ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στη δουλειά το πρωί ,κηφισίας πηχτρα ,νεκρική σιγή στο μαγαζί ,που μου τρώει τα σωθικά ,μοιάζουν με αιώνες τα λεπτά .Ε βέβαια ο χρόνος δε θα είναι καλός μαζί σου αφού κάνεις κάτι το οποίο ούτε καν θυμάσαι γιατί διάλεξες να το ασκείς ως επάγγελμα .Δε πειράζει δουλειά να έχουμε για τα προς το ζην και ας μείνουμε συναισθηματικά ανάπηροι.Ούτος η άλλος αυτό ζητάει σήμερα η κοινωνία,ζόμπι και βαμπίρ που πίνουν το συναίσθημα που έμεινε στα ζόμπι ,αυτό το λίγο φως που έχει μείνει,αυτό που περιμένουμε να φουντώσει επιστρέφοντας στη κανονικότητα .Το κοιτάμε περιμένοντας να φουντώσει ,χωρίς σχέδια για το μέλλον ,χωρίς αλληλεγγύη,με μόνο οδηγο την αυτοσυντήρηση τιμόνι το εγώ και δυσοίωνες μέρες