ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα των γνωριμιών με νέα άτομα. Πάντα το είχα αλλά τώρα με ενοχλεί λίγο παραπάνω, καθώς είμαι 20 χρονών και αυτό έχει επιπτώσεις και στις φιλίες μου αλλά και στο ερωτικό κομμάτι.Εκτιμώ το ότι έχω στάνταρ παρέες αν και μέσα σ αυτές νιώθω πολλές φορές ότι δεν με "υπολογίζουν" τόσο. Όταν είναι να βγούμε με άλλη παρέα για πρώτη φορά, δεν θέλω να πάω (και πολλές φορές το κάνω) γιατί ξέρω ότι οι φίλες μου θα μπορέσουν να ανοίξουν συζητήσεις, θα κάνουν χιούμορ, κι εν τέλει θα αποκτήσουν κι άλλους φίλους και ενδεχομένως και φλερτ ενώ εγώ όχι. Είναι σαν να μην ξέρω τι να πω, νιώθω περίεργη. Κι πιστεύω ότι φαίνεται και στους άλλους.. νιώθω ότι και το βλέμμα μου είναι περίεργο κι με κοιτάνε κάπως και οι άλλοι. Γνωρίζω ότι όλα αυτά είναι δικά μου θέματα αλλά όσο κι αν προσπαθώ να τα αλλάξω, έχει παγιωθεί αυτή η κατάσταση. Όσον αφορά τα αγόρια, δεν έχω καν φίλους αγόρια. Ούτε είχα ποτέ.. Κομπλαρω και δεν ξέρω τι να πω, δεν έχω χιούμορ, μου λένε γενικά ότι φαίνομαι πολύ σοβαρή, δεν μπορώ να κάτσω χαλαρή και να είμαι ο εαυτός μου.. αλλά ποιος εαυτός και ποια προσωπικότητα; δεν έχω ενδιαφέροντα, δεν κάνω άθλημα, δεν γνωρίζω κάποιο μουσικό όργανο, δεν κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου πέρα απ τις σπουδές. Κι αν ξεκινήσει κάποια συζήτηση πχ, μετά θα σκέφτομαι τι είπα και πως φάνηκα.. Πφφ.. δεν είναι καν σοβαρά όλα αυτά και το ξέρω. Αλλά τριγυρνάνε πολύ στο μυαλό μου. Καμία ιδέα;;