ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ε κοίτα, τι είχες τι έχασες. Καλύτερα έτσι παρά το να ήσουν με το σύντροφό σου μια έτσι μια γιουβέτσι που θα σε είχε στο περίμενε 2-3 χρόνια και μετά μπορεί και να γυρνούσε να έλεγε ότι αχ, ξέρεις, δεν είμαι έτοιμος τελικά. ΟΚ, ξέρω ότι φαντάζει απίθανο να βρεις κάποιον στην ίδια φάση μ' εσένα, να το έχει έτοιμο το παιδικό δωμάτιο σπίτι του και να ψάχνει μόνο την κατάλληλη γυναίκα. Εξάλλου, καμιά φορά κάποιος δεν ξέρει αν στη θεωρία είναι έτοιμος για οικογένεια ώσπου να το διαπιστώσει με την κατάλληλη σύντροφο δίπλα του. Αλλά στον άνθρωπο που δεν προσπάθησε καν να σε προσεγγίσει, να σε γνωρίσει (και όχι απλώς να υποθέτει σε τι φάση του βιολογικού σου ρολογιού βρίσκεσαι), λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν αξίζει. Άφησέ το εκεί που είναι, ένα ελαφρύ φλερτ που πέρασε. Κι αν τυχόν σε προσεγγίσει ο συγκεκριμένος ή κάποιος άλλος και θελήσει να βγείτε κλπ. δεν είναι ντροπή να του πεις το τι ψάχνεις. Και η μητρότητα είναι μια χαρά σχέδιο ζωής. Αν κάποιος δεν το έχει στα πλάνα του στο πλησιέστερο μέλλον μαζί σου, πολύ απίθανο να εμφανιστεί αργότερα στη σχέση σας.

Καταρχάς είναι καλό που έχεις αυτογνωσία περί βιολογικού ρολογιού και ηλικίας, διότι πολλές φίλτατες εδώ είναι σε άρνηση.

Δεύτερον, είναι δικαίωμα σου να θες παιδί, αλλά κατ'εμέ δεν πρέπει να τα βιάζεσαι αυτά διότι στην απελπισία/βιασύνη μπορείς να κάνεις λάθος επιλογές.

Επίσης είναι δικαίωμα και επιλογή του φίλτατου να θέλει 2-3 χρόνια και οτιδήποτε άλλο πιστεύει. Είναι ορθό να το παραδέχεσαι.

Ωστόσο, δεν είναι ντροπή να του ζητήσεις άμεσα και ευθέως να βγείτε. Δεν έχεις να χάσεις κάτι και δεν θα σε βασανίζει η απορία.

Ότι και να κάνεις, μην τον πιέσεις για οτιδήποτε και άσε την κατάσταση να κυλήσει ομαλά, άσχετα με το αποτέλεσμα.