ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου ακούγεται σαν burn-out αυτό. Σα να εξαντλήθηκαν οι δυνάμεις σου γιατί αναλώθηκες στο όλο 100% και τώρα σε ανησυχεί που θέλεις μια αλλαγή κινήτρων ή ένα διάλειμμα απ' όλο αυτό, έχοντας πρώτα "καλομάθει" τον εαυτό σου σε υψηλές απαιτήσεις. Πάρε το διάλειμμά σου. Δεν γίνεται να έχεις γερά νεύρα και γερό στομάχι 24 ώρες τη μέρα, 365 μέρες το χρόνο. Κάπου θες να ξεφυσήξεις λίγο και δεν είναι ντροπή ή αδυναμία μια τέτοια ανάγκη.

Βασικά στην πράξη καταλαβαίνεις αν σου αρέσει μία δουλειά, γιατί απο την θεωρία όλα καλά φαίνονται

Δεν ξέρω πως μας έχουν πείσει πως για τις σπουδές, τη δουλειά ή την καριέρα πρέπει να δίνουμε το 100%; Αυτό είναι σκλαβιά και το να τη ζητάμε οι ίδιοι…απογοήτευση.
Για να υπάρχει κάποια ισορροπία και να μπορείς να αποδίδεις καλά στα παραπάνω θα πρέπει να έχεις και προσωπική ζωή, άλλες ασχολίες, διαλείμματα κλπ.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς και καμιά φορά πρέπει να δώσεις το 100% αλλά κρατάνε για λίγο. Σύντομα χρονικά διαστήματα.
Σε θέματα όπως οι σπουδές που κρατάνε χρόνια ή κάποια καριέρα που ίσως κρατήσει μια ολόκληρη ζωή νομίζω πρέπει να το χειρίζεσαι σαν να είναι μαραθώνιος και όχι κατοστάρι σπριντ που διαρκεί μερικά μόνο δευτερόλεπτα. Είδες ποτέ τον “λαγό” σε κάποιον μαραθώνιο να κερδίζει την κούρσα; Κερδίζουν εκείνοι που διαχειρίζονται έξυπνα τα αποθέματα τους.
Δεν πιστεύω πως κάποιος που τα έδωσε όλα στη δουλειά του, κοιτάζοντας το παρελθόν και αξιολογώντας τη ζωή του θα αισθάνεται ευτυχισμένος ακόμη κι αν έβρισκε λύση στο μεγαλύτερο πρόβλημα που βασανίζει την ανθρωπότητα.
Η ζωή είναι πολλά περισσότερα. Δώσε 50 μέχρι max 75% και με το υπόλοιπο ζήσε και τα νιάτα σου που είναι μία φορά κι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Και το δεύτερο νούμερο για μικρά χρονικά διαστήματα κι όπου είναι απαραίτητο, πχ εξεταστική.

Σκέψου ότι τα χειρότερα έρχονται, οπότε η τωρινή κατάσταση δεν θα πρέπει να σε προβληματίζει τόσο.
Και όταν λέω χειρότερα εννοώ η επαγγελματική αποκατάσταση, υποχρεώσεις κλπ.