ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.11.2022 | 14:08

Ανεργία

Κάθε μέρα ψάχνω να βρω δουλειά, με έχει πάρει πολύ από κάτω επειδή όταν δεν έχεις σταθερό εισόδημα απ0 κάπου, ούτε σχέδια για το μέλλον μπορείς να κάνεις, ούτε σχέση να δημιουργήσεις αφού όλα, τα πάντα (πλην συναισθημάτων) με τον παράγοντα χρήμα καθορίζονται. Έφτασα σε σημείο να πηγαίνω για περπάτημα καθημερινά (ποιος εγώ, ένας ορκισμένος σπιτόγατος) απλά για να ξεγελάω τον εαυτό μου οτί κάνω κάτι. Δυστυχώς δεν με νιώθει κανείς επειδή θεωρείται ταμπού η ανεργία και σε κοιτάνε περίεργα όταν το λες αυτό, λες και δε θέλεις να βρεις δουλειά, λες και δε κάνεις όλες τις σωστές κινήσεις για αυτό, λες και σ'αρέσει να μην έχεις τι να ασχοληθείς όλη μέρα και να βλέπεις απαισιόδοξα το μέλλον... είμαι σε αυτή τη κατάσταση αρκετό καιρό και την έχω σιχαθεί..
5
 
 
 
 
σχόλια

Λοιπόν σπιτόγατε, το περπάτημα κάνει καλό οπότε ελπιζω να μην το σταματήσεις γιατί έχει πολλά ευεργετικά αποτελέσματα για τον οργανισμό και στο σώμα και στην ψυχή. Δυστυχώς η αναζήτηση εργασίας είναι δύσκολή πίστα, θέλει υπομονή και επιμονή. Τώρα αν σε κοιτάνε περίεργα, ελπίζω να κατανοήσεις οτι ειναι δικό τους πρόβλημα και δεν έχει να κανει μαζί σου. Συνέχισε την αναζήτηση, συνέχισε το περπάτημα και όλα θα πάνε καλά. Στο εύχομαι μεσα απ'την ψυχή μου!
Προσπάθησε να αγνοήσεις τις χαζές αντιδράσεις και τα αγενή σχόλια, δεν ζουν τη ζωή σου και εσύ δεν χρειάζεσαι την γνώμη τους, δεν χρησιμεύει σε τίποτα απολύτως,

ΜΗΝ κοψεις το περπάτημα! Η καθιστικη ζωη ειναι η νουμερο ΕΝΑ αιτια θανατων διοτι ο καρκινος και τα καρδιαγγειακά απο εκει ξεκινανε: απο το καθισιό.
Κι εγω σαν κι εσενα ακριβως ξεκινησα το περπατημα , απελπισμενη απο την απραξία μου το πήρα αποφαση και κάθε μα κάθε μερα ακομη και τα Χριστουγεννα περπαταω.
Μεσα στην καραντινα απέκτησα αυτη τη λατρεμενη μου πλεον συνηθεια ( να και κατι καλο!!) για να νιωθω οτι κι εγω κάτι κάνω μεσα στην μερα. Και τωρα περιμενω πως και πως να βαφτω(!!) για να παω για περπατημα. Καθε μερα την ιδια ωρα νιωθω οτι με περιμενουν οι δρομοι να τους πατήσω.
Μπραβο παιδι μου, συνεχισε το για την μακροπροθεσμη υγεια σου.

Φίλε μου υπομονή και επιμονή, κάτι άλλο δεν μπορείς να κάνεις.
Είναι όντως ταμπού (ειδικά στα μάτια πολλών γυναικών) αλλά μην το βάζεις κάτω.
Δέσ'το σαν μια δοκιμασία.

Μην περπατάς , τρέξε .
Μην αναπνέεις χωρίς σκοπό , ζήσε .
Μην ψάχνεις απλά για μια δουλειά και μια σχέση.
Ψάξε για εργασία που να είσαι καλά , για συναναστροφή και όχι δέσμευση.Παρε χρόνο ,άκουσε και μη μιλάς .
Πριν ένα μήνα όλα ήταν άχρωμα για μένα , τώρα έχουν πιο πολύ χρώμα από ποτέ .
Θες έναν άδειο καμβά για να δημιουργήσεις , αποδεξου πραγματικά τη θέση που είσαι χωρίς υπεκφυγές και άρχισε να ζωγραφίζεις.Βρες στόχους μεγάλους και ξεκινά να οδεύεις σε αυτούς βήμα βήμα ,όταν αρχίσεις να τρέχεις δε σε σταματάει τίποτα παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός.

Scroll to top icon