Καλησπέρα. Είμαι κοπέλα 24 ετών. Τους τελευταίους μήνες διανυω την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Έχασα τη μητέρα μου και την ίδια μέρα έπαθα ενα σοβαρό τροχαίο, όπου κι χτύπησα αρκετα. Μετά από 3 χειρουργεία, έπρεπε να μήνα σπίτι 3 μήνες σε ενα κρεβατι πρώτου αρχίσω να σηκώνομαι. Τώρα είμαστε στον 3ο μήνα και σιγά σιγά κάνω μια πρόοδο. Το αγόρι μ (ο οποίος ήταν και το πιο μεγάλο μου στήριγμα) έφυγε για σεζόν και είμαστε μακριά. Έχουμε χάσει την επικοινωνία μας και μιλάμε με το ζόρι. Έχω πολλές υποψίες, όλη μέρα κάθομαι σε ενα κρεβατι και κάνω σενάρια. Σκέφτομαι ουι εγω φταίω για ολα, ποσό χάλια είναι η ζωή μου. Δεν έχω διάθεση ούτε να βγω απ το σπίτι ούτε να δω φως. Ειλικρινά καταρεω. Το μόνο που θέλω είναι να σηκωθώ να περπατήσω να φυγω από δω να βρω μια δουλειά (όπως και είχα σκοπό για φέτος το καλοκαίρι) γτ έχω αναγκη από χρήματα. Η απώλεια που βίωσα με έχει καταστρέψει. Είμαι απόλυτα μόνη μου μετα απ αυτό. Ήταν ο μόνος άνθρωπος που αγαπούσα και που είχα πιο ψηλα κι από μένα.