Το να κλαις για τα λάθη του παρελθόντος, δεν έχει σημασία. Η ουσία είναι στο να μαθαίνει κανείς από τα λάθη και τις παραλείψεις του παρελθόντος και να πορεύεται αναλόγως στο παρόν και το μέλλον.
1.8.2020 | 15:59
Κάποιες φορές
μου αρέσει να σκέφτομαι του πόσο εύκολα ή πόσο δύσκολα μπορείς να διορθώσεις κάποιον τομέα που δεν έπιασες καλά από την αρχή ή από πιο νεαρή ηλικία. Δε νομίζω ότι έχει σημασία όποιος και αν είναι αυτός ο τομέας είτε λέγεται καλύτερη ακαδημαική επίδοση, είτε ωραίο σώμα, είτε κοινωνικότητα είτε καλύτερη επιτυχία με το άλλο φυλο. Το πιο δύσκολο από όλα νομίζω είναι να κόψεις τις κουταμάρες, να κοιτάξεις τον εαυτό σου στα μάτια και να πεις ''φίλε μου , έχεις κάποια θέματα που πρέπει να φτιάξουμε''. Και ξεκινάς να τα φτιάξεις..και περνάνε εβδομάδες, μήνες και ξαφνικά βλέπεις κάποια αποτελέσματα ( πχ περνάς εκείνα τα άτιμα τα μαθήματα που είχες κοπεί 5 φορές ή βλέπεις το σώμα σου πιο στεγνό, πιο καθαρό). Και σε πιάνει μια υπερδιέργεση, μια ευφορία που είχες τόσο καιρό να νιώσεις που πραγματικά αν αυτό δεν είναι λόγος να συνεχίσεις δε ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι. Σήμερα λοιπόν που είναι τα γενέθλια μου και κλέινω τα 27 δε λέω ότι διόρθωσα όλα μου τα λάθη αλλά σίγουρα τα πάω πολύ καλύτερα. Και όσο συνεχίζω τόσο πιο ασήμαντες γίνονται οι σκέψεις στο μυαλό του στυλ ''εχασα χρονο που δεν γνώρισα πιο πολλες γυναίκες στο παρελθον, που δεν διαβασα, που δεν αθληθηκα περισσότερο κλπ''. Οτι κάνω από δω και περα εχει σημασία. Και αυτό ειναι το καλύτερο δωρο γενεθλίων. Η προοπτική για κάτι καλύτερο στη ζωή μου, και ας αργήσει λιγο ακομα να έρθει.
1