ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.4.2024 | 22:15

το κολωσογο

Μια οικογένεια ολο καμάρι! Η οικογένεια του "γλυκου" " συντροφου" "μου"...Η Βαγγελιώ η μαμά του, ένα δίποδο που σταζει δηλητήριο σε κάθε της κουβέντα. Ένα βαθιά στερημένο ατομο ,από αγάπη και παιδεία , που αντί να δειψα για αυτά τα δύο, είναι γεμάτη με φθόνο και λύσσα . Εμαθε να θεωρεί πως το χρήμα, η δοξα και το φαίνεσθαι είναι πάνω από ολα! Ένα βαθιά κακοποιητικο και τοξικό ατομο . Ο Βασίλης ο μπαμπάς του, ένας θρασιτατος ελεεινός ,γελοίος τύπος που η γλώσσα του τρέχει πριν από τη σκέψη με σκοπό πάντα να προσβάλει και να μειώσει όποιον βρίσκεται γύρω του. Απλά γιατί δεν αντέχει το αίσθημα κατωτερότητας , και αμόρφωσιας που τον διακατέχει. Ένας ζηλιάρης, νάρκισσος ρατσιστής μισάνθρωπος!!! Η αδερφή του Άννα...ένα κομπλεξικο ατόμο που το μόνο που την απασχολεί είναι το φαίνεσθαι, το χρήμα , η εξουσία και η κοινωνική θέση ! Βαθιά ρατσιστρια με οτιδήποτε διαφέρει από τα πρότυπα της...φυσικά αυτά τα πρότυπα βασίζονται μόνο στην κοινωνική εικόνα . Οι έννοιες της ψυχής ,του συναισθήματος ,της ενσυναίσθησης, δεν έχουν καμία αξία για αυτούς . Μόνο τα υλικά αγαθά , οι περιουσίες, και η εικόνα τους στην κοινωνία προσμετρώνται ως αξίες. Τέλος ο "καλός" μου δεν με έχει σκοτώσει ακόμη, αλλά θα το ήθελε.... ωστόσο για μερικά χρόνια ακόμη θα με εκμεταλλευτεί γιατί με χρειάζεται να του μεγαλώσω τα παιδιά. Μετα όμως....
3
 
 
 
 
σχόλια

Για την οικογενεια αδιαφορώ. Για τον συζυγο ομως που σε θελει για να του μεγαλωσεις τα παιδιά .... Εσυ γιατί τον χρειαζεσαι? Εχεις κι εσυ καποιο οφελος απο αυτη τη σχεση! ¨Η εγνες ενα μ αυτη την ωραια οικογενεια και δεν διαφερεις πολυ απο αυτους που περιιγραφεις?!!

Σε συνέχεια των όσων γράφεις, θα με ενδιέφερε να μάθω πώς χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου και πώς περιγράφεις τη δική σου θέση ανάμεσα σε όλους αυτούς τους "στερημένους", "φθονερούς", "κακοποιητικούς", "τοξικούς", "θρασύτατους", "ελεεινούς ", "γελοίους", "αμόρφωτους", "ζηλιάρηδες", "νάρκισσους", "ρατσιστές", "κομπλεξικούς" και "εν δυνάμει δολοφόνους" μισανθρώπους... καθώς και να μου εξηγήσεις πώς πήρες την απόφαση να κάνεις και να μεγαλώσεις παιδιά ανάμεσά τους... Ειλικρινά θα με ενδιέφερε. Επειδή και η θυματοποίηση έχει κάποια όρια, αλλά ακόμα δεν τα έχω ανακαλύψει.

Μυθιστορημα γραφεις; Γιατί είναι σαν να μην σε αφορούν όλα αυτά και σαν να μην ζεις ανάμεσα τους. Αφού δεν υπάρχει κανένα συναίσθημα και κανένας σεβασμός μεταξύ σας γιατί δεν φεύγεις απο αυτο το τοξικο περιβαλλον; Τόση ανάγκη τους εχεις;

Scroll to top icon