Για εμάς τους ρεαλιστές οι έρωτες είναι για τους αδύναμους. Τους ρομαντικούς. Αυτούς που φτιάχτηκαν για να ασχολούνται αποκλειστικά σχεδόν και ταυτόχρονα αηδιαστικά επιφανειακά με τα συναισθήματα. Γι' αυτό ξινίζουμε τις φάτσες μας όταν βλέπουμε ερωτευμένα ζευγαράκια στο δρόμο να χαχανίζουν, απεχθανόμαστε τη γνωστή μέρα (14 Φλεβάρη πάντοτε, μαζί, μακάρι), τρώμε ιον σοκολάτα γιατί η lacta φημίζεται για τα γλυκανάλατα σποτ και γενικά δε χάνουμε ευκαιρία να εκφράσουμε τη ματαιοδοξία μας επί του θέματος. Μέχρι που μια μέρα συμβαίνει κάτι ειλικρινά περίεργο...
Εκεί λοιπόν που έχουμε αποφασίσει πως δεν είμαστε εμείς για τέτοια και ζούμε τη ζωή μας αμέριμνοι, ξαφνικά μπαίνει στη ζωή μας εκείνος ή εκείνη. Στην αρχή δε μας φαίνεται κάτι το ιδιαίτερο. Κι αυτό συμβαίνει γιατί φοβόμαστε να ανοιχτούμε. Φοβόμαστε να τον μάθουμε. Με τη γνωστή πρόφαση και τη γνωστή βαθύτερη αιτία. Ας μην επεκταθούμε όμως, γιατί όπως είπαμε ανήκουμε στο team των ρεαλιστών. Αφού περάσουμε λοιπόν από το στάδιο της γνωριμίας σε αυτό της προσπάθειας για κατάκτηση, εκεί νιώθουμε πως κάτι πάει λάθος. Κανονικά θα έπρεπε να στοχεύσει, να μας κολακεύσει με διάφορους τρόπους. Κοίτα όμως, που δε χρειάστηκε να το κάνει. Δε χρειάστηκαν φθηνά κομπλιμέντα για να σπάσει ο πάγος. Νιώθουμε σαν να τον ξέρουμε χρόνια και το αντιλαμβάνεται.
Το στάδιο που ακολουθεί είναι ίσως και το πιο βαρύ για τα καλομαθημένα στομάχια μας. Το δέσιμο. Προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να το αποφύγουμε. Άδικος κόπος. Δίνουμε χωρίς να περιμένουμε το παραμικρό αντάλλαγμα. Ζηλεύουμε -πράγμα ανήκουστο και πολλάκις κατακριτέο στο παρελθόν. Συγχωρούμε και δεν κρατάμε κακία. Απορούμε με τον εαυτό μας. Γιατί; Γιατί είναι η πρώτη φορά που ένας άνθρωπος μας γεμίζει. Γιατί νιώθουμε πως θέλουμε μόνο αυτόν και κανέναν άλλο. Γιατί δεν περιμέναμε πως θα το πάθουμε κι εμείς. Πονάμε γιατί όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Αλλά ας το παραδεχτούμε! Το ευχαριστιόμαστε! Χαιρόμαστε που το νιώσαμε για πρώτη φορά. Χαιρόμαστε που το νιώσαμε έτσι, αναπάντεχα. Χαιρόμαστε που τελικά κάποιος μας σύστησε σε ένα άγνωστο κομμάτι του εαυτού μας!
