Οι επισκέπτες στο Διεθνές Περιβαλλοντικό Κέντρο του Αρκτούρου θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά ένα άγριο θηλαστικό που έχει εξαφανιστεί από την Ελλάδα.
Ο λόγος για τον Ευρασιατικό λύγκα (Lynx lynx), ένα εξαιρετικά σπάνιο είδος, το οποίο εδώ και πολλά χρόνια δε συναντάται στην Ελλάδα. Οι ελάχιστες μαρτυρίες θέασής του, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του Αρκτούρου, δεν είναι αξιόπιστες.
Πιο συγκεκριμένα, τρία ζώα του συγκεκριμένου είδους, ο Ντοράι (10 ετών), η Κάρμεν (11 ετών) και η Μίσσι (2 ετών) «επέστρεψαν» στην Ελλάδα. Μαζί τους, ήρθαν από το πάρκο Naturland της Ανδόρρας, το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί ως ζωολογικός κήπος, ακόμη τέσσερις λύκοι.
Υπολογίζεται ότι λιγότερα από 50 ζουν ακόμα ελεύθερα στη φύση και για τον λόγο αυτό το υποείδος του βαλκανικού λύγκα θεωρείται «κρισίμως κινδυνεύον».
«Θέλοντας να καθιερώσει την προστασία του λύγκα και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που καθιστούν εφικτή την επιστροφή του είδους στη χώρα μας, ο Αρκτούρος προχώρησε στη μετατροπή του Καταφυγίου του Λύκου σε Κέντρο Προστασίας Λύκου και Λύγκα. Οι τρεις λύγκες φιλοξενούνται σε ειδικά διαμορφωμένη πτέρυγα και πλέον δίνεται η δυνατότητα φιλοξενίας και άλλων λυγκών στο μέλλον», αναφέρεται σε ανακοίνωση.
Η οργάνωση θεωρεί δεδομένο ότι ο λύγκας έχει εξαφανιστεί από τη χώρα μας. Ωστόσο, έχει προχωρήσει σε μια πρωτοβουλία μελέτης και προστασίας του, που επικεντρώνεται σε έρευνα στο πεδίο με την εγκατάσταση αυτόματων καμερών στα βουνά της Φλώρινας, με στόχο την καταγραφή τυχών ενδείξεων της παρουσίας του είδους.
Η εξαφάνιση του λύγκα
Ο λύγκας εξαφανίστηκε από τις πεδιάδες της Ευρώπης μετά από την καταστροφή τεράστιων πεδινών δασικών εκτάσεων, την επέκταση και εντατικοποίηση της γεωργίας και την αύξηση και επέκταση του πληθυσμού της υπαίθρου, σύμφωνα με τον Αρκτούρο.
Στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, μεγάλο ρόλο έπαιξε επίσης και η εξόντωση των μικρών οπληφόρων, κυρίως του ζαρκαδιού αλλά και του αγριόγιδου, που αποτελούσαν μεγάλο μέρος της τροφής του.
Ως αποτέλεσμα, αυτή του η ιδιαιτερότητα τον έκανε και πιο ευάλωτο στις όποιες αλλαγές στους πληθυσμούς των οπληφόρων.
Έτσι, η έλλειψη άγριων θηραμάτων έστρεψε το ενδιαφέρον του λύγκα στα οικόσιτα ζώα (αιγοπρόβατα) που ανέβαζαν οι βοσκοί το καλοκαίρι από τα πεδινά στα ορεινά.
Ωστόσο, λόγω αυτής της συμπεριφοράς οδηγηθήκαμε σε συχνή θανάτωση μεγάλου αριθμού λυγκών.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
