Εδώ και περίπου έναν χρόνο, με την μια κακιά σύμπτωση να ακολουθεί την άλλη, όλα στην ζωή μου πάνε κατά διαόλου. θέματα υγείας, ψυχικής και σωματικής, ερωτικά, φιλίες, οικονομικά, οικογενειακά. Και δεν είναι ότι έχω κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια, κάνω συνέχεια προσπάθειες, δοκιμάζω διαρκώς νέες λύσεις, αλλά διαρκώς βρίσκω μπροστά μου τοίχο. Έχω κουραστεί και, ενώ θέλω και ξέρω ότι πρέπει να συνεχίζουμε πάντα, δεν ξέρω από πού να πιαστώ και να βρω λίγο κουράγιο. Με πιάνω να βάζω τα κλάματα με μικρές αφορμές και να κοιμάμαι απλά για να μην σκέφτομαι. Η ψυχοθεραπεία βοηθάει αρκετά, αλλά δεν αρκεί. Παράλληλα βλέπω τους γύρω μου να τα καταφέρνουν, ίσως και με μικρότερη προσπάθεια από εμένα, και νιώθω σκουπίδι.