Ανήκω κι εγώ στη μικρή (πλέον) μερίδα νέων αυτής της ταλαιπωρημένης και κατάκοπης χώρας που ποτέ δεν θέλησαν να μετατραπούν σε αποδημητικά πτηνά και να ακολουθήσουν τα όνειρά τους σε τόπους μακρινούς...
Προτάσεις υπήρχαν αρκετές κατά καιρούς και πολλές από αυτές ιδιαίτερα ελκυστικές, με κύριο πλεονέκτημά τους τις υψηλές απολαβές, τις άριστες συνθήκες εργασίας, τις δυνατότητες επαγγελματικής εξέλιξης, με λίγα λόγια ένα μικρό παράθυρο με θέα το όνειρο. Ίσως από άκρατο ρομαντισμό, ίσως λόγω της αφελούς αντίληψής μου για τον κόσμο και το πώς αυτός λειτουργεί, ίσως γιατί πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου διατηρούσα ελπίδες για τους ανθρώπους αυτής της χώρας, ίσως, ίσως, ίσως... δεν έφυγα όταν ήμουν νεότερος. Πάλεψα κόντρα στους άγριους δαίμονες που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βασανίζουν την Ελλάδα - αναξιοκρατία, ωχαδερφισμός, αδιαφορία, παθητικότητα -. Πέρασα χρόνια (ίσως τα καλύτερα της ζωής μου) προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου και τους γύρω μου ότι αξίζει να μείνεις και να παλέψεις, ότι η φυγή δεν είναι λύση και ότι το μόνο που καταφέρνεις επιλέγοντάς την είναι να απομακρύνεσαι αδιαφορώντας από το πρόβλημα οδηγώντας το τελικά στη γιγάντωση.
Τριαντάρησα όμως πια. Άλλαξαν τα όνειρα και οι απαιτήσεις της ζωής... κουράστηκα να παλεύω, κουράστηκα να κυνηγάω ανεμόμυλους και δυσκολεύομαι πολύ πλέον να ανακαλύψω νέους '' Σάντσο Πάντσα '' που θα με συντροφεύουν στην αναζήτηση του ονείρου. Έγινα μειοψηφία, ένας γραφικός Δον Κιχώτης που παλεύει κόντρα στο ρεύμα φυγής. Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι κλονίστηκε η πίστη μου. Στη χώρα που υποδουλώνεται κάθε μέρα και περισσότερο, στις προοπτικές της που φαντάζουν ανύπαρκτες, στη νέα γενιά που δεν πολεμά, στην παλιά που δεν αναλαμβάνει ευθύνες, στον ίδιο μου τον εαυτό που μάλλον αργά η γρήγορα θα υποκύψει στο ελκυστικό κάλεσμα των σειρήνων.
Θα μεταναστεύσω λοιπόν σε τόπους μακρινούς κυνηγώντας τα όνειρά μου για μια καλύτερη ζωή. Σε όποια γωνιά του κόσμου όμως κι αν καταλήξω πάντα θα θυμάμαι τα λόγια του Σεφέρη: '' όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει... ''
σχόλια