ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τυχαίνει να ζω σε μια οικογένεια στην οποία δέχομαι ψυχολογική βία λόγω του ότι είμαι γυναίκα. Ναι, τυχαίνει, γιατί δυστυχώς δεν διάλεξα εγώ αυτά τα μέλη. Και ναι, επειδή είμαι γυναίκα, δέχομαι ψυχολογική βία. Νιώθω όλη την έννοια της πατριαρχίας στο πετσί μου, καθημερινά, σε κάθε λεπτό, σε κάθε μου κίνηση. Επειδή είμαι γυναίκα, "δεν πρέπει" να κοιμάμαι έως αργά, αλλιώς ποιος θα ετοιμάσει το πρωινό στους πασάδες; Επειδή είμαι γυναίκα, θα "πρέπει" να υπακούω και να μην αντιμιλώ "γιατί αυτό δεν αρμόζει σε μια γυναίκα". Επειδή είμαι γυναίκα ,η γνώμη μου δεν έχει κάποια βαρύτητα εφόσον ¨"γυναίκα είμαι , μόνο 'κανα πιάτο ξέρω να πλένω". Να θάβω τα όχι μου για τα ναι των πασάδων. Γιατί αυτό νομίζουν ότι είναι , πασάδες, και επειδή έχουν ένα όργανο στο ανάμεσα στα πόδια τους νομίζουν ότι μπορεί να κυριαρχήσουν σε όλο σου το είναι. Και όμως το κάνουν, γιατί αυτό αναπαράγεται συνεχώς και αυτό τους συμφέρει. Νιώθω πιο άδεια από ποτέ, θέλω να ξεφύγω από αυτό το τοξικό περιβάλλον που μου ρουφάει κάθε ενέργεια και δεν με αφήνει να εξελίσσομαι και να αναγκάζομαι να θάβω κάθε μου συναίσθημα και μόνο όταν ξαπλώνω το βράδυ να μπορώ να τα εκφράζω με ένα παραπονεμένο μου δάκρυ. Παρακαλώ πολύ να δημοσιευτεί.