Η αμοιβαία αγάπη , έρωτας, καψούρα, whatever τέλος πάντων φαίνεται στην πράξη.
Αν ο άλλος άνθρωπος θέλει να περνάτε ώρες μαζί, αν δεν επιθυμεί να είστε χώρια πολύ καιρό, αν νοιάζεται για την υγεία σου και την καλοπέρασή σου.
Δεν είναι μόνο τα λόγια.
Όσον αφορά το αρχικό στάδιο της γνωριμίας, κάποιες και κάποιοι δεν θα κάνουν ποτέ το πρώτο βήμα, δεν θα πουν ποτέ την πρώτη λέξη, δεν θα εκδηλώσουν ποτέ το ενδιαφέρον τους πρώτα.
Οπότε μου φαίνεται κάπως άκυρος ο ορισμός που διάβασες, δηλαδή τι, θα περιμένεις μια ζωή να εκδηλωθεί πρώτα ο άλλος;
Μπορεί να ποθείς κάποια κι αυτή να μην εκδηλώσει το ενδιαφέρον της ποτέ.
Τι θα γίνει τότε;
Μπορεί επίσης μία που δεν σου αρέσει να δείξει ενδιαφέρον για σένα.
Τι κάνεις τότε λοιπόν; Πας με όποια να 'ναι μόνο επειδή σε θέλει;
Επίσης σε κάποιους ανθρώπους δεν έχει εκδηλωθεί ποτέ ερωτικό ενδιαφέρον όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Από κανένα άτομο.
Γράφεις με την ορμή της νιότης σου αλλά οι ερωτικές σχέσεις είναι κάτι παραπάνω από σύγχρονους ορισμούς σαν κι αυτόν που αναφέρεις.
Τέλος πάντων, ζούμε σε μια εποχή που πήξαμε σε ορισμούς.
Προστέθηκε και η τεχνητή νοημοσύνη οπότε σε λίγα χρόνια θα ζήσουμε το τραγικό φαινόμενο της δυνατότητας παραγγελίας ενός Α.Ι. μοντέλου όπως το επιθυμούμε και θα πάνε όλα
ακόμα περισσότερο κατά διαόλου και στον ερωτικό τομέα, οπότε μη χολοσκάς εξομολογούμενε.
Ήδη τη σεξουαλική ζωή αρκετών την έχει αντικαταστήσει το sexting.
Σου εύχομαι να βρεις κάτι αμοιβαίο.
Η νέα κατάσταση στην οποία θα οδηγηθούμε σιγά-σιγά θα είναι η οριστική αποξένωση, κάτι σαν αυτό εδώ: https://www.lifo.gr/stiles/optiki-gonia/ohi-sex-ohi-ranteboy-ohi-paidia…
19.11.2024 | 21:49
Είναι αυτό εγωισμός;
Πρόσφατα και τελείως τυχαία, έπεσα πάνω σε έναν από τους χιλιάδες ορισμούς που υπάρχουν για έκφραση των συναισθηματικών ιδιαιτεροτήτων/προτιμήσεων στις σχέσεις: Recipromantic. Δηλαδή κάποιος/α που ελκύεται ερωτικά/ρομαντικά μόνο από κάποιο άλλο άτομο το οποίο να του/της έχει εκδηλώσει τα συναισθήματά του πρώτο. Δηλαδή αν δεν νιώθει κάποια κάτι (το οτιδήποτε και οποιασδήποτε μορφής) για μένα, δεν θα το νιώσω ούτε εγώ, θέλω δηλαδή την επιβεβαίωση για να μην φοβάμαι να ρισκάρω εκφράζοντας τα συναισθήματά μου για αυτήν και μετά φάω άκυρο και πονέσω ή πληγωθώ. Μπορείτε να το βάλετε με ετικέτα "ανασφάλειας" ή "εγωισμού" αν θέλετε, πάντως όταν έπεσα τυχαία πάνω σε αυτόν τον ορισμό, ένιωσα εντελώς οικεία, σαν να ήμουν ανέκαθεν αυτό χωρίς να ήξερα πως λέγεται με μία λέξη. Έχει τύχει άπειρες φορές στο παρελθόν να πω σε κοπέλα (που μιλούσαμε αρκετό καιρό μαζί, μήνες, όχι με το καλημέρα) πως νιώθω για αυτήν και ήταν το πιο απαίσιο συναίσθημα που ένιωσα ποτέ, αυτό του να μην είναι αμοιβαίο (πραγματικά, δεν θα το ευχόμουν ούτε στον χειρότερο εχθρό μου να μην τον αγαπούν όπως τις αγαπάει αυτός) και ένιωθα εκτεθειμένος και ευάλωτος. Εξομολογείσαι σε κάποιο άτομο τα όσα νιώθεις για αυτό και τι σημαίνει για σένα και μετά όλα διαλύονται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και εσύ πέφτεις από τα σύννεφα. Και γιατί αυτό να είναι κακό ή να θεωρείται ως "εγωιστικό" ; Όλοι και όλες αυτό δεν επιθυμούμε κατά βάθος (και ας φοράμε μάσκες κυνισμού και το παίζουμε υπεράνω όλων αυτών και πως δεν μας "αγγίζουν" καν) να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε; Γιατί να είναι κακό να νιώθεις πως όντως σε θέλει ο/η άλλος/η πρώτα; Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από την αμοιβαία αγάπη; Θα μου γράψετε ίσως στα σχόλια "και αν ο/η άλλος/η δεν στο πει πρώτος/η ποτέ και περιμένει από εσένα να κάνεις το πρώτο βήμα;" ναι, είναι και αυτό ένα ρίσκο. Αλλά προτιμώ χίλιες φορές να μην γίνει κάτι ποτέ παρά εγώ να ανοιχτώ και η άλλη να της είναι αδιάφορο, επειδή στην τελική, εγώ θα πληγωθώ που δεν θα πάρω την αγάπη, όχι αυτή αφού έτσι και αλλιώς δεν θα αισθάνεται κάτι. Recipromantic λοιπόν και ας φαίνεται λάθος σε μερικούς!
3
