Ένα σκυλί με ακολουθεί μέχρι την πόρτα μου
Και ξεψυχά χωρίς απωθημένα
Με βρήκε καθώς έκανα την βόλτα μου
Έξω το άφησα με λόγια στην προδοσία κατηχημένα
Ένα αλάνι ήταν και αυτός κάτω από τα σύννεφα
Της πόλης ένας πλάνητας προφήτης
Τον θάνατό του στο παράθυρο μου σφύριξε
Ένας μαλάκας μέθυσος σπουργίτης
Κατέβηκα με το μπουφάν τον τύλιξα
Τον έβαλα στο φορτηγό επάνω
Στο λουρί με ορνιθοσκαλίσματα έγραφε
«Αυτόν που τολμάς να κρατάς, τον λένε Πάνο».
Αυτός που τολμά και στα σύννεφα γαβγίζει
Είναι σκυλί που την βροχή μυρίζει
Τι και αν θαρρείς πως είναι ασήμαντος στην όψη
Με ένα γέλιο του στα δυο θα σε κόψει
