Όταν είσαι αγχωμένος ή φορτισμένος, όταν νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο και το μόνο που θέλεις είναι να αποβάλλεις από μέσα σου κάθε προβληματισμό και έννοια, πάρε ένα δικό σου άνθρωπο και πηγαίνετε στα βραχάκια της Ακρόπολης . Ένα μέρος που το χαρακτηρίζει η ομορφιά. Ομορφιά, γιατί από την μία έχεις την ευκαιρία να δεις από ψηλά να απλώνεται μπροστά σου όλη η Αθήνα και να αναδεικνύεται κάθε τι όμορφο που την στολίζει, από την Στοά του Αττάλου μέχρι απέναντι εκεί που φτάνει το μάτι σου στον Λυκαβηττό . Και από την άλλη μπορείς να δεις να υψώνεται πίσω σου υπερήφανος ο Παρθενώνας , δείγμα της κλάσης και της δημιουργικότητας των προγόνων μας.
Τα βραχάκια όμως δεν είναι ένα μέρος που πηγαίνεις μόνο για να θαυμάσεις την θέα και να καμαρώσεις για την καταγωγή σου , αλλά είναι και ένα μέρος που λειτουργεί σαν « αγχολυτικό». Εκεί μπορείς να πας και να νιώσεις ελεύθερος , ακόμα και αν βρίσκεσαι ανάμεσα σε πολλούς άλλους που το έχουν επισκεφτεί την ίδια ώρα με εσένα. Εκεί μπορείς να ξεσπάσεις , να ανοιχτείς άφοβα και αβίαστα, να ξεφορτωθείς ό,τι σε βαραίνει. Ακόμα μπορείς να βγάλεις και τον « κακό» σου εαυτό, αυτόν που κρύβεις καλά μέσα σου για να είσαι αυτός που πρέπει, για να γίνεσαι αρεστός στους άλλους. Πες ό,τι θες στα βραχάκια , γιατί αυτά απλά ακούν δεν κατακρίνουν . Το μόνο κακό που έχουν τα βραχάκια είναι ότι δεν μπορούν να συμβουλέψουν . Για αυτό, πρόσεχε, μην πας μόνος σου .
Πάρε μαζί σου κάποιον που έχεις την άνεση να μοιραστείς μαζί του ότι σε προβληματίζει, που ίσως έχετε και τα ίδια προβλήματα. Κάποιον που ξέρεις ότι μπορεί να σε καταλάβει και να σε συμβουλέψει, που μπορεί να σου δώσει κουράγιο, να σου τονώσει το ηθικό. Να κάνει με λίγα λόγια , αυτά που δεν μπορούν τα βραχάκια. Γιατί τα βραχάκια μόνο ακούν , πράγμα που βέβαια κάνουν πάρα πολύ καλά!
Τα βραχάκια της Ακρόπολης λοιπόν, στέκονται εκεί αγέρωχα και περιμένουν υπομονετικά εμάς τους προβληματισμένους να τα επισκεφτούμε. Δεν είναι μόνο για τα ζευγάρια και τους τουρίστες. Είναι εκεί για όλους εμάς που θέλουμε έστω και λίγο να ξεφύγουμε από τις έννοιες μας. Είναι πάντα εκεί αιώνες τώρα και έχουν ακούσει πολλά, έχουν δει ακόμα περισσότερα, από ιστορίες αγάπης μέχρι ιστορίες πόνου της πατρίδας μας και θα ακούσουν και θα δουν και άλλα. Και παρόλο που ξέρουν τόσα , ποτέ δεν έχουν αποκαλύψει τίποτα, για αυτό εμπιστεύσου τα και πες το στα βραχάκια...
σχόλια