ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μενω στο εξωτερικο εδω και 3 χρονια και εχω γνωρισει 2 κοπελες με τις οποιες εχουμε ερθει κοντα. Κ οι δυο ειναι εδω κ καιρο σε σχεση, σε αντιθεση με μενα που παω απο τον ενα αποτυχημενο τυπο στον επομενο. Δεν το επιλεγω βεβαια, απλα τυχαινει, η μαλλον για να ειμαι πιο δικαιη μαλλον καπου φταιω κ γω με τις επιλογες που κανω. Οπως και να χει, η ουσια ειναι οτι καθε φορα που βγαινουμε, εκεινες μου λενε για τους συντροφους τους, για το που θα πανε τα χριστουγεννα, για το νεο σπιτι στο οποιο θα μετακομισουν κ γενικα για την κοινη τους ζωη με το συντροφο τους ενω εγω νιωθω μονη σαν την καλαμια στον καμπο. Οταν με ρωτανε για τα ερωτικα μου νιωθω οτι θα με λυπουνται απο μεσα τους καθε φορα που τους λεω για εναν ακομα τυπο που τελικα αποδειχτηκε λαθος επιλογη, νιωθω οτι θα αναρωτιουνται γιατι δεν βρισκω καποιον. Αυτες οι σκεψεις βεβαια ειναι δικες μου, δεν μου εχουν πει εκεινες ποτε κατι του στυλ "ποτε θα βρεις καποιον", αλλα νιωθω οτι σιγουρα μεσα τους θα αναρωτιουνται πως γινεται οσοι βρισκω να ειναι λαθος. Ενω γενικα δεν με επηρεαζει το οτι ειμαι single, οταν βγαινω μαζι τους το νιωθω εντονα αυτο γιατι βαζω τον εαυτο μου σε συγκριση με κεινες. Εκεινες πχ μενουν με τους συντροφους τους, εγω μενω σε shared house με αλλα ατομα (γιατι δεν ειναι φθηνο το να μεινω μονη μου) κ οσο να ναι δεν νιωθεις την ιδια οικειοτητα οταν μοιραζεσαι τον χωρο σου με ασχετα ατομα σε σχεση με οταν το μοιραζεσαι με το συντροφο σου. Γενικα παρολο που μερικες φορες απολαμβανω την ελευθερια μου, ε οσο να ναι οταν εχεις εναν ανθρωπο που ξερεις οτι σε νοιαζεται κ σε στηριζει ειναι διαφορετικα. Παρολο που τις συμπαθω κ ξερω οτι με νοιαζονται, απο την αλλη καθε φορα που βγαινω μαζι τους σχεδον δεν περναω καλα γιατι με κανουν να σκεφτομαι πως κατι λειπει απο τη ζωη μου.