Σύμφωνα με τους επιστήμονες έως το τέλος του αιώνα η κλιματική αλλαγή είναι πιθανό να οδηγήσει σε αφανισμό την απειλούμενη δερματοχελώνα του Ειρηνικού Ωκεανού καθώς οι πληθυσμοί της έχουν μειωθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα δεν αποκλείεται μέχρι το 2100 να έχουν εκλείψει από τα παράλια πολλών χωρών, όπου σήμερα γεννούν τα αυγά τους.
Η δερματοχέλης ή δερματοχελώνα πρόκειται για το μεγαλύτερο είδος θαλάσσιας χελώνας στον κόσμο και το κατεξοχήν απειλούμενο. Όπως συμβαίνει και με άλλα θαλάσσια είδη, η αλιεία και η λαθροθηρία των αυγών της, την έχουν φέρει πολύ κοντά στην εξαφάνιση. Όπως δείχνουν ωστόσο τα αποτελέσματα νέας μελέτης, που δημοσιεύονται στο Nature, η κλιματική αλλαγή ενδέχεται να αποτελέσει το θανατηφόρο χτύπημα για το είδος, τουλάχιστον στις ακτές του Μεξικού, της Κόστα Ρίκα και του Ελ Σαλβαδόρ.
Βάσει κλιματικών μοντέλων που χρησιμοποιούν οι ερευνητές από το Πρίνστον και το Πανεπιστήμιο Ντρέξελ στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, τα επόμενα χρόνια θα είναι όλο και θερμότερα και ξηρότερα για την κεντρική Αμερική. Αυτό θα κάνει πιο ευάλωτα τα μικρά των χελωνών που αφήνουν τα αυγά τους στις παραλίες, μειώνοντας τους πληθυσμούς του είδους κατά 7% ανά δεκαετία ή 75% έως το 2100.
Σημειώνεται πως ο αριθμός των γεννήσεων δερματοχελωνών αυξομειώνεται κάθε χρόνο ανάλογα με τις εναλλαγές του κλίματος. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως σε ψυχρότερες περιόδους με περισσότερες βροχοπτώσεις γεννιούνται περισσότερα μικρά. Οι θηλυκές χελώνες είναι πιθανότερο να επιστρέψουν στις παραλίες του Ειρηνικού για να αφήσουν τα αυγά τους όταν υπάρχουν περισσότερες μέδουσες για να φάνε, κάτι που συμβαίνει κατά τις ψυχρότερες περιόδους, ενώ τα αυγά και τα μικρά τους είναι λιγότερο πιθανό να επιβιώσουν σε θερμότερες και ξηρότερες εποχές.
«Το 1990, υπήρχαν 1.500 χελώνες που εναποθέτουν αυγά στην παραλία Πλάγια Γκράντε», λέει ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ντρέξελ Τζέιμς Σποτίλα. «Τώρα υπάρχουν 30 με 40 τέτοια θηλυκά ανά εποχή». Όπως εξηγεί, η ζέστη μέσα στις φωλιές των χελωνών σχετίζεται με το μέγεθος και τη σύνθεση του εκάστοτε πληθυσμού, επηρεάζοντας μεταξύ άλλων την αναλογία αρσενικών - θηλυκών.
«Η αύξηση της θερμοκρασίας σκοτώνει τα αυγά και τα μικρά», σημειώνει ο Σποτίλα. «Χρειάζεται να ληφθούν μέτρα τόσο για να αμβλυνθεί αυτό το πρόβλημα όσο και, τελικά, να ανασχεθεί προκειμένου να προληφθεί ο αφανισμός. Πρέπει να αλλάξουμε τις πρακτικές που σκοτώνουν χελώνες στη θάλασσα, να παρέμβουμε για να ψυχράνουμε τις παραλίες και να σώσουμε τα αυγά που αναπτύσσονται και να βρούμε έναν τρόπο να σταματήσουμε την παγκόσμια υπερθέρμανση».
σχόλια