Άνθρωποι που έχασαν τα πάντα: στέγη, συγγενείς και φίλους. Πρόσωπα που βίωσαν την απόρριψη και από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαν στο κενό. Ξάφνου τα όνειρά τους, οι ελπίδες και οι προσδοκίες τους γκρεμίστηκαν. Κι ύστερα έμειναν άστεγοι, άνεργοι και άποροι.
Όμως βρήκαν τη δύναμη να ξαναγεννηθούν. Άφησαν πίσω τους την επαιτεία και είδαν τη ζωή με αισιόδοξη ματιά. Σήμερα τους βλέπουμε καθημερινά στο πόστο τους σε διάφορα σημεία της πόλης να φωνάζουν: «Περιοδικό Σχεδία». Μιλάμε για τους πωλητές του ομώνυμου περιοδικού δρόμου, οι οποίοι υπερνίκησαν τα εμπόδια που βρέθηκαν μπροστά τους και έκαναν μια νέα αρχή.
Το περιοδικό δρόμου «Σχεδία» έχει αποκτήσει πλέον το δικό του σπίτι σε μία από τις όμορφες γωνιές της Αθήνας. Περνώντας το κατώφλι του κτιρίου, συνειδητοποίησα ότι για τους ανθρώπους με τα κόκκινα γιλέκα αυτό θα ήταν ένα εντελώς διαφορετικό χειμωνιάτικο μεσημέρι.
Η ώρα ήταν ακριβώς μία όταν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου έφτασε στις εγκαταστάσεις του περιοδικού. Την υποδέχτηκε στην είσοδο του κτιρίου ο ιδρυτής και διευθυντής σύνταξης Χρήστος Αλεφάντης, ο οποίος στη συνέχεια την ξενάγησε στα γραφεία και το εργαστήριό τους.
Σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές της πρωτεύουσας η Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνεχίζει με τις αντισυμβατικές πράξεις της και τις αναλόγου περιεχομένου δημόσιες παρεμβάσεις της να αποδεικνύει ότι παραμένει μακριά από τον στερεοτυπικό λόγο, δίνοντας βάρος στην ευαισθητοποίηση και στην καλοσύνη των ανθρώπων.
Η Πρόεδρος, αφού εξέφρασε τη χαρά της που βρισκόταν ανάμεσά τους, ανέβηκε στον χώρο των εργαστηρίων. Το βλέμμα της στάθηκε στα 154 καραβάκια που, όπως της εξήγησε ο κ. Αλεφάντης, έχουν μια ιδιαίτερη αξία, συμβολίζοντας τους ανθρώπους που ήρθαν στη Σχεδία, αλλά στη συνέχεια έφυγαν, κάνοντας ένα νέο ξεκίνημα. Το εργαστήριο ήταν γεμάτο από δώρα που θα μοιραστούν κατά τη διάρκεια των γιορτών: ρολόγια, φωτιστικά, καλαθάκια, μαγνητάκια, μολυβοθήκες και πολλά άλλα.
Έπειτα, η κ. Σακελλαροπούλου οδηγήθηκε στο καλαίσθητο εστιατόριο για να γευματίσει με έξι πωλητές του περιοδικού και τον κ. Αλεφάντη. Από την οροφή του κρέμονταν 51 σπιτάκια, αριθμός που συμβολίζει τους άστεγους που τελικά κατάφεραν να βρουν ένα σπίτι για να μείνουν. Στην είσοδο ένας πωλητής ζήτησε από την Πρόεδρο να βγάλουν μια selfie, ενώ ο τυφλός δικηγόρος Βαγγέλης Αυγουλάς της προσέφερε ένα ξεχωριστό δώρο: την έκδοση του περιοδικού στον κώδικα Braille.
Η δικαιολογημένη αμηχανία που επικράτησε στην αρχή του γεύματος γρήγορα διαλύθηκε, όταν την καλωσόρισαν στον φιλόξενο χώρο τους και η ΠτΔ έσπευσε να τους πει ότι αγοράζει συνεχώς τα τεύχη τους.
Για περισσότερο από μία ώρα η κ. Σακελλαροπούλου απόλαυσε τα εδέσματα που είχαν ετοιμαστεί στην κουζίνα της Σχεδίας υπό την επιμέλεια του σεφ Κώστα Λύκουρα. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης όλοι τόνισαν ότι δεν τους άφησε ανεπηρέαστους η πανδημία. «Το πλήγμα ήταν τεράστιο. Οι πόλεις ερήμωσαν, οι δρόμοι άδειασαν κι εμείς έπρεπε να βρούμε τρόπους να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην. Αλλά, ευτυχώς, έχουμε μάθει πάντα να κοιτάμε μπροστά», είπε με χαμόγελο ο κ. Μιχάλης Σαμόλης.
Εκείνη τη στιγμή εξήγησαν στην Πρόεδρο τον σκοπό της πώλησης των περιοδικών σε διάφορα σημεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. «Για τους ανθρώπους μας η πώληση της "Σχεδίας" αποτελεί μια ξεχωριστή ευκαιρία να εξασφαλίσουν με αξιοπρέπεια ένα ελάχιστο εισόδημα αλλά και ένα μέσο απεγκλωβισμού από τον φαύλο κύκλο της κοινωνικής απομόνωσης και του αποκλεισμού. Αποτελεί ένα επιπλέον κίνητρο για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους», επισήμανε ο κ. Αλεφάντης.
Στο σημείο αυτό η ΠτΔ αναφέρθηκε στον ηλικιακό ρατσισμό, στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και στο πώς άνθρωποι με προσόντα έμειναν άνεργοι. Ελαφρύνοντας λίγο την ατμόσφαιρα, οι πωλητές στάθηκαν στην αγάπη της Προέδρου για τα ζώα. «Υπάρχουν πολλοί άστεγοι που επιλέγουν να μην αποχωριστούν το αγαπημένο τους ζωάκι», σχολίασε η ίδια, προσθέτοντας ότι «αποτελούν την πιο ζεστή παρέα για τους ανθρώπους που η μοίρα τούς έφερε στον δρόμο».
Επίσης, κλήθηκε να απαντήσει σε πολλές απορίες των πωλητών που κάθονταν στο τραπέζι. «Τι κερδίσατε αλλά και τι στερηθήκατε κάνοντας τη μετάβαση από το ΣτΕ στην προεδρία;» «Αγαπώ πολύ το κέντρο της Αθήνας. Μου άρεσε πάντοτε να περπατώ σε δρόμους και στενάκια. Άλλωστε, η γειτονιά μου παραμένει το Μεταξουργείο. Υπήρξαν πολλές φορές στο παρελθόν που πήγαινα στον πεζόδρομο της Κοραή ή στην Πανεπιστημίου για να προμηθευτώ τα τεύχη της "Σχεδίας".
Σήμερα δεν μπορώ να το κάνω εύκολα αυτό χωρίς να έχω συνοδεία. Πάντα κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Ουσιαστικά, δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, ενώ το θεσμικό περιεχόμενο επιβάλλει κάποιες δεσμεύσεις. Προφανώς και με την προηγούμενη ιδιότητά μου ήμουν μια κρατική λειτουργός, όπως και σήμερα. Ωστόσο, παρά το ασφυκτικό πλαίσιο της προεδρίας, έχω κερδίσει αρκετά.
Αυτό που συγκρατώ έντονα είναι πως όταν ήμουν δικαστής είχα μάθει να ακούω αλλά και να διατηρώ ίσες αποστάσεις. Το ίδιο πράττω και τώρα, ως Πρόεδρος. Συγχρόνως, ταξιδεύω σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, έχω την ευκαιρία να συναντώ πολίτες και, κυρίως, να αναδεικνύω με την παρουσία μου τα σημαντικά που γίνονται σε αυτήν τη χώρα. Δεν το κάνω μόνο από προσωπικό ενδιαφέρον ή επιθυμία αλλά επιδιώκω να διευρύνω τα όρια του θεσμού στην κοινωνία. Να αντιληφθούν, για παράδειγμα, οι πολίτες πώς ζουν ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού μας. Κι αν μπορούμε να δώσουμε το παράδειγμα, σίγουρα κάτι θα έχουμε επιτύχει», υποστήριξε.
Φυσικά, οι συγκινητικές στιγμές δεν έλειψαν. Οι εξιστορήσεις που αφορούσαν τις αρχικές δυσκολίες της επαφής με τον κόσμο κυριάρχησαν. Πράγματι, στο παρελθόν ο κόσμος προσπερνούσε αδιάφορα αυτούς τους ανθρώπους. Όπως υποστήριξαν, υπήρχαν συμπολίτες μας που ήταν διστακτικοί απέναντί τους, δεν έδειχναν κανένα ενδιαφέρον. Άλλοι τους απαξίωναν. Ευτυχώς, αυτό άλλαξε στο πέρασμα του χρόνου.
«Οι άνθρωποι με τους οποίους συνομιλώ καθημερινά είναι ευαίσθητοι. Ακόμα και αν δεν αγοράσουν το περιοδικό, το "καλημέρα" που μου λένε είναι αρκετό», υποστήριξε η Έλενα Γαβριήλ, η οποία εργάζεται σήμερα στην κουζίνα της Σχεδίας. Ο κ. Νικόλας Θεοδωρίδης πρόσθεσε: «Η σχέση με τον κόσμο, αυτό που συμβαίνει καθημερινά, με κάνει να νιώθω άνθρωπος. Θα ήθελα πάρα πολύ να τους το ανταποδώσω».
Ο κ. Μιχάλης Σαμόλης θυμήθηκε τη δική του ιστορία και την αφηγήθηκε στην ΠτΔ: «Βρισκόμουν μια μέρα στο πόστο μου στο μετρό Φιξ. Είχα πουλήσει ελάχιστα περιοδικά. Κάποια στιγμή ακούω μια γυναίκα, η οποία κρατούσε ένα μπαστούνι, να λέει: "Εσύ, με τη "Σχεδία", πού είσαι;". Αναρωτήθηκα πώς ήταν δυνατό να μη με βλέπει. Τότε με πλησίασε αργά, αλλά σταθερά και μου ζήτησε να της δώσω πέντε τεύχη. Η γυναίκα αυτή ήταν τυφλή. Αυτήν τη συνάντηση δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Χιλιάδες περαστικοί ανεβοκατέβηκαν τις σκάλες του μετρό και δεν μου έριξαν ούτε ένα βλέμμα. Κι αυτή η τυφλή γυναίκα όχι μόνο ήρθε κοντά μου αλλά ήθελε να αγοράσει και μερικά τεύχη».
«Η αλληλεγγύη δεν χρειάζεται βλέμμα», σχολίασε με τη σειρά της η Πρόεδρος και τους ρώτησε τι είναι αυτό που τους δίνει δύναμη. «Όλα αυτές οι ποικίλες δραστηριότητες που μπορούμε να κάνουμε μέσω της Σχεδίας. Τα σεμινάρια, η χορωδία, οι ποδοσφαιρικές ομάδες, η μουσική του δρόμου, τα εργαστήρια και άλλα» ανέφερε η κ. Μαρία Ντράγκου.
Καθώς το γεύμα έφτανε στο τέλος του, η κ. Σακελλαροπούλου τους υπενθύμισε ότι: «Το πιο θετικό στοιχείο των ανθρώπων είναι η προσφορά και η έμπρακτη στήριξη προς τους άλλους. Κι εσείς, ερχόμενοι σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο, σε διάφορες γωνιές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, έχετε καταφέρει καθημερινά να βγάζετε τον καλύτερό σας εαυτό».
Λίγο πριν την αποχαιρετήσουν, της ζήτησαν να βγάλουν μια ομαδική φωτογραφία και της χάρισαν κάποια δώρα, μεταξύ αυτών και δύο μαγνητάκια με το αρχικό της Καλυψώς. «Ήταν μια πολύ συγκινητική μέρα για εμάς και μια μεγάλη τιμή να τρώει μαζί μας η Πρόεδρος της Δημοκρατίας», είπε η Έλενα Γαβριήλ στη LiFO, ενώ ο κ. Μιχάλης Σαμόλης συμπλήρωσε: «Είναι πολύ σημαντικό να σε επισκέπτεται και να συζητά μαζί σου η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Είναι μια επιβράβευση αλλά και μια ψυχική ανάταση για εμάς».
Ο κ. Σπύρος Ποταμίτης είπε: «Σήμερα θαύμασα την απλότητα και τη φυσικότητα αυτής της γυναίκας, η οποία ενδιαφέρθηκε να μάθει τις ιστορίες μας αλλά και να εκφράσει τις απορίες της για τα εμπόδια που συναντήσαμε. Με τη συμβολική της ενέργεια ήρθε να δώσει νόημα στην αξιοπρέπειά μας».
Οι άνθρωποι με τα κόκκινα γιλέκα που συναντάμε στους δρόμους της πρωτεύουσας και της Θεσσαλονίκης έχουν βρεθεί κατά καιρούς αντιμέτωποι όχι μόνο με την αγωνία της επιβίωσης αλλά και με τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Ο κ. Αλεφάντης σχολίασε στη LiFO την επίσκεψη της ΠτΔ, λέγοντας: «Στόχος της Σχεδίας είναι να ξαναπάρουν αρκετοί άνθρωποι τη ζωή στα χέρια τους. Να παραμείνουν ενεργοί και δραστήριοι. Και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, καθισμένη σε αυτό το τραπέζι του φιλόξενου Σχεδία Home συνομίλησε με ανθρώπους που κάποτε θεωρούσαν τον εαυτό τους αόρατο. Η κ. Σακελλαροπούλου ήρθε να τους υπενθυμίσει ότι τελικά είναι ορατοί».
Αφήνοντας πίσω το εμβληματικό κτίριο στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, σκεφτόμουν τη χαρά που πήραν αυτοί οι άνθρωποι σήμερα ως συνδαιτυμόνες της ΠτΔ. Πρόσωπα που στο παρελθόν έζησαν τη φτώχεια, πίστευαν ότι περίσσευαν από το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον και βίωναν τον κοινωνικό αποκλεισμό, σήμερα έζησαν μια ξεχωριστή στιγμή. Άτομα που μετέτρεψαν την ντροπή σε περηφάνια και, παρά τις αντιξοότητες, όχι μόνο δεν έχασαν την αισιοδοξία τους αλλά βρήκαν τη δική τους σχεδία για ξεκινήσουν το νέο τους ταξίδι.
Σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές της πρωτεύουσας η ΠτΔ συνεχίζει με τις αντισυμβατικές πράξεις της και τις αναλόγου περιεχομένου δημόσιες παρεμβάσεις της να αποδεικνύει ότι παραμένει μακριά από τον στερεοτυπικό λόγο, δίνοντας βάρος στην ευαισθητοποίηση και στην καλοσύνη των ανθρώπων.
Επίσκεψη στις εγκαταστάσεις της «Σχεδίας»
