Το "Μέσα σε διαδρομή φτηνή" που εβαλες μου θύμισε αυτο:"Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείοένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.Για να χωράει κάπου ο πόνος" ;) https://m.youtube.com/watch?v=QEM_CAQ1jUw
20.7.2020 | 00:06
Filling the paper with the breathings of heart
Ας πούμε ότι μέχρι και πριν κάποια χρόνια δεν ήξερα τι ήθελα από τη ζωή μου, τι με όριζε ακριβώς ή καλύτερα, ας πούμε ότι δεν είχα ωριμάσει αρκετά ώστε να ακολουθώ τον απόλυτα συνειδητοποιημένο, δικό μου δρόμο. Όλο αυτό το ταξίδι της προσωπικής ενδοσκόπησης είχα την τύχη να το βιώσω σε μια πολύ όμορφη ηλικία, τόσο από θέμα εμπειρίας όσο και ανησυχιών και αναζήτησης. Ούσα λοιπόν στην τρίτη δεκαετία της ζωής μου, ανακάλυψα ότι είχα ανέκαθεν κλίση στην συγγραφή στίχων, κάτι που ίσως διαφαινόταν από την αγάπη που έδειχνα από μικρή στα βιβλία και τη λογοτεχνία. Παρεπιμπτόντως, σπούδασα κάτι παρεμφερές, αλλά όχι αυτό το αντικείμενο. Καταφύγιο μου λοιπόν καθημερινό τα τελευταία χρόνια είναι το γράψιμο (ποιήματα, στίχοι, μικρές ιστορίες). Πριν κανένα χρόνο έδωσα πρώτη φορά κάποια τραγούδια που έχω γράψει σε δικά μου άτομα να τα διαβάσουν (ερασιτέχνες μουσικοί). Έκτοτε με προτρέπουν να τα προωθήσω παραπέρα, μάλιστα δύο φίλοι επέμεναν ιδιαίτερα. Δεν ξέρω αν θα το έκανα. Δεν προσδοκώ ούτε δόξα, ούτε λεφτά, ούτε τίποτα από ότι θα είχε κάποιος φιλόδοξος κατά νου, απλά θα με συγκινούσε πολύ αν κατάφερνα να αγγίξω μια πτυχή βαθύτερη έστω ενός ακόμη ατόμου μέσα από το προσωπικό μου δημιούργημα. Άνοιξα το σημειωματάριο μου στην τύχη και θα μοιραστώ μαζί σας ένα δείγμα από ένα κομμάτι μου, αντί καληνύχτας:''Σε μια παλιά αποσκευήδίπλωσες μια κρυφή ελπίδανα σε φυλάει απ' την οργήτου κόσμου, και την καταιγίδα.R: Μια στάλα μοιάζεις ουρανόκι όταν στο βλέμμα σου βουτώγεννιέται η ύπαρξη σε βάθος.Τρόπο δεν έχω να στο πω,συνοδοιπόρο σου πιστόμ΄έχεις, κι ας είσαι ένα λάθος.Μέσα σε διαδρομή φτηνήίχνη χαράζεις πυρωμέναΕίναι που ντύθηκε η φυγήτης απουσίας σου το ψέμα.R: Μια στάλα...''Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε. :)
3
