Θέλεις να κατακτήσεις τον κόσμο, αλλά...

Θέλεις να κατακτήσεις τον κόσμο, αλλά... Facebook Twitter
3

Τι κοινό μπορεί να έχουν η Άλεξ απ' το "Flashdance", ο Μπίλι Έλιοτ, και ο Κρις το "Κυνήγι της Ευτυχίας"; Πάθος, ελπίδα, όνειρο, και αγώνα επιβίωσης. Όπως κι εσύ, όπως κι οι περισσότεροι από εμάς άλλωστε. Εξάλλου, είναι στη φύση του ανθρώπου να παλεύει για κάτι καλύτερο.

Σε όλη σου την ζωή, σε όλους σου τους αγώνες, σε όλες σου τις επιδιώξεις είσαι μόνος. Γι αυτό και ό,τι θες να κάνεις, να ξέρεις πως το κάνεις για σένα. Η οικογένεια, οι φίλοι, ο/η σύντροφος είναι απλοί συνοδοιπόροι. Με σένα γεννιέσαι, με σένα περνάς πόνους και μοναξιές, με σένα ονειρεύεσαι, με σένα πεθαίνεις. Γι αυτό και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σε αγαπάς, να σε εκτιμάς, και να σε στηρίζεις. Γιατί μόνο εσύ ξέρεις ως που φτάνουν οι δυνατότητές σου. Οι δικοί σου άνθρωποι πολλές φορές θα σε αμφισβητήσουν. Όχι γιατί δεν πιστεύουν σε σένα, αλλά γιατί δεν είναι σε θέση να ξέρουν πόσο μεγάλο είναι το πάθος που 'χεις μέσα σου.

Πολλές φορές βέβαια, δεν επιχειρείς καν να διεκδικήσεις. Ίσως γιατί ξεχάστηκες με τις συνεχείς υποχρεώσεις, ίσως γιατί οι καταστάσεις τελευταία σε έχουν ρίξει ψυχολογικά, ίσως γιατί αναλώνεσαι σε κάτι/κάποιον/κάποια που δεν αξίζει, ίσως γιατί φοβάσαι να ρισκάρεις, ίσως γιατί ανησυχείς για τα σχόλια των γύρω σου... Ίσως, ίσως, ίσως... Τα "ίσως" θα είναι για πάντα αμέτρητα, και συνεχώς θα ξεπηδούν κι άλλα, και καλό είναι να τα διώξεις, γιατί ύστερα από καιρό θα μετατραπούν σε "τι θα γινόταν αν...;"

Ό,τι κι αν έχεις στο μυαλό σου, όσο τρελό και παράδοξο είναι, κάνε το. Γύρω σου έχεις πολύ περισσότερα κίνητρα απ' όσα φαντάζεσαι, είτε μικρά, είτε μεγάλα. Δοκίμασε το, προσπάθησε το, κυνήγησε το. Να σου πω γιατί; Για τότε που μια τύπισσα στο σχολείο στο έπαιξε ιστορία, και σου είπε πως "δεν το 'χεις". Για τότε που ένας καθηγητής υποτίμησε τις δυνατότητές σου. Για τότε που εκείνος/εκείνη σε πλήγωσε, γιατί δεν είχε ιδέα τι έχανε. Γιατί όσο κι αν δεν το παραδέχεσαι, νιώθεις μια μικρή ζήλια, για όσους γύρω σου εξελίσσονται, ενώ εσύ μένεις στάσιμος/η. Γιατί σε χαλάει η οικονομική σου κατάσταση, ή η κοινωνική σου τάξη, ή το αμάξι σου, ή η γειτονιά σου. Γιατί αυτό που φαντάζεσαι, πως θα μπορούσες να γίνεις στο μέλλον, απέχει πολύ από αυτό που είσαι σήμερα. Γιατί έχεις ανάγκη την αλλαγή. Γιατί πολύ απλά μπορείς και καλύτερα. Καλή τύχη!

3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

3 σχόλια
Απλό, όμορφο, συγκινητικό.Δεν θα μπορούσα να μην συμφωνήσω. Από όπου κι αν προέρχονται, από όποια σημεία κι αν μαζεύονται σιγά σιγά τα κομμάτια που τα συνενώνουν, εντέλει τα κίνητρα συντελούνται μέσα μας. Οι ανασφάλειες, οι μιζέριες, οι φαυλότητες, οι αφορισμοί και οι μηρυκασμοί όλων τούτων δεν προμηνύουν κανένα όφελος. Με τη διαφορά πως η απογοήτευση είναι μία περιοχή της ζωής στην οποία θα μάθεις να κατοικείς. Κάποτε θα χρειαστεί να μείνεις και εκεί, ίσως περισσότερο από ό, τι υπολόγιζες. Δεν θα είναι μόνο αναγκαστικό, θα είναι και αναγκαίο. Καλύτερα να το μάθεις νωρίτερα παρά αργότερα. Και είναι και εκείνοι που δεν το μαθαίνουν ποτέ, με αποτέλεσμα να υποφέρουν, εκείνοι που δεν αντέχουν να αγκαλιάσουν και αυτό το συναίσθημα, να συνδιαλλαγούν και να συναλλαγούν και με αυτή την υπαρξιακή συνθήκη. Η ζωή είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Η πλευρά στην οποία το νόμισμα θα καθίσει μετά το φλιπάρισμα στον αέρα επαφίεται στην τύχη. Η ματιά με την οποία θα δεις την επιφάνεια της πλευράς που σου έλαχε στο χέρι είναι όντως δική σου υπόθεση και βρίσκεται εκεί ακριβώς : στο χέρι σου. Μόνο αυτή η προσθήκη από εμένα.
Και αμα ο μοναδικός άνθρωπος που με σαμποτάρει ειμαι εγώ και οχι μονο τα ίσως αλλα και η έλειψη σκοπού ενώ νιώθω την θέληση να κάνω ενα δις πράγματα τι κάνω??I-ya, against I,flesh of my flesh,and mind of my mind,two of a kind but one won't survive