Αγαπητοί συνάνθρωποι,
κάτι πρέπει να γίνει μ αυτό το πράγμα, κάπως...πρέπει να ενταχθεί στη διαδικασία διαπαιδαγώγησης αυτό το πράγμα.
Γιατί όλα καλά κι όλα ωραία, μάθαμε να μετράμε, να μιλάμε, το ψέμα απ' την αλήθεια να τα ξεχωρίζουμε αλλά βρε αγαπητοί, μήπως να μαθαίναμε κ πώς να διαχειριζόμαστε τον εγωισμό μας;
Δηλαδή...υποφέρουμε αγαπητοί, υποφέρουμε.
Δεν θα υπέφερα όμως άμα δεν είχα μάθει να στρώνω σωστά το σερβίτσιο ή να λύνω το ολοκλήρωμα και τη διανυσματική άλγεβρα - ...δεεεεε νομίζω κάτι τέτοιο να με δυσκόλευε στη ζωή-
Αλλά το να μάθω να αναγνωρίζω και να διώχνω τον εγωισμό μου όπου είναι περιττός, όπου φαίνεται να υπερτερεί κ να κερδίζει ακόμα κι όταν απέναντί μου είναι ο άνθρωπος που αγαπώ..ε γαμώ θα 'ταν αυτό!!
Είσαι απέναντι - στο πισί σου
Είμαι απέναντί σου - στο πισί μου
ΔΕΝ με κοιτάς - δεν με κοιτάς όχι τόσο γιατί είσαι απασχολημένος, αλλά γιατί ΑΝ τυχόν με κοιτάξεις κ σε δω...πάει ο κώλος σου έφυγε, ψάχτονε στο πάτωμα, βγάλε φακό.
...στο σημείο αυτό - κάτσε γιατί έχει τη σημασία του - επισημαίνω τη σημειολογία και μέεεεγα πανούργο συνειρμό της νεοελληνικής αργκό " γιατί δεν κάνεις το τάδε? θα σου πέσει ο κώλος;"...ο πεσμένος ο κώλος δηλαδή...ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ σε βαρύτητα αλλά ΚΥΡΙΩΣ σε περηφρόνια(!!!) με τις συνέπειες μιας τάδε ανώριμης πράξης κ απραξίας-δηλαδή πώς θα την παλέψουμε κι εμείς, δεν παλεύεται που ο φεμινισμός να κοπανιέται σα χταπόδι.
Αυτό ακριβώς είναι που λέμε "ποτισμένη κ παπαριασμένη κουλτούρα"..δεν πότισε..παπάριασε.
Βεβαίως υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα - να πω άλλο ένα τώρα που μου ρθε πρόχειρο:
"φίλε το σπίτι το χω νουνί" - ας μη βωμολοχήσω λέω.
Συγγνώμη....εγώ ήξερα...ότι το νουνί είναι πολύ ωραίο πράμα.
Εγώ ήξερα ότι όλοι θέλουν να κάνουν παρέα το νουνί - ανεπιθύμητο κ νουνί..μαζί δεν πάνε, ήξερα εγώ.
Σου λέει "άσε, γίναμε νουνί","τέλεια!!!πάντα τέτοια!!", αυτό θα ήθελα να απαντάω αλλά η άλλη ήδη κλαίει κι εγώ αισθάνομαι άσχημα που έχω νουνί.
άλλο - "τρώω σαν πούστης, πωπω πώς πεινούσα κι έφαγα σαν τον πούστη" - βωμολοχώ.
Λοιπόν, οι περισσότεροι "πούστηδες" που ξέρω εγώ είναι..τρελά καλλίγραμμοι όμως. Τρελά.
Είναι αυτοί που στο γυμναστήριο στο διάδρομο στην ανηφόρα και ταχύτητα 8,5, τρέχουνε, χωρίς να αγκομαχούν, και με το ένα χέρι στον καρπό του άλλου μη και χάσουν το σφυγμό που μετά απ' αυτόν τα καις όλα κ το μπούτι στέγνωσε.
...αλλά τρώω σαν πούστης.
Αλλού το πήγαινα όμως απ την αρχή κ τώρα θα το ξαναπιάσω - μαθήματα "πώς να διώχνετε τον εγωισμό σας από μικρά - δεν κάναμε.
Τώρα μου 'ρθε - αυτό που στις αμερικάνικες ταινίες στο γυμνάσιο - λύκειο υπάρχει πάντα μια ψυχολόγος να βοηθήσει το προβληματισμένο νιάτο - άλλο που σε ελάχιστες ταινίες το νιάτο όντως την ακούει - γιατί να μην υπάρχει και στην Ελλάδα;;
Για όποιον - α είχε την παραμικρή σοβαρή αμφιβολία ως τώρα...αυτό που ζούμε κ παρατηρούμε - γιατί είναι κ πολύ τεράστιο, δε χωράει πουθενά για να ΜΗΝ το δεις - ..κουβαλάει πολλά συμπλέγματα, μιλάμε για κοινωνιολογικό δαίδαλο ώρες ώρες, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον.
Όπα - κάτσε, συμπληρώνω - και πες ότι βάζουν ψυχολόγους - άμα δεν βοηθιέσαι από την οικογένεια έκανες τρύπα στο νερό - δε γίνεται να ξαλαφρώνεις στην ψυχολόγα να βγαίνεις ζεν να ναι παρασκευή κ στο σπίτι σου να γίνεται.."του νουνιού"!
(αυτή τη στιγμή το κοιτάζω κι αισθάνομαι άσχημα.
καημένο μου νουνί...πόσο επί ματαίω θα σ' επικαλεστουν πια;
- καλά δεν εννοώ ότι όλοι επικαλείσθε το δικό μου, μην παρεξηγηθούμε.)
Εγωισμός φίλε, ό, τι πιο σιχαμένο - στα πλαίσια ανθρώπινων σχέσεων, 'ντάξει, υπάρχουν κι άλλα σιχάματα, τώρα εξετάζω αυτό κ μόνο.
Μπούρδες λέω, όχι μια ψυχολόγος, μια ώρα τη βδομάδα, μη σου πω και 2 για να προλαβαίνουν όλα τα παιδάκια..γκρουπ θέραπι.
Να λέει το παιδάκι ό, τι θέλει, να μάθει να μη ντρέπεται για θέματα που δεν θα 'πρεπε να ντρέπεται, να μη ντρέπεται να υπάρχει μεταξύ άλλων, να συνειδητοποιεί ότι κ των άλλων οι πόρτες όταν κλείνουν κρύβουν κι αυτές μυστικά, τα θέλω του ν' ακούει να συνταιριάζονται με κείνα των άλλων ή και να αποκλίνουν, η δύναμη της ειλικρίνειας και...άλλα πολλά τέτοια που έχω στο κεφάλι μου αγγελικά πλασμένα...αν συνέχιζα μπορεί να 'φτανα κ στον Αγιοβασίλη#not
Παρ' όλα αυτά..το θεωρώ θεμιτό σαν κίνηση.
Αφού έτσι κι αλλιώς...πόσοι πήγαμε σε ψυχολόγο μετά τα 18;
Αφού πάμε που πάμε...γιατί να μην έχουμε πάει νωρίτερα;;
Ναι, ο σκεπτόμενος άνθρωπος υποτίθεται πως παλεύει με αυτά...τα οποία όλα δημιουργούνται στην παιδική ηλικία, τι σύμπτωση...
Κατάλαβες; Ίσως άμα είχαμε κάνει κάτι τέτοιο να μη χώραγαν τα νάζια και πάνω απ' τα πισιά να κοιταζόμασταν μαζί.
(σκέψου μετά, μπορεί κ να τα κλείναμε...!!) - αλλά ίσως και όχι σε όλα, οκ.
Μια αλλοπαρμένη είμαι.
σχόλια