή όλο κάποιος καλοθελητής υπάρχει παντού και πάντα, μέσω του Ripple effect είχε φτάσει και στα αυτιά μου όλη η χολή που είχε αποδέκτη το πρόσωπό μου.

Τεσπά, δεν έδωσα σημασία ούτε απευθύνθηκα στα όσα γνώριζα γιατί οι άνθρωποι αυτοί συνήθως τροφοδοτούνται όταν αναγνωρίζεις και αξιώνεις την κατινιά τους.


Οπότε μείναμε στα απολύτως τυπικά και ψυχρότατα. Τόσο που νόμιζες ότι βγάζει παγάκια στην αμμουδιά.

2ο μπάνιο λοιπόν, μια Κυριακή μετά δηλαδή, κλασσικά ήταν αναμενόμενο πως θα υπήρχαν και πάλι ατυχείς συναντήσεις.
Νταξ λέω δε βαριέσαι άδεια η παραλία, ας πούμε καμιά σάχλα να περάσει η ώρα.

Μετά πολλά και τα λίγα με ενημερώνει ο "άσπονδος φίλος" μου στα πλαίσια κοινωνικοπολιτικής τυπικής αμήχανης-σπάω τον πάγο κουβέντας, πως στο 1 χρόνο που έχω να τον δω ή να μιλήσω μαζί του (like I could care less) πως:
α. Πήρε αύξηση έφτασε μισθολογικά τα 900€ καθαρά
β. Αγόρασε σκύλο ράτσας και μεγάλου μεγέθους 400€
γ. Ψάχνει να ενοικιάσει μονοκατοικία στα Νότια προάστια με κήπο για τον σκύλο κατά προτίμηση (έως 300€)
δ. Έχει βάλει μεσίτη να του βρει σπίτι
ε. Αγόρασε καινούριο τάμπλετ
στ. Ψάχνει να αλλάξει το 5αρι iPhone με 6αρι

Όλα καλά μέχρι εδώ, μέχρι που μου είπε πως τον πολεμά ο σπιτονοικοκύρης του γιατί το σκυλί που αγόρασε είναι σχεδόν λύκος και το έχει συνέχεια στο μπαλκόνι 1ον επειδή λείπει 2ον γιατί το σπίτι είναι μόλις 38τμ και το σκυλί βγάζει τόση τρίχα που βουλώνει τα λούκια της πολυκατοικίας και την τελευταία φορά που έκαναν απόφραξη του την χρέωσαν εξ' ολοκλήρου μπλα μπλα μπλα και τελικώς αυτός είναι ο λόγος και κινητήρια δύναμη που τον ανάγκασαν να ψάχνει ένα σπίτι μονοκατοικία για να έχει την ησυχία του, το σκυλί ελεύθερο και να έχει και τζάκι γιατί είναι απωθημένο.

Α, και επίσης εάν ενδιαφέρομαι να του πουλήσω το 6αρι μου για 500€ γιατί νταξ μωρέ το 5αρι πάλιωσε κι έτσι...

Ωραία; Ωραία!

Ένας λογικός άνθρωπος όταν σου κάνει μια τέτοια συζήτηση αυτομάτως σημαίνει οτι έχει υπολογίσει τα εξής:


300€ εγγύηση και 300€ ένα ενοίκιο να τρέχει, 600€ το σύνολο.


Και ένα ενοίκιο η αμοιβή του μεσίτη στην χειρότερη... 900€ στο σύνολο.


Δε θες και μια 200€ για μετακόμιση σου λέω γω; Να ανοίξεις το ρεύμα στο νέο σπίτι; 1,200€ στα βάζω εγώ χονδρικά. Σωστά; Σωστά!

ΛΑΘΟΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.

Μετά τον πρόλογο αυτό μου ζήτησε εαν μπορώ να τον διευκολύνω με ένα μικροποσό δανεικά ρε παιδί μου γιατί μάλλον θα μετακομίσει άμεσα και χρωστάει 800€ στην ΔΕΗ που είναι στο όνομα του ιδιοκτήτη (!)

Αφού ξεφεύγω τον κίνδυνο του εγκεφαλικού και επανέρχεται η λειτουργία της ομιλίας μου, τον ξεχέζω. Είναι δυνατόν να χρωστάς 800€ ΔΕΗ ένας άνθρωπος που λείπει όλη μέρα για ένα σπίτι 38τμ;


Κι όμως είναι όταν πας και βάζεις 50€-50€-20€ έναντι το μήνα απλά για να μην σου κόψουν το ρεύμα.

Αλλά όχι, στην δική του αντίληψη, το πρόβλημα δεν έγκειται εκεί, δεν φταίει το γεγονός ότι ποτέ δεν εξόφλησε ακέραιο λογαριασμό της ΔΕΗ.


Αλλά στο ότι έλειψε ενάμιση μήνα camping και κάπου χάθηκε κάποιος λογαριασμός.


Προφανέστατα αυτός ο λογαριασμός είναι κάπου στην ζώνη του Λυκόφωτος, ή στην διάσταση που ανοίγει ο κάδος του πλυντηρίου την ώρα που είναι στο στρίψιμο και κατόπιν αυτού πάντα καταλήγεις με μονές κάλτσες. Κάπου εκεί είχα διακτινιστεί κι εγώ νοητικά πλέον.

Χριστέ μου λέω, τι ακούω και δεν μπορώ να το αποδώσω και σε ηλίαση. Ας είναι καλά η ομπρελίτσα από τα Τζάμπο.

Λέω εντάξει κρατήσου από μέσα μου, μην βγάλεις την χολή σου ακόμα.

Λέω λοιπόν εύλογα: ''Έχεις βάλει στην άκρη τα υπόλοιπα που θα χρειαστείς;" και αναλύω τους ανωτέρω υπολογισμούς μου.

Αυτά δεν είναι πρόβλημα μου λέει, θα δώσω ένα ενοίκιο να κλείσω το σπίτι, τον μεσίτη θα του ζητήσω να τον πληρώσω τον άλλο μήνα, και το νοίκι να ξεκινήσει όταν θα μπω στο σπίτι.


Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι. Αυτό δεν είναι Μάης είναι My, My, My... όλα δικά του.

Εξαιρετικές προτεραιότητες. Ζούμε στην Ελλάδα του Παπανδρέου και εγώ δεν έχω πάρει πρέφα; Κάνουμε σχέδια μεγαλεπήβολα με λεφτά που δεν έχουμε αλλά κατά τ' άλλα ζητάς δανεικά από κάποιον ο οποίος σου είναι ουσιαστικά άγνωστος και δεν υπάρχει σχέση ή επαφή που να δικαιολογεί τέτοια θάρρετα ενώ ταυτόχρονα έχεις κάνεις πρόταση να του αγοράσεις το κινητό του έναντι 500€.

ΟΟΟΟΟΧΙ Κ&^%$λάκι. Δεν ξανασήκωσα κλήση του.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια