Ανάποδα…
Όλα βαδίζουν αλλιώς κι αντίστροφα..
Σε μία σκέψη χώρεσαν ένα τσουβάλι δράσεις..
Κι άλλοτε πάλι σε χιλιάδες από δαύτες ούτε μία.. έτσι για το ορθό της ιστορίας..
Πότε κυκλικά και πότε πλευρικά..
Όλα ζητούν αποκάλυψη και συγχώρεση..
Γιατί μόνα τους, δεν στέκονται άνετα, μα θέλουν κάπου ν’ ακουμπήσουν..
Κι ας στο ράφι δεν υπάρχει μονίμως χώρος..
Ανάποδα…
Παράλληλα στην πορεία του χρόνου..
Όλα φουσκώνουν περήφανα.. σαν πανέμορφα παγώνια..
Μέχρι να έρθει η σύγκρουση η πιο μοιραία..
Εκείνη.. της μοίρας με το παράλογο της επιλογής..
Της επιλογής της πιο πηγαίας.
σχόλια