Για τον αγώνα που δίνει 54 μήνες για να δικαιωθεί η μνήμη του μονάκριβου γιου της, Αδαμάντιου Μαντή, μίλησε συνέντευξή της η μητέρα του.
Ο Αδαμάντιος Μαντής έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα το 2019, λόγω υπερβολικής ταχύτητας που ανέπτυξε ένας άλλος οδηγός που έπεσε πάνω στο σταθμευμένο όχημά του και τον εγκατέλειψε. Μιλώντας στην ΕΡΤ, η Κατερίνα Τζιάλλα αναφέρθηκε στον νέο ΚΟΚ και τις αυστηρότερες ποινές: «Συνειδητοποίησα ότι το να σκοτώνεις έναν άνθρωπο στο δρόμο είναι πλημμέλημα», ενώ ευχαρίστησε τον υπουργό Δικαιοσύνης αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα που συμφώνησαν στην αλλαγή του άρθρου 290Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας λέγοντας ότι «τα τροχαία δεν έχουν ούτε κόμμα, ούτε χρώμα».
«Θα ζητήσω να μετατραπεί η δολοφονία του γιου μου σε κακούργημα» δήλωσε. «Δύσκολες μέρες για εμάς που έχουμε χάσει παιδιά. Ειδικά η σημερινή. Για μένα σήμερα κλείνουν και 54 μήνες από τη μέρα που χάθηκε ο Αδαμάντιος» τόνισε υπογραμμίζοντας ότι οι γονείς που έχουν χάσει παιδιά «σήμερα στολίζουμε επιτάφιους στους τάφους των παιδιών μας».
Περιγράφοντας τον «Γολγοθά» που βιώνει έκτοτε είπε ότι «όταν χάνεις το παιδί σου αρνείσαι να το αποδεχθείς. Μετά από 54 μήνες δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Βγαίνω έξω στο μπαλκόνι και τον περιμένω ότι θα ανέβει την ανηφορίτσα και θα μου φωνάξει από κάτω». Σχολιάζοντας τον τρόπο που ο νεαρός αθλητής του πόλο έχασε τόσο αδόκητα τη ζωή του την περιέγραψε ως μια βόμβα που σκάει και ξαφνικά περιμένεις να δεις που σε έχει χτυπήσει. «Δυστυχώς είμαστε πολλές. Και αυτές που χάνουμε τα παιδιά μας από τροχαία και αυτές που έχουν χάσει τα παιδιά τους από ασθένειες. Διότι η ασθένεια όπως ξέρετε δεν κοιτάει ούτε ηλικία, ούτε αξίωμα».
Μιλώντας για τη φονική σύγκρουση που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο την χαρακτήρισε ως δολοφονία: «Είναι μια κατάσταση που όταν ξαφνικά σου εμφανίζεται μπροστά, είναι δύο φορές πιο δύσκολη. Γιατί συνήθως τις περισσότερες φορές υπάρχουν κι άλλα παιδιά στην οικογένεια και η μάνα καλώς ή κακώς, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον ρόλο του πατέρα, είναι εκείνη που που θα πρέπει να σφίξει τα δόντια για να στηρίξει και τον εαυτό της και όλη της την οικογένεια. Χρειαζόμαστε τη βοήθεια ενός ειδικού».
Η μάστιγα των τροχαίων και ο «Γολγοθάς» των οικογενειών
Αναφέρθηκε επίσης στην αλλαγή του το 290Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που οδήγησε ότι «πλέον το να προκαλέσεις θανατηφόρο ατύχημα από υπερβολική ταχύτητα, από παραβίαση ή κόκκινο σηματοδότη, ακόμα και μερική και ολική ανικανότητα είναι πλέον κακούργημα. Λογικά δεν έπρεπε να το σκεφτώ εγώ, αλλά έπρεπε να το μεριμνήσει η πολιτεία».
Θέλοντας να εξηγήσει που βρήκε τη δύναμη για τον αγώνα αυτό αναφέρθηκε στον αδικοχαμένο γιο της που δεν κατέβαζε ποτέ το κεφάλι στις δυσκολίες. «Έβλεπα μπροστά μου το δολοφόνο του παιδιού μου και έπρεπε να κρατήσω την ψυχραιμία μου, να δείξω την ανωτερότητα μου απέναντι σε αυτόν που έκλεισε το σπίτι μου, ο οποίος ανεβάζει αναρτήσεις και γράφει προς κάθε πικραμένη. Μα δεν είμαι πικραμένη. Πικραμένη θα ήμουν αν έχανα το πορτοφόλι μου. Χαροκαμένη είμαι και με μια ζωή διαλυμένη. Μακάρι να ήμουν πικραμένη απλά» σημείωσε. «Ήταν πολύ σημαντικό αυτός ο αγώνας μου να φανεί, όχι για να κερδίσω κάτι εγώ, γιατί δεν έχω κερδίσει κάτι, αλλά για να μην υπάρξουν άλλες μανάδες στη θέση τη δική μου», πρόσθεσε η κα Τζιάλλα.
