ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι φορές που αναπολείς στιγμές...στιγμές που έχουν χαρακτεί στην μνήμη σου χρόνια μετά και δεν τις ξεχνάς. Εμένα η πιο έντονη είναι αυτή...εμείς οι δυο στο μπαλκόνι σε ένα κυκλαδίτικο νησί,βράδυ, να χαζεύουμε το φεγγάρι που σχεδόν ήταν πανσέληνος. Τότε ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι υπήρχε κάτι μεταξύ μας. Τότε χωρίς να σε ξέρω ιδιαίτερα. Θυμάμαι όλες τις κινήσεις σου. Την έκπληξη σου όταν έπιασα την κάμερα να αποθανατίσω το φεγγάρι. Τις κουβέντες μας. Όλα. Αυτή η ανάμνηση μου δίνει ελπίδα ότι ίσως γίνει τελικά κάτι μεταξύ μας . Ίσως πάλι και όχι. Αλλά θα είναι από αυτές τις φορές που λέω μακάρι να γυρίζαμε πίσω, σε εκείνη την στιγμή. Θα είχα αρπάξει εγώ την ευκαιρία και ίσως γράφαμε την ιστορία μας. Μαζί.