Θερμή ήταν η υποδοχή της πρώτης δημόσιας παρουσίασης στο Φεστιβάλ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Σπούτνικ (Πάρκο Στρατού, Γουδί) της μουσικής ταινίας «Σημασία έχει ν’ αγαπάς» όπου πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Μάριος Αθανασίου και Όμηρος Πουλάκης.
«Ο σκοπός της τέχνης είναι να συγκινεί, είναι να εκπαιδεύει την κοινωνία», τόνισαν από την κεντρική σκηνή του φεστιβάλ ο σκηνοθέτης Νίκος Σούλης και η σεναριογράφος Άννα Χατζησοφιά, μαζί με την ηθοποιό Μαρίλια Μητρούση και κρίνοντας από το αποτέλεσμα αλλά και την ανταπόκριση του κοινού, φαίνεται ότι το κατάφεραν.
Η ταινία «Σημασία έχει ν' αγαπάς» δημιουργήθηκε από την ανάγκη της Ομάδας ΛΟΑΤΚΙ+ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, να επικοινωνήσει ευρύτερα την πρόταση νόμου «Άρση διακρίσεων λόγω φύλου στο Οικογενειακό Δίκαιο, κατοχύρωση δικαιώματος γάμου για όλα τα πρόσωπα και αναγκαίες προσαρμογές της νομοθεσίας» που κατατέθηκε στη Βουλή στις 17/7. Άξονάς της είναι η αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ δύο ανθρώπων, μια «δύσκολη» αγάπη που όμως αποδεικνύεται αρκετά ισχυρή ώστε να αντιπαλέψει τις προκαταλήψεις και τα εμπόδια που συναντούν στην προσπάθεια να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια.
Η υπόθεση της μουσικής ταινίας: Ο Μάριος (Αθανασίου), λοχαγός του ελληνικού στρατού, έχει μια κόρη από προηγούμενο γάμο. Γνωρίζονται με τον φαντάρο Όμηρο (Πουλάκη) σε μια δύσκολη στιγμή, όπου ο Όμηρος υφίσταται μπούλινγκ από συναδέλφους του. Προκύπτει ένας μεγάλος έρωτας που εξελίσσεται σε σχέση ζωής η οποία όμως δεν αναγνωρίζεται ισότιμα από την Πολιτεία, κάτι που έχει συνέπειες και στο παιδί που από κοινού, πλέον, μεγαλώνουν. Έρχεται, όμως, η ώρα της ψήφισης της πρότασης νόμου και το ασπρομάλλικο, πια, ζευγάρι δικαιούται και επίσημα να επισφραγίσει τη συντροφική του σχέση με έναν γάμο. Τις βέρες μάλιστα τους τις περνά στα δάκτυλα ο μικρός τους εγγονός!
Άξονας της ταινίας είναι η αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ δύο ανθρώπων, μια «δύσκολη» αγάπη που όμως αποδεικνύεται αρκετά ισχυρή ώστε να αντιπαλέψει τις προκαταλήψεις και τα εμπόδια που συναντούν στην προσπάθεια να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια.
Το workshop για την Πρόταση Νόμου: Η προβολή της ταινίας συνοδεύτηκε από το workshop «Σημασία έχει ν’ αγαπάς… άνευ όρων» που διεξήχθη λίγο νωρίτερα εστιάζοντας στο ιστορικό, στο περιεχόμενο και τους στόχους της Πρότασης Νόμου για τον γάμο για όλα τα πρόσωπα, τον οποίο προσέγγισε από πολιτική, νομική, κοινωνιολογική και ακτιβιστική σκοπιά. Στη συζήτηση, η οποία επεκτάθηκε στο πλήρες δικαίωμα στην παιδοθεσία και μια σειρά άλλα ζητήματα διακρίσεων, ισότητας, ισονομίας και ορατότητας συμμετείχαν οι Ρένα Δούρου, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και εκπρόσωπος Τύπου για θέματα Ισότητας Φύλου των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, Θεοφανώ Παπαζήση, Ομότιμη Καθηγήτρια Αστικού Δικαίου στο ΑΠΘ, Συνήγορος Φοιτητή στο ΑΠΘ και Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του ιδρύματος «Η Μέλισσα», Κατερίνα Τρίμμη, νομικός-μέλος των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο και της ομάδας ΛΟΑΤΚΙ+ ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Αγγελική Σουγλέ, νομική σύμβουλος Red Umbrella και Θετικής Φωνής και Λευτέρης Δόγιας, κοινωνικός λειτουργός και Γραμματέας Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά. Το workshop που είχε μεγάλη προσέλευση είχε προσκληθεί να συντονίσει ο δημοσιογράφος της LiFO Θοδωρής Αντωνόπουλος.
