Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα της Xpro, μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που βοηθά πρώην ποδοσφαιριστές, διαπιστώθηκε το συνταρακτικό γεγονός ότι γύρω στο 40% αυτών (δηλαδή τέσσερις στους δέκα) αντιμετώπιζε την πτώχευση μέσα σε πέντε χρόνια μετά την απόσυρσή τους από την ενεργό δράση, ακόμα κι εκείνοι –ή μάλλον ειδικά εκείνοι σε κάποιες περιπτώσεις– που απολάμβαναν αστρονομικές απολαβές κατά τη διάρκεια της καριέρας τους ως παίκτες.
Ένας επιφανής ποδοσφαιριστής που έχει μιλήσει έντονα για τις οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ποδοσφαιριστές και τον τραγικό συχνά τρόπο που διαχειρίζονται τις εξωπραγματικές συχνά αμοιβές τους είναι ο 31χρονος Ιταλο-βραζιλιάνος μέσος της Άρσεναλ και της Εθνικής Ιταλίας Ζορζίνιο, που έχει κατακτήσει σχεδόν τα πάντα στην καριέρα του.
Ο Ζορζίνιο έχει κερδίσει τα παρατσούκλια "Il Professore" («Ο καθηγητής») και "Radio Jorginho" από τους συμπαίκτες του, εξαιτίας των ηγετικών και οργανωτικών του ικανοτήτων, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο κατευθύνει την ομάδα και μιλάει συνεχώς κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε πριν από μερικές μέρες στους Times του Λονδίνου, ο Ζορζίνιο έκανε λόγο και για τις ιδιαίτερες πτυχές του ρόλου του εκτός γηπέδων. Όπως είπε χαρακτηριστικά, όταν βλέπει παίκτες να σπαταλούν τόσο αλόγιστα το εισόδημα που με κόπο έχουν κερδίσει και το μέγεθος του οποίου μέσος άνθρωπος ούτε να διανοηθεί δεν μπορεί, αναλαμβάνει να παρέμβει και να δώσει πολύτιμες συμβουλές: «Είναι πολύ επικίνδυνο. Και το έχω δει πολλές φορές να συμβαίνει. Δεν πρόκειται για υπερβολή. Τέσσερις στους δέκα επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μετά την καριέρα τους είναι άφραγκοι!».
«Μπορώ να διαισθανθώ», συνεχίζει, «αν κάποιοι έχουν υποστήριξη –από την οικογένεια ή τους φίλους τους– ή αν είναι κάπως χαμένοι. Τότε βλέπω αν υπάρχει δυνατότητα να τους βοηθήσω. Παρακολουθώ κάποιους να αγοράζουν ένα πανάκριβο αυτοκίνητο τη μία εβδομάδα και ένα άλλο την επόμενη. "Έλα τώρα", σκέφτομαι. "Αν είναι δυνατόν". Δεν αντέχω, πρέπει να μιλήσω μ' αυτόν τον τύπο. Πάρα πολλά ρολόγια, πάρα πολλά αυτοκίνητα και διαμάντια και ρούχα και μάρκες και ιδιωτικά τζετ. Είναι λίγο υπερβολικό, έτσι δεν είναι;».
Ο Ζορζίνιο μίλησε επίσης για την απίστευτη πορεία του προς την επιτυχία και την καταξίωση. Σε ηλικία 13 ετών έφυγε από το σπίτι του και μπήκε σε μια ακαδημία ποδοσφαίρου κοντά στη γενέτειρά του, στην πολιτεία Σάντα Καταρίνα της Βραζιλίας. Η αποφασιστικότητα τον οδήγησε στην Ιταλία σε ηλικία 15 ετών (έχει ιταλική καταγωγή μέσω του προπάππου του Τζιάκομο Φρέλο, ο οποίος ήταν από το Βένετο) για να ενταχθεί στις ακαδημίες της Βερόνα. Τον πρώτο καιρό ο τότε διευθύνων σύμβουλος της ομάδας τον είχε παραδώσει σε έναν έμπιστό του ιερέα και ο μικρός ζούσε σε μοναστήρι ανάμεσα σε άλλους μοναχούς, με ένα πενιχρό χαρτζιλίκι στην τσέπη.
Ο Ζορζίνιο έχει αποδώσει στη μητέρα του την ενθάρρυνση της αγάπης του για το ποδόσφαιρο. Αφού ανακάλυψε ότι τον εκμεταλλευόταν οικονομικά ο ατζέντης του ενώ έπαιζε στην ομάδα νέων της Βερόνα, παραλίγο να εγκαταλείψει το παιχνίδι, θέλοντας να επιστρέψει στη Βραζιλία, αλλά λέει ότι ένα συναισθηματικό τηλεφώνημα με τη μητέρα του τον έκανε να επιμείνει.
Με στοιχεία από The Times
