Υπολογίζεται ότι 5 εκατομμύρια παιδιά πέθαναν πριν από τα πέμπτα τους γενέθλια και άλλα 2,1 εκατομμύρια παιδιά και νέοι ηλικίας 5-24 ετών έχασαν τη ζωή τους το 2021, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις που δημοσίευσε η Διυπηρεσιακή Ομάδα των Ηνωμένων Εθνών για την Εκτίμηση της Παιδικής Θνησιμότητας (UN IGME).
The death of every child is an enormous tragedy.
— World Health Organization (WHO) (@WHO) January 10, 2023
In 2021:
♦️ 5 million children died before their 5th birthday
♦️ 2.1 million older children & young people lost their lives
That’s 1 loss every 4.4 seconds!
Most of these deaths were preventable with access to quality healthcare
Σε ξεχωριστή έκθεση που δημοσιεύθηκε επίσης σήμερα αναφέρθηκαν στοιχεία για την θνησιγένεια. Η ομάδα διαπίστωσε ότι 1,9 εκατομμύρια μωρά καταγράφηκαν ως περιστατικά θνησιγένειας κατά την ίδια περίοδο. Το τραγικό είναι πως πολλοί από αυτούς τους θανάτους θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με ισότιμη πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη μητέρων, νεογνών, παιδιών και εφήβων.
«Κάθε μέρα, πάρα πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν το τραύμα της απώλειας των παιδιών τους, μερικές φορές ακόμη και πριν από την πρώτη τους ανάσα», δήλωσε η Vidhya Ganesh, Διευθύντρια της UNICEF στο Τμήμα Ανάλυσης Δεδομένων, Σχεδιασμού και Παρακολούθησης. «Τέτοιες εκτεταμένες, αποτρέψιμες τραγωδίες δεν πρέπει ποτέ να γίνονται αποδεκτές ως αναπόφευκτες. Η πρόοδος είναι εφικτή με ισχυρότερη πολιτική βούληση και στοχευμένες επενδύσεις σε ισότιμη πρόσβαση στην πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη για κάθε γυναίκα και παιδί».
Τι λένε τα ποσοστά
Οι εκθέσεις δείχνουν κάποια θετικά αποτελέσματα με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου σε όλες τις ηλικίες παγκοσμίως από το 2000. Το παγκόσμιο ποσοστό θνησιμότητας κάτω των πέντε ετών μειώθηκε κατά 50% από την αρχή του αιώνα, ενώ τα ποσοστά θνησιμότητας στα μεγαλύτερα παιδιά και τους νέους μειώθηκαν κατά 36% και το ποσοστό θνησιγένειας μειώθηκε κατά 35%. Αυτό μπορεί να αποδοθεί σε περισσότερες επενδύσεις στην ενίσχυση των πρωτοβάθμιων συστημάτων υγείας προς όφελος των γυναικών, των παιδιών και των νέων.
Ωστόσο, τα κέρδη έχουν μειωθεί σημαντικά από το 2010 και 54 χώρες θα μείνουν πίσω από την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης για τη θνησιμότητα κάτω των πέντε ετών. Εάν δεν ληφθούν γρήγορα μέτρα για τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας, προειδοποιούν οι οργανισμοί, σχεδόν 59 εκατομμύρια παιδιά και νέοι θα πεθάνουν πριν από το 2030 και σχεδόν 16 εκατομμύρια μωρά θα χαθούν από θνησιγένεια.
«Είναι κατάφωρα άδικο το γεγονός ότι οι πιθανότητες επιβίωσης ενός παιδιού μπορούν να διαμορφωθούν μόνο από τον τόπο γέννησής του και ότι υπάρχουν τόσο μεγάλες ανισότητες στην πρόσβασή του σε σωτήριες υπηρεσίες υγείας», δήλωσε ο Δρ Anshu Banerjee, Διευθυντής για την Υγεία της Μητέρας, των Νεογνών, των Παιδιών και των Εφήβων και τη Γήρανση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).
«Τα παιδιά παντού χρειάζονται ισχυρά συστήματα πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και στις ανάγκες των οικογενειών τους, έτσι ώστε ανεξάρτητα από τον τόπο όπου γεννιούνται να έχουν το καλύτερο ξεκίνημα και την καλύτερη ελπίδα για το μέλλον» πρόσθεσε.
Ζουν-πεθαίνουν αναλόγως που γεννιούνται
Τα παιδιά συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρές διαφορές στις πιθανότητες επιβίωσης ανάλογα με τον τόπο γέννησής τους, με την υποσαχάρια Αφρική και τη νότια Ασία να επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος, σύμφωνα με τις εκθέσεις. Παρόλο που η υποσαχάρια Αφρική είχε μόλις το 29% των παγκόσμιων γεννήσεων ζώντων παιδιών, η περιοχή αντιπροσώπευε το 56% όλων των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών το 2021 και η Νότια Ασία το 26% του συνόλου. Τα παιδιά που γεννιούνται στην υποσαχάρια Αφρική υπόκεινται στον υψηλότερο κίνδυνο παιδικού θανάτου στον κόσμο, 15 φορές υψηλότερο από τον κίνδυνο για τα παιδιά στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Οι μητέρες σε αυτές τις δύο περιοχές υπομένουν επίσης την οδυνηρή απώλεια μωρών από θνησιγένεια σε εξαιρετικό ποσοστό, με το 77% όλων των περιστατικών θνησιγένειας το 2021 να συμβαίνουν στην υποσαχάρια Αφρική και στη Νότια Ασία. Σχεδόν οι μισές από όλες τις θνησιγενείς γεννήσεις συνέβησαν στην υποσαχάρια Αφρική. Ο κίνδυνος μια γυναίκα να γεννήσει νεκρό μωρό στην υποσαχάρια Αφρική είναι επτά φορές πιο πιθανός από ό,τι στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
«Πίσω από αυτούς τους αριθμούς κρύβονται εκατομμύρια παιδιά και οικογένειες που στερούνται τα βασικά τους δικαιώματα στην υγεία», δήλωσε ο Juan Pablo Uribe, Παγκόσμιος Διευθυντής Υγείας, Διατροφής και Πληθυσμού της Παγκόσμιας Τράπεζας και Διευθυντής του Παγκόσμιου Μηχανισμού Χρηματοδότησης. «Χρειαζόμαστε πολιτική βούληση για τη βιώσιμη χρηματοδότηση της πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης, η οποία αποτελεί μία από τις καλύτερες επενδύσεις που μπορούν να κάνουν οι χώρες και οι εταίροι ανάπτυξης».
Ζήτημα ζωής και θανάτου
Η πρόσβαση σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη και η διαθεσιμότητά της εξακολουθεί να αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου για τα παιδιά παγκοσμίως. Οι περισσότεροι θάνατοι παιδιών συμβαίνουν κατά τα πρώτα πέντε χρόνια, εκ των οποίων οι μισοί είναι μέσα στον πρώτο μήνα της ζωής. Για αυτά τα μικρότερα μωρά, ο πρόωρος τοκετός και οι επιπλοκές κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι οι κύριες αιτίες θανάτου. Ομοίως, πάνω από το 40% των θνησιγενών περιπτώσεων συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του τοκετού. Οι περισσότερες από τις οποίες μπορούν να προληφθούν όταν οι γυναίκες έχουν πρόσβαση σε ποιοτική φροντίδα καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Για τα παιδιά που επιβιώνουν μετά τις πρώτες 28 ημέρες, μολυσματικές ασθένειες όπως η πνευμονία, η διάρροια και η ελονοσία αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή.
Η COVID-19 δεν αύξησε άμεσα την παιδική θνησιμότητα, αλλά…
Ενώ η COVID-19 δεν αύξησε άμεσα την παιδική θνησιμότητα η πανδημία μπορεί να έχει αυξήσει τους μελλοντικούς κινδύνους για την επιβίωσή τους. Ειδικότερα, οι εκθέσεις υπογραμμίζουν τις ανησυχίες σχετικά με τις διαταραχές στις εκστρατείες εμβολιασμού, τις υπηρεσίες διατροφής και την πρόσβαση στην πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη, οι οποίες θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία και την ευημερία τους για πολλά χρόνια στο μέλλον. Επιπλέον, η πανδημία τροφοδότησε τη μεγαλύτερη συνεχιζόμενη οπισθοδρόμηση των εμβολιασμών εδώ και τρεις δεκαετίες, θέτοντας τα πιο ευάλωτα νεογέννητα, αλλά και μεγαλύτερα παιδιά σε μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν.
Οι εκθέσεις σημειώνουν επίσης κενά στα δεδομένα, τα οποία θα μπορούσαν να υπονομεύσουν σε κρίσιμο βαθμό τον αντίκτυπο των πολιτικών και των προγραμμάτων που έχουν σχεδιαστεί για τη βελτίωση της παιδικής επιβίωσης και ευημερίας.
«Οι νέες εκτιμήσεις αναδεικνύουν την αξιοσημείωτη παγκόσμια πρόοδο από το 2000 στη μείωση της θνησιμότητας μεταξύ των παιδιών κάτω των 5 ετών», δήλωσε ο John Wilmoth, διευθυντής του Τμήματος Πληθυσμού της UN DESA. «Παρά την επιτυχία αυτή, απαιτείται περισσότερη δουλειά για την αντιμετώπιση των επίμονων μεγάλων διαφορών στην παιδική επιβίωση μεταξύ των χωρών, ιδίως στην υποσαχάρια Αφρική. Μόνο με τη βελτίωση της πρόσβασης σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη, ιδίως κατά τη διάρκεια του τοκετού, θα μπορέσουμε να μειώσουμε αυτές τις ανισότητες και να τερματίσουμε τους θανάτους νεογνών και παιδιών που μπορούν να προληφθούν παγκοσμίως».
