ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω πένθος, είμαι σε αναστολή και ειλικρινά τα 534 τώρα που ήρθαν οι λογαριασμοί δεν φτάνουν ούτε για αστείο. Έχω κακή ψυχολογία, κοιμάμαι πολλές ώρες και τις υπόλοιπες κυριολεκτικά νιώθω κουρέλι. Ενώ τον πρώτο μήνα κάπως κρατιομουν τώρα νιώθω πως καταρρεω. Έχω θέμα με το στομάχι μου πλέον ,δε μπορώ να φάω εύκολα πια. Προσπαθώ να βγαίνω μια βόλτα, διαβάζω λίγο αλλά δεν με γεμίζει τίποτα. Νιώθω άσχημα. Ο σύντροφος μου έχει εξαφανιστεί, θεωρεί μίζερη αυτή τη κατάσταση και δε θέλει να απέχει. Έτσι χωρίς πολλά λόγια ,δεν είπαμε χωρίζουμε αλλά τελείωσε. Καλύτερα και για αυτόν και για εμένα. Απλά η μοναξιά μου κάνει εκκωφαντικό θόρυβο πλέον. Τα οικονομικά μου, απλά ένα καράβι που βουλιάζει. Και το μυαλό μου κολλημένο στις τελευταίες τις στιγμές. Πόσο μου λείπει αυτή η αγκαλιά, αυτό το χάδι. Ξέρω ότι δεν έχουν ροή αυτά που λέω, απλα ήθελα κάπου να πω αυτά που νιώθω.