Μερικά από όσα ειπώθηκαν:
«Στο Συμβούλιο της Ευρώπης λέμε ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι ένα σύνολο αναπόσπαστο. Δεν είναι ένα παζλ, από το οποίο νομοθετούμε κάθε φορά ένα κομμάτι. Οφείλουμε να τα αντιμετωπίζουμε ως ένα ενιαίο σύνολο, όχι αποσπασματικά, όχι με το σταγονόμετρο, όχι ως “φιλανθρωπία”. Κάθε νομοθετικό κενό σημαίνει παραβίαση στα δικαιώματα κάποιας ομάδας ανθρώπων. Σημαίνει ότι κάποιοι είναι λιγότερο ίσοι από τους υπόλοιπους… Για την αριστερά, η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι θέμα αρχής, αλλά για κάποια δικαιώματα αυτό δεν ήταν πάντα αυτονόητο, χρειάστηκε πολλή δουλειά και στους χώρους της για την εμπέδωση και την ανάδειξή τους... Η πρώτη μας διακυβέρνηση μπορεί να μην άγγιξε την τελειότητα, αλλά έκανε τομές που έφεραν την αλλαγή. Κάναμε λάθη, αλλά ερχόμαστε με αυτή την πρόταση νόμου να τα διορθώσουμε και να διευρύνουμε τις τομές». (Ρένα Δούρου)
«Ο ορισμός του γάμου στον Αστικό Κώδικα δεν περιέχει έμφυλη αναφορά. Ο όρος μελλόνυμφοι μπορεί να περιλάβει τους πάντες ανεξαρτήτως φύλου. Το ζήτημα της ισότητας του γάμου θα μπορούσε να είχε επιλυθεί από την ελληνική Πολιτεία με μία απλή εγκύκλιο του υπουργείου Δικαιοσύνης από το 1995. Αν γινόταν αυτό, θα εφαρμοζόταν όλες οι λοιπές διατάξεις αυτόματα για όλα τα πρόσωπα με ελάχιστες τροποποιήσεις… Ήταν προφανώς απλώς θέμα απουσίας ισχυρής πολιτικής βούλησης» (Θεοφανώ Παπαζήση)
«Η προστασία της ανάπτυξης της προσωπικότητας όλων των ατόμων είναι αυτονόητο και απόλυτο δικαίωμα και αυτό ακριβώς προάγει η Πρόταση Νόμου. Ρυθμίζονται, μεταξύ άλλων, τα ζητήματα της ιατρικά υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για όλα τα ζευγάρια και τα άτομα, καταργείται η αντισυνταγματική προϋπόθεση της αγαμίας για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου των τρανς προσώπων ενώ με το άρθρο 15 αποκαθίστανται οι αδικίες που έχουν υποστεί επί σειρά ετών οι –ήδη υφιστάμενες– οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ γονείς… Το συμφέρον του παιδιού είναι αυτό που προέχει καταρχήν, σε κάθε οικογένεια» (Κατερίνα Τρίμμη)
«Δύο σημαντικά νομικά κενά που υπάρχουν είναι ότι αφενός δεν επιτρέπεται σε σεξεργαζόμενα πρόσωπα να συνάπτουν γάμο και κατ’ επέκταση να έχουν οικογένεια, αφετέρου είναι ουσιαστικά ανεφάρμοστη στην πράξη η νομοθεσία για τους οίκους ανοχής, με αποτέλεσμα να παρατηρείται το φαινόμενο της παράνομης εργασίας και της μη ασφάλισης της συντριπτικής πλειοψηφίας των σεξεργαζόμενων… Υπάρχει επίσης θέμα με τη μη αναγνώριση της ταυτότητας φύλου σε τρανς παιδιά κάτω των 15 ετών. Γνωρίζω μητέρα που κινδυνεύει να χάσει την επιμέλεια του 6χρονου παιδιού της επειδή υποστηρίζει την απόφασή του να ζει με βάση το φύλο που επιθυμεί» (Αγγελική Σουγλέ)
«Οι νόμοι, όσο καλοί, δεν αρκούν. Χρειάζεται εκπαίδευση των γιατρών, των δασκάλων, των νοσηλευτών, των κοινωνικών λειτουργών, των αστυνομικών, των πυροσβεστών κ.ά. ενηλίκων με τους οποίους έρχεται σε επαφή άμεσα ο καθένας μας σε ζητήματα ΛΟΑΤΚΙ ορατότητας και ισότητας, χρειάζεται επίσης όχι μόνο κοινωνική αλλά και πολιτική παιδεία. Η νεολαία προχωρά ταχύτερα από την κοινωνία και πολλά παιδιά ζητούν σήμερα ήδη από πολύ νεαρές ηλικίες όσα θέλουμε να προωθήσουμε μέσα από την Πρόταση Νόμου, παρακινώντας μας έτσι να προχωρήσουμε ακόμα παραπέρα» (Λευτέρης Δόγιας)
Συντελεστές
Σενάριο: Άννα Χατζησοφιά
Σκηνοθεσία: Νίκος Σούλης
Τραγούδι: Φοίβος Δεληβοριάς Διεύθ. Φωτογραφίας: Κώστας Σταμούλης
Κοστούμια: Χρύσσα Δαπόντε
Μακιγιάζ: Αγγελική Ράπτη
Διεύθ. Παραγωγής: Γιώργος Πέργαντος
Παίζουν: Mάριος Αθανασίου, Όμηρος Πουλάκης, Μαρίλια Μητρούση, Περικλής Λιανός, Κων/νος Γιαλούρης, Κων/νος Αλευράς, Σταμάτης Χονδρορίζος, Αλέξανδρος Καταγής, Νίκος Νικάκης, Μάριος Στρόρη, Βαγγέλης Σκούφας
και οι μικροί: Δημήτρης Γκούστης, Ιοκάστη Καλδάρα
Για το τραγούδι «Σημασία έχει ν’ αγαπάς»:
Πλήκτρα: Στέλιος Φραγκούς
Κιθάρες: Κώστας Παντέλης
Τύμπανα: Σωτήρης Ντούβας
Μπάσο: Yoel Soto
Φωνητικά: Νεφέλη Φασούλη
Ηχογράφηση - Μίξη - Mastering: Δημήτρης Δημητριάδης
Studio: Zero Gravity
Μουσική - Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
