Μετά την 85η φορά, χοντρικά, που βρίσκεις τον εαυτό σου σε ένα φούρνο, να δοκιμάζει υπομονετικά και τις 3 εκδοχές ψωμιού με προζύμι που διατίθενται, να σπάει τα νεύρα της πωλήτριας γιατί αναγκάζεται να σου αλλάξει 2 φορές σακούλα, αφού αυτά που τελικά αγόρασες δε χωράνε στη μικρή τσάντα που είναι μόνο για μια φρατζόλα -και όχι για 4!- και που όλα αυτά διαδραματίζονται σε ένα φούρνο σε ένα απίθανο δρομάκι στη Βουλιαγμένη επειδή κάτι πήρε το μάτι σου ή το αυτί σου σε ένα blog ή μια εκπομπή ότι εκεί έχουν το καλύτερο καρβελάκι πινακωτής...ε, κάπου τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι περισσότερο είναι το ψωμί για σένα από άλλη μια, καθημερινή συνήθεια.
Και το θέμα δεν εξαντλείται -φυσικά- μόνο στην αγορά έτοιμου ψωμιού από τη γειτονιά (έστω, όχι τη δική σου, αλλά κάποιου άλλου). Θα πρέπει να αναζητήσεις εκείνο το αλεύρι, που ένας Ιταλός μάστορας ψωμιού σε ένα ταξίδι στην Τοσκάνη είχε αναφέρει ότι χρησιμοποιεί ή ότι κάποτε είχε δοκιμάσει και έκανε το καλύτερο ψωμί της καριέρας του. Και να ξέρεις ποια ακριβώς μαγιά πετυχαίνει το καλύτερο φούσκωμα και τις καλύτερες φουσκάλες στην ψίχα σου. Και να έχει σημασία σε ποιο φούρνο θα ψήσεις το ψωμί, να ετοιμάζεις με ευλάβεια ένα φούρνο (=μια γάστρα) μέσα στο φούρνο σου για να ψηθεί εκεί το πολυπόθητο και να ακολουθείς σαν άλλο Ευαγγέλιο τη συνταγή για ψωμί χωρίς ζύμωμα από τη Νέα Υόρκη...και κάθε φορά να υπάρχει και μια καινούρια εκδοχή ή ένα γλυκό ψωμί ή μια focaccia ή το τέλειο ψωμί για πρωινό γεμιστό με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα ή......
Και κάπως έτσι, φτάνεις να αναρωτιέσαι μα τι είναι πια τόσο σημαντικό, τόσο γήινο και αιθέριο που κάνει το ψωμί αυτό που είναι; Μάλλον δεν είναι το κατοχικό σύνδρομο, ούτε οι συλλογικές μνήμες που ξυπνά η κρίση, γιατί και πριν είχες τις ανησυχίες σου. Και μετά από πολλές ώρες που έχουν περάσει περιμένοντας κάποια ζύμη να φουσκώσει, καταλήγεις στο ότι είναι η απόλυτη μεταμόρφωση αυτό που κάνει το ψωμί ξεχωριστό. Κάνει το ψωμί μια ειδική κατηγορία τροφής, αλλά όχι μόνο. Το κάνει σύμβολο. Που από νερό, αλεύρι και μαγιά με τη βοήθεια του τέταρτου στοιχείου, της φωτιάς, έχεις στα χέρια σου κάτι που σε τίποτα δε θυμίζει την προηγούμενη κατάσταση. Κάθε συνταγή είναι μια μεταμόρφωση, από σκόρπια και διαφορετικά υλικά καταλήγεις να έχεις ένα σύνολο, που είναι τόσο πολλά περισσότερα από ένα άθροισμα συστατικών. Όμως το ψωμί εμπεριέχει την καθολική μετουσίωση των γήινων και υδάτινων συστατικών με μοναδικούς υποκινητές της εξέλιξής του το χρόνο και τη φωτιά. Αν το καλοσκεφτείς σε ένα κομμάτι ψωμί εμπερικλείεται ολόκληρο το σύμπαν! Χρόνια και χρόνια φιλοσοφίας και κοσμικής παρατήρησης μπορεί να στριμωχτούν σε μια φέτα ψωμί. Ο αέρας, η γη, το νερό και η φωτιά σε απόλυτη αρμονία, σε μια ανεπανάληπτη ένωση!
Μπορεί να είναι αυτό. Μπορεί όλα αυτά να είναι μια υπερβολή. Και η μαγεία να κρύβεται απλώς στην ακαταμάχητη μυρωδιά μια φρατζόλας που ψήνεται, στον ήχο της κόρας που σπάει μόλις βγει από το φούρνο ή στην ξινή γεύση του προζυμιού που ξυπνά υπαρκτές και φαντασιακές μνήμες μιας ζωής που θέλουμε να τα έχει όλα...
σχόλια