Το Σίδνεϊ ανέλαβε τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2000 επειδή «σε μεγάλο βαθμό τους αγόρασε», σύμφωνα με τον Τζον Κόουτς, αντιπρόεδρο της ΔΟΕ και απερχόμενο επικεφαλής της Ολυμπιακής Επιτροπής της Αυστραλίας.
Σε αποσπάσματα συνέντευξης που είχε δώσει το 2008, η οποία αποκαλύφθηκε τώρα, ο Κόουτς αποκάλυψε ότι πρόσφερε πληρωμές σε δύο εκπροσώπους αφρικανικών εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών, με αντάλλαγμα την ψήφο τους, το 1993, όταν αποφασίστηκε ποια πόλη θα αναλάβει τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2000.
Συγκεκριμένα, ο Κόουτς περιέγραψε αυτή τη συμφωνία που είχε κάνει το 1993, σε συνέντευξη που έδωσε το 2008 για την καριέρα του στον λέκτορα του πανεπιστημίου της Βικτόρια Μπομπ Στιούαρτ, στο πλαίσιο της Αθλητικής Προφορικής ιστορίας, για την Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστραλίας.
Η υπόθεση για τα χρήματα που προσέφερε στα δύο μέλη της ΔΟΕ από την Αφρική ήταν γνωστή και έχει γίνει έρευνα για το ζήτημα. Ο Κόουτς- που είναι επίσης επικεφαλής του Αθλητικού Διαιτητικού Δικαστήριο (CAS)- απαλλάχθηκε το 1999 για την υπόθεση, χάρη στην έκθεση του ελεγκτή Τομ Σέρινταν, μετά τις καταγγελίες ότι η κίνησή του συνιστούσε δωροδοκία για τις ψήφους. Ο Σέρινταν σημείωνε στην έκθεση ότι οι πληρωμές δεν προσφέρθηκαν απευθείας στα μέλη της ΔΟΕ.
Αργότερα, ο Κόουτς παραδέχθηκε ότι σε δείπνο την παραμονή της ψηφοφορίας, στο Μόντε Κάρλο, υποσχέθηκε επιπλέον 35.000 δολάρια στον Κενυάτη Τσαρλς Μουκόρα και τον Φράνσις Νιανγκουέσο από την Ουγκάντα, για τις Ολυμπιακές Επιτροπές των χωρών τους. «Δεν επρόκειτο να πεθάνω με την απορία γιατί δεν κερδίσαμε», είχε δηλώσει ο Κόουτς το 1999, προσθέτοντας ότι δεν υπήρχε τίποτα το «δόλιο» στη συμφωνία.
«Δεν έγιναν πληρωμές, παραδόθηκαν επιστολές με δεσμεύσεις απέναντι σε δύο αφρικανικές εθνικές ολυμπιακές επιτροπές», είχε πει το 2004, έπειτα από έρευνα του BBC για την υπόθεση.
Αυτό που πρόσφερε ο Κόουτς ήταν έκτακτες επιχορηγήσεις και αθλητική βοήθεια προς τις δύο αφρικανικές χώρες, στο πλαίσιο του σχετικού προγράμματος της Ολυμπιακής Επιτροπής της Αυστραλίας. Τέτοιες επιχορηγήσεις δεν αποτελούσαν τότε παραβίαση των κανονισμών για την υποψηφιότητα ανάληψης των Αγώνων. Στη συνέχεια απαγορεύτηκαν από τη ΔΟΕ, έπειτα από το σκάνδαλο διαφθοράς για την ανάληψη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2002 από το Σολτ Λέικ Σίτι.
Ο Νιανγκουέσο απαλλάχθηκε έπειτα από έρευνα του 1999, ενώ την ίδια χρονιά ο Μουκόρα παραιτήθηκε από τη ΔΟΕ, καθώς η έκθεση του Σέρινταν πρότεινε ότι θα έπρεπε να αποβληθεί. Ο Μουκόρα είχε κατηγορηθεί ότι έλαβε χρήματα στον προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό του, από την επιτροπή υποψηφιότητας του Σολτ Λέικ.
«Σε μεγάλο βαθμό, το κάναμε»
Στη συνέντευξη του 2008, ο Κόουτς εξήγησε την προσφορά που έκανε στον Μουκόρα και τον Νιανγκουέσο. «Πήγα και τους είπα “Κοιτάξτε, ξέρετε, αν μας ψηφίσετε και κερδίσουμε, τότε θα υπάρχουν 50.000 δολάρια (σ.σ. ποσό διαφορετικό από τα 35.000 για τα οποία είχαν γίνει αναφορές) για κάθε μία από τις εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές σας, 10.000 τον χρόνο για τα επόμενα πέντε χρόνια ή κάπως αλλιώς. Πείτε τους για να δαπανηθούν για αθλητικούς σκοπούς”», περιέγραψε.
«Όλα ήταν ελεγμένα. Όμως, στη συνέχεια, ένα από αυτά τα μέλη (της ΔΟΕ) κατεύθυνε τα 10.000 στον δικό του τραπεζικό λογαριασμό και έγινε έρευνα για αυτό, οπότε υπονοήθηκε ότι αγοράσαμε τους αγώνες. Λοιπόν, σε μεγάλο βαθμό το κάναμε...», συμπλήρωσε.
Επίσης, ο Κόουτς ανέφερε ότι κανόνισε αθλητές και προπονητές από αφρικανικές χώρες να πάρουν υποτροφίες για να προπονηθούν στο γνωστό Αυστραλιανό Ινστιτούτο Αθλητισμού στην Αδελαΐδα πριν από τους αγώνες στο Σίδνεϊ, με κόστος που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι έφτασε τα 2 εκατομμύρια δολάρια. Ένα πλάνο που παραδέχθηκε ότι ήταν «πολύ σημαντικό» για την εξασφάλιση των Αγώνων.
«Όπου πηγαίναμε οι Κινέζοι είχαν φτιάξει ένα νοσοκομείο… πηγαίναμε στο Μάλι και έλεγαν “Α, αυτή είναι η γέφυρα που μόλις κατασκεύασαν οι Κινέζοι”. Και έκαναν το ίδιο και στον Ειρηνικό», είπε, αναφερόμενος στο γεγονός ότι το Πεκίνο ήταν ένας από τους αντιπάλους του Σίδνεϊ για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2000.
«Προφανώς, η κυβέρνησή μας δεν ξοδεύει έτσι χρήματα. Οπότε, πήγαμε με ένα πακέτο υποτροφιών στο AIS. Είδαμε τι συνέβαινε στον πραγματικό κόσμο. Έτσι, πήρα την απόφαση να το κάνω. “Δίνουμε μια υποτροφία, αλλά αν κερδίσουμε θα την παίρνετε κάθε χρόνο για μια επταετία και θα κάνουμε ένα καμπ στην Αυστραλία για όλες τις ομάδες σας. Και το κάναμε αυτό, ξοδέψαμε αρκετά χρήματα», παραδέχθηκε.
Εκπρόσωπος της ΔΟΕ δήλωσε στον Guardian ότι δεν παραβιάστηκε κανένας από τους κανόνες εκείνης της εποχής.
«Την εποχή της υποψηφιότητας του Σίδνεϊ, η οικονομική υποστήριξη από μια υποψήφια εθνική ολυμπιακή επιτροπή προς μία άλλη για τη αθλητική ανάπτυξη δεν περιλαμβανόταν στους κανονισμούς που ίσχυαν τότε. Όταν αυτή η κατάσταση δημοσιοποιήθηκε, έγινε δήλωση ότι δεν παραβιάστηκαν κανονισμοί. Όμως, το 2003 οι κανόνες για τη διαδικασία της διεκδίκησης τροποποιήθηκαν», επεσήμανε.
Με πληροφορίες από Guardian
