Ανάμεσα στο πρώτο «κύμα» δρομέων που τερμάτισαν στον φετινό μαραθώνιο της Βοστώνης ήταν ο Μαρκέλ Τέιλορ. Ο πρώην ισοβίτης των φυλακών του Σαν Κουεντίν, στην Καλιφόρνια, έτρεχε για πρώτη φορά ως ελεύθερος άνθρωπος.
Ο 49χρονος- που αποφυλακίστηκε το 2019- έμαθε μόλις μία εβδομάδα πριν από τον αγώνα ότι έπειτα από τρία χρόνια κατά τα οποία παρακολουθούνταν αυστηρά οι κινήσεις του και απαιτούνταν ειδική άδεια για να ταξιδέψει, δεν χρειαζόταν πλέον να τηρεί τους όρους της αποφυλάκισής του. Μπήκε στο αεροπλάνο για να πάει στη Βοστώνη ως ελεύθερος άνθρωπος. «Ένα ωραίο συναίσθημα», λέει.
Την ημέρα του μαραθωνίου της Βοστώνης, που διεξήχθη πριν από μία εβδομάδα, ένιωθε καλύτερα και πιο χαλαρός από ό,τι εδώ και χρόνια. Στόχος του ήταν να τερματίσει για τρίτο διαδοχικό αγώνα σε λιγότερο από τρεις ώρες, κάτι που πέτυχε (2ωρ.52.00).
Ο Μαρκέλ Τέιλορ, που έμεινε 18 χρόνια στη φυλακή, ήταν 27 ετών όταν καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία. Επιτέθηκε στην έγκυο σύντροφό του, με συνέπεια να γεννηθεί πρόωρα και τελικά να καταλήξει το παιδί τους. Ο ίδιος μεγάλωσε ως θύμα ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας, ήταν εθισμένος στο αλκοόλ και είχε ιστορικό βίαιης συμπεριφοράς σε συντρόφους του.
Χρησιμοποίησε την φυλάκιση ως ευκαιρία για να ξεφύγει από όλα αυτά. «Σε αναγκάζει να μεγαλώσεις, να ωριμάσεις, να γίνεις σοφός. Σε κάνει καλύτερο άνθρωποι», λέει.
Το τρέξιμο έγινε το «αντίδοτο» στην απελπισία που ένιωσε, όταν ένας φίλος του αυτοκτόνησε μετά την απόρριψη για πέμπτη φορά της αίτησής του να αποφυλακιστεί υπό όρους. «Το τρέξιμο ήταν μια μορφή ελευθερίας. Ήταν η θεραπεία μου, η διαφυγή μου, με κρατούσε συγκροτημένο», έχει δηλώσει παλιότερα.
Τον Ιανουάριο του 2019 πέτυχε το όριο συμμετοχής στον μαραθώνιο της Βοστώνης, τρέχοντας 104,5 γύρους στο προαύλιο της φυλακής. Έξι εβδομάδες αργότερα αφέθηκε ελεύθερος. Με τη βοήθεια των υποστηρικτών του εξασφάλισε άδεια να τρέξει στη Βοστώνη, με την προϋπόθεση να μην ξεκολλήσει από το πλευρό του προπονητή που θα ταξίδευε μαζί του. Τερμάτισε σε 3ωρ.03.52, που τότε αποτελούσε ατομικό ρεκόρ του.
Για εκείνον, ο μαραθώνιος μοιάζει με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως πρώην φυλακισμένος. «Μερικές φορές πρέπει να ξεκινήσεις από τους τελευταίους δρομείς, όπως κάνω εγώ τώρα με τον ελάχιστο μισθό. Είναι σαν να προσπαθείς να ανέβεις ένα λόφο έπειτα από 19 χιλιόμετρα. Κάποιες φορές έχεις κράμπες. Είναι σαν να σε απορρίπτουν από μία δουλειά που ήθελες, επειδή ζήτησαν αποτυπώματα», λέει.
Πιστεύει όμως ότι όλα γίνονται για έναν λόγο. Αν δεν είχε καταδικαστεί σε ισόβια, πιθανότατα δεν θα είχε ξεκινήσει να τρέχει, δεν θα είχε αντιμετωπίσει τον εθισμό του στον αλκοόλ, ούτε θα είχε μεταμορφωθεί στον άνθρωποι που είναι σήμερα.
Αυτή τη στιγμή εργάζεται σε σούπερ μάρκετ, αλλά θα ήθελε να βρει δουλειά ως προπονητής. Πέρυσι, δημιούργησε μια σειρά αθλητικών ρούχων, μια ιδέα που είχε ενώ ήταν ακόμη φυλακισμένος. Στο λογότυπο είναι ο ίδιος, που σπάει αλυσίδες ενώ τρέχει.
Με πληροφορίες από NYT
