Σε λίγες μέρες κρίνεται οριστικά στο Εφετείο Χανίων η έκβαση της τελικής μάχης ενός δεκαετούς και πλέον δικαστικού και επιχειρηματικού πολέμου μεταξύ των μελών μιας από τις ισχυρότερες οικογένειες του τουριστικού επιχειρείν.
Πρόκειται για την πολύχρονη νομική διαμάχη μεταξύ των μελών της οικογένειας Δασκαλαντωνάκη, η οποία έχει στο επίκεντρό της, τον έλεγχο του πανίσχυρου ομίλου.
Η πολύκροτη υπόθεση πέρα από τον οικογενειακό εμφύλιο που όταν ξέσπασε συγκλόνισε την επιχειρηματική κοινότητα της χώρας, αναδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο, τις παραδοξότητες που γεννά το ελληνικό δικαστικό σύστημα.
Κάποιες φορές μάλιστα, αυτές οι παραδοξότητες, είναι τόσο ισχυρές, που οι άμεσοι εμπλεκόμενοι έπρεπε να αποδείξουν, ότι δεν είναι ελέφαντες.
Στην περίπτωση της νομικής διένεξης που δίχασε τα μέλη της οικογένειας Δασκαλαντωνάκη, αυτή η δικαστική παραδοξότητα βρίσκει εφαρμογή σε μία «προβληματική» απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Πρωτοδικείου Ρεθύμνου, όπως τουλάχιστον τη χαρακτηρίζουν νομικοί κύκλοι που έχουν γνώση της υπόθεσης.
Η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων λήφθηκε το 2010 και όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, έπαιξε αποφασιστικό ρόλο και επί χρόνια, καθόρισε τη μετοχική σύνθεση του ισχυρότατου αυτού ομίλου, το ύψος της αξίας του οποίου, ξεπερνά το 1 δις ευρώ.
Η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων λήφθηκε το 2010 στο Πρωτοδικείο Ρεθύμνου και όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, έπαιξε αποφασιστικό ρόλο και επί χρόνια, καθόρισε τη μετοχική σύνθεση του ισχυρότατου αυτού ομίλου, το ύψος της αξίας του οποίου, ξεπερνά το 1 δις ευρώ.
Οι μέτοχοι του 60% καταγγέλλουν ότι πετάχτηκαν εκτός εταιρείας
Ο οικογενειακός εμφύλιος για τον έλεγχο του πανίσχυρου ομίλου που οδηγήθηκε στις δικαστικές αίθουσες, ξεκίνησε, όταν ο πατριάρχης της επιχειρηματικής αυτής δυναστείας Νίκος Δασκαλαντωνάκης, με τη μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας Μάρι Δασκαλαντωνάκη, στράφηκαν εναντίον των υπολοίπων μετόχων της εταιρείας και μελών της οικογένειας, δηλαδή της μητέρας, Πόπης Δασκαλαντωνάκη και των δύο μικρότερων παιδιών Τίνας και Γιάννη Δασκαλαντωνάκη.
Τα τρία αυτά μέλη της οικογένειας καταγγέλλουν ότι ο πατέρας με τη μεγαλύτερη κόρη, τους πέταξαν έξω από την εταιρεία. Απάντες, ήταν μέτοχοι του ισχυρού ομίλου, κατέχοντας καθένας από αυτούς, το 20% των μετοχών της εταιρείας.
Τι συνέβη όμως και η μητέρα και τα δύο παιδιά Τίνα και Γιάννης που κατείχαν το 60% των μετοχών αποπέμφθηκαν από την εταιρεία; Σύμφωνα με την καταγγελία των τριών μετόχων του 60% της εταιρείας, η προαναφερθείσα απόφαση του Πρωτοδικείου Ρεθύμνου, «οδήγησε στην παράνομη αποπομπή των 3 εκ των 5 μετόχων της εταιρείας».
Το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου πιθανολόγησε με απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, πως όλες οι μετοχές του ξενοδοχειακού ομίλου ανήκαν στον πατέρα της οικογένειας Νίκο Δασκαλαντωνάκη, και του επέτρεψε να ψηφίζει εκείνος στις γενικές συνελεύσεις των εταιρειών, με αποκλεισμό όλων των υπολοίπων μετόχων, μέχρι να αποφασίσουν για το θέμα σε τακτική δίκη τα ανώτερα δικαστήρια. Ακόμη και όμως όταν η υπόθεση έφτασε στα ανώτερο δικαστήριο, στον Αρειο Πάγο, που δικαίωσε τους τρεις μετόχους του 60%, τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά.
Η παραδοξότητα των δικαστικών αποφάσεων που αυτοαναιρούνται...
