ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα. Διάβασα δύο αναρτήσεις σχετικά με ανθρώπους που ο ένας/ μια θέλει να εργαστεί ως αεροσυνοδός και η άλλη εξ σχετικά με έναν άνθρωπο ο οποίος/α μιλάει σχετικά με την αγάπη που πρέπει να έχουμε στην προσπάθεια απώλειας κιλών και ότι πρέπει να έχουμε σύμμαχο τον εαυτό μας. Παιδιά, θέλω να εξομολογηθω κι εγώ κάποια πράγματα. Το συναισθηματικό φαγητό είναι εκείνο που προσωπικά μου χαλούσε πάντα τα χλσχεσια. Νιώθοντας κενή, συναισθηματικά κενή και ακάλυπτη, πληγωμένη και αδύναμη κατέφευγα στο φαγητό και κυρίως στα γλυκά. Ήθελα αγάπη και την έβρισκα στα γλυκά. Έτρωγα την αγάπη μου. Έπειτα από λίγη δουλειά με ψυχοθεραπεία κατανόησα κάποια πράγματα για εμένα, για τα τραύματα μου και πώς μπορώ να αλλάξω τα μοτίβα που ενώ με πληγώνουν πάντα τα επιλέγω και αναφέρομαι στην επιλογή συντρόφου. Αποφάσισα κάπως δειλά να συμφιλιωθω με εμένα, να με παρατηρήσω περισσότερο, να πάρω μια βαθειά ανάσα και να ακολουθήσω αβίαστα χωρίς άγχος μια διατροφή. Νιώθω πως μέσα μου είμαι ένα βήμα πριν κάνω το μπαμ και γίνω άλλος άνθρωπος. Δεν ξέρω αν με εννοεί κάνεις. Επεξεργάζομαι στο μυαλό μου ένα πρόγραμμα γυμναστικής που ιδανικά θέλω να ακολουθήσω με σκοπό να βελτιώσω την υγεία μου. Θέλω να αλλάξω, θέλω να με κοιτάω και να ξέρω πως αυτό το σώμα με αγάπη και σεβασμό και όχι ως κάτι που με εμποδίζει από το να με αγαπήσει κάποιος όπως λανθασμένα νομιζω. Μην παρατάτε την προσπάθεια. Πότε. Θα έρθει η αλλαγή. Θα έρθει η αγάπη και η αποδοχή. Καλή δύναμη στην προσπάθεια σας, μας.