Η υπόθεση λοιπόν έφτασε μέχρι τον ανώτατο βαθμό, τον Άρειο Πάγο. Η ετυμηγορία του Αρειου Πάγου κατέδειξε ότι η σύζυγος και τα δύο μικρότερα παιδιά του Νίκου Δασκαλαντωνάκη, Τίνα και Γιάννης είναι πραγματικοί μέτοχοι του ομίλου κατέχοντας το 60%.
Και βεβαίως, ότι ο Νίκος Δασκαλαντωνάκης κατείχε νόμιμα μόνο το 20% των μετοχών. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους που γνωρίζουν καλά την υπόθεση, μετά την ετυμηγορία του Αρειου Πάγου, «θα ανέμενε κανείς να κριθεί πως παρανόμως απέκλειε η πλευρά του πατέρα Δασκαλαντωνάκη τους υπόλοιπους μετόχους από τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων του ομίλου».
Κάπου εδώ η παραδοξότητα του ελληνικού δικαστικού συστήματος αγγίζει νέα ύψη. Ο Άρειος Πάγος αναγνώρισε πως για το διάστημα από την έκδοση της απόφασης του Πρωτοδικείου Ρεθύμνου το 2010 μέχρι την απόφαση του Αρείου Πάγου, ο Νίκος Δασκαλαντωνάκης και η μεγάλη κόρη του κατείχαν νόμιμα μόνο το 40% των μετοχών και πως το υπόλοιπο 60% ανήκε στα υπόλοιπα τρία μέλη της οικογένειας, τα οποία οι δύο πρώτοι, (πατέρας και μεγάλη κόρη) είχαν εξοβελίσει από τον όμιλο.
Στη συνέχεια, όμως, της ίδιας απόφασής του, αναφέρει πως ο Νίκος Δασκαλαντωνάκης, παρότι ψήφιζε και αποφάσιζε αντίθετα προς τη θέληση του 60%, η συμπεριφορά αυτή ήταν «νομικά ανεκτή», διότι είχε στα χέρια του την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων του Ρεθύμνου...
Για τις αποφάσεις των μετόχων του 40% δηλαδή του πατέρα Δασκαλαντωνάκη και της μεγαλύτερης κόρης Μάρι Δασκαλαντωνάκη, οι οποίοι έκαναν κουμάντο, έχοντας στα χέρια τους τα ασφαλιστικά μέτρα του Ρεθύμνου, που ο Αρειος Πάγος έκρινε νομικά αποδεκτά, καταγγέλλεται, ότι «κατάφεραν να εξαϋλώσουν τις μετοχές της πλειοψηφίας, οι οποίες περιορίστηκαν στο 6%!».
Σύμφωνα πάντα με την καταγγελία, «αυτό συνέβη μέσω της απόφασης του πατέρα και της κόρης για «αύξηση κεφαλαίου με αποκλειστική συμμετοχή της παγκοσμίως άγνωστης κυπριακής εταιρείας Τ Ltd».
Για τους γνωρίζοντες από πρώτο χέρι την υπόθεση, το «τέχνασμα» μέσω του οποίου τα δύο μικρότερα αδέλφια Τίνα και Γιάννης και η μητέρα, έχασαν τη μετοχική πλειοψηφία, είναι εξαιρετικά προβληματικό: «Πώς είναι δυνατόν, ενώ πρόκειται για τους αληθινούς ιδιοκτήτες των μετοχών του ομίλου, όπως υπαγορεύει η ετυμηγορία το Αρείου Πάγου», να θεωρείται ταυτόχρονα ορθό από την ίδια απόφαση ο αποκλεισμός τους από τις Γενικές Συνελεύσεις των εταιρειών του Ομίλου». Υπό αυτό το πρίσμα, «η δικαστική απόφαση που τους αναγνωρίζει την κατοχή των μετοχών του 60%», φαίνεται, ότι «υποστηρίζει ταυτόχρονα, ότι καλώς έχασαν την πλειοψηφία με το παραπάνω τέχνασμα. Μπορεί όμως να σταθεί ένα τέτοιο σκεπτικό στην κοινή λογική», διερωτούνται.
Μ’ αυτά τα δεδομένα, η πολύχρονη διαμάχη της οικογένειας του κραταιού ομίλου ξενοδοχείων θα κλείσει οριστικά με την απόφαση που θα εκδώσει το Εφετείο Χανίων.
Η σημαντική αυτή δίκη για το μέλλον του ομίλου και τη δικαίωση που περιμένουν οι τρεις μέτοχοι της πλειοψηφίας οι οποίοι ελπίζουν ότι θα πάρουν πίσω το 60% των μετοχών που τους ανήκει, θα διεξαχθεί στις 5 Μαρτίου